Lezer van de maand: Wim van Alphen

TREKKER-lezer Wim van Alphen begon ooit als vollegrondsgroenteteler, maar handelt nu in openhaardhout. Naast een Case IH Luxxum werkt hij op zijn terrein met vier heftrucks, waarvan twee met een laadbak. “De twee nieuwste zijn van Toyota, plus een Komatsu en een Doosan.”

“Dat valt reuze mee, maar ik ben begonnen als vollegrondsgroenteteler. Toen waren er natuurlijk veel meer trekkers en machines, want je moet vlot kunnen werken. Als de andijvie klaar is om te oogsten, kun je niet een week wachten, ook geen drie dagen. Is ook mede een reden dat ik wat anders ben gaan doen. Want behalve mechanisatie, heb je in de vollegrondsgroenten ook veel personeel nodig waar je van op aan kunt. Daar was steeds moeilijker aan te komen. Bij openhaardhout kan ik op voorraad werken. Dat geeft veel meer rust, veel minder personeelsstress.”

“Op het bedrijf is één trekker, een Case IH Luxxum 110 van zes jaar. De hoofdtaak is transport, met een 12-tons kipper erachter. We bezorgen het hout in een straal van 45 tot 50 kilometer, zeg maar van Zevenbergen tot Geldrop. Hij staat dan ook op transportbanden. De logistiek op het terrein zelf gebeurt meest met vier heftrucks, waarvan twee met een laadbak. De twee nieuwste zijn van Toyota, plus een Komatsu en een Doosan. Daarmee rijden we het hout in en uit de droogkamer.”

“Alles wat we verkopen is ovengedroogd, tot minimaal 60 graden. Stookt beter voor de klant, en alle insecten die erin zitten zijn dan dood. Natuurlijk drogen duurt veel te lang, dat zou veel ruimte vreten. Vanuit de droogkamer draaien we het hout met een lopende band de voorraad in. De heftruck kiept het hout dan vanuit de droogkamer in een stortbak, net zoals je aardappelen inschuurt.”

“Eigenlijk ben ik een Renault-man, die hadden we twee in de tuinbouw. Maar dat bestaat niet meer hè … Daar lag dezelfde MWM-motor in als in de Fendt 310 LS die we toen ook reden. Maar de versnellingsbak in de Renault was veel beter, met de Fendt hadden we vaak problemen. Ook waren er destijds twee Case International 633’s op het bedrijf, goeie trekkers. Dus gekozen voor de Case IH Luxxum. Geen spijt van gehad.”

“Altijd zo veel mogelijk gedaan, nu ook nog. Maar met die moderne techniek draait het er al gauw op uit dat je de storing met een laptop op moet sporen. Dus naar de dealer. Ik houd eigenlijk helemaal niet van die afhankelijkheid. Neem nou olie – die laat je door de dealer vervangen als je in de garantie wilt blijven. Heeft toch wel een ander prijskaartje dan wanneer ik zelf een vat van 200 liter koop.”

“Kijk, die 633’s bijvoorbeeld: iedereen reed er graag mee, pittige motor. Tegenwoordig is het prachtig met zo’n luchtgeveerde stoel, maar je moet voor elke chauffeur de boel weer verstellen. Vroeger zeurde niemand daarover, gewoon zitten en rijden. En je verschiet er af en toe van wat het allemaal kost. De Luxxum had voor mij wel zonder airco gemogen. Maar dat zou dan juist meerkosten geven als je het er niet in wilde. Van de andere kant, zo’n cabine met al dat glas; in de zon zit je dan al snel te bakken zonder airco. Ik denk wel eens, het liefst zou ik zonder cabine rijden, net als vroeger. Maar hout bezorgen met 50 kilometer per uur, dat is dan ook niet te doen.”

Auteur: Eric Wientjes

Bekijk alle TREKKER-video’s over oldtimers en klassieker op YouTube

Gerelateerde tags: lezer van de maand