Hakselaar Fendt Katana 850 kreeg het vorig seizoen tijdens de werktuigtest in gras en mais flink voor de kiezen. Niet eens zozeer qua gewas, maar vooral door de omstandigheden tijdens de maisoogst. De 847 pk sterke hakselaar sloeg zich hier, buiten enkele kleinigheden om, letterlijk goed doorheen.
Het mag zo zijn dat de Katana 850 het met zes cilinders minder moet doen dan z’n voorganger, de Fendt Katana 85, maar nog altijd is de 72 centimeter grote en 80 centimeter brede messentrommel de grootste in een sterk concurrerende markt. Het Fendt-vlaggenschip hakselde tot dusver nog niet in Nederland.
De machine heeft eigenschappen die we eerder al in de kleinere Katana 650 zagen. Zoals zes voorperswalsen en een verbeterde gewasstroom van de korrelkneuzer tot de vergrote blaaspijp. Verder had onze testmachine:
Onder de aflopende kont van de Katana 850 vind je een in de lengte ingebouwde zescilinder D976 Liebherr-lijnmotor. Die perst uit 18 liter cilinderinhoud bij 1.800 toeren maximaal 847 pk. Het koppel komt in de Katana op 3.651 Nm. In de John Deere 9500i-hakselaar levert een in de basis gelijke motor zo’n 100 pk minder, en maximaal 4.100 Nm koppel. Fendt gebruikt daarentegen SCR-technologie en AdBlue (190 litertank), en geen uitlaatgasrecirculatie (EGR) en partikelfilter.
De motor heeft twee modi: Eco en Power. Eco is bedoeld voor gras hakselen, waarbij je het motortoerental kunt reduceren tot 1.520 bij een gelijkblijvend messentrommeltoerental. In de Power-modus kun je twee toerentallen tussen 1.600 en 1.900 toeren kiezen, in stappen van 50 toeren. Wij merkten dat tijdens het mais hakselen de motor zich bij 1.600 toeren het prettigst voelt. Hij is weliswaar krachtig, maar minder dan 1.500 motortoeren moet je niet aanhouden.
De dieseltank is 1.215 of 1.430 liter. We misten een procentuele weergave van de brandstofvoorraad of een indicatie van de resterende looptijd. Met de onnauwkeurige weergave in balkjes rijd je namelijk vaak te vroeg naar de brandstoftank. Fendt werkt aan verbetering. Kies je de kleinste dieseltank, dan ontstaat aan de rechterzijde ruimte voor een watertank van 215 liter voor het geïntegreerde toevoegmiddelensysteem. Voor de dosering van middelen biedt Fendt koppelingen aan met onder meer Pioneer en Schaumann.
De automatische grenslastregeling bevalt goed. In Eco-modus kun je de motordrukking tussen 0 en 8% instellen en in Power-modus tussen 0 en 15%. En je moet de maximale snelheid begrenzen. Als je wat speelt met de instellingen, word je daarmee als chauffeur merkbaar ontlast. Je activeert de grenslastregeling door de rijhendel naar rechts te tikken (zoals in de Fendt-trekkers).
Erg fijn is dat je het motortoerental in Eco aanmerkelijk kunt verlagen. In dunne sneden was teruggaan tot 1.400 toeren geen enkel probleem. De toerentallen van het hakselaggregaat blijven constant, zodat ook suikerrijk gras de blaaspijp goed verlaat.
De (optionele) Cleanfix-omkeerventilator beviel eveneens goed. Die koelt altijd optimaal door het toerental en de hoek van de ventilatorbladen continu aan te passen aan de motortemperatuur. Het interval waarmee de ventilator het koelpakket schoonblaast is vrij in te stellen. Dat is vooral praktisch in een droge snede gras.
Het eerste gras voor de Katana 850 was een tweede snede op een perceel aan de Noordzeekust. Hij hakselde met een messentrommel met twee keer veertien messen en een theoretische snijlengte van 3,7 tot 20,7 millimeter. De instelling was 10 tot 12 millimeter snijlengte voor kuilgras en 3,7 millimeter voor de biogascentrale. In beide gevallen viel de rustige gewasstroom in de hakselaar op. Hoewel de opbrengst met 12 tot 14 ton veldgewas per hectare meeviel, was het gras zeer goed en homogeen van kwaliteit. Met in het zwad zo’n 25 kilo gras per strekkende meter en 34 tot 36% droge stof. Dat komt neer op 4,7 tot 5 ton droge stof per hectare.
Om te kijken wat deze Fendt-hakselaar in zijn mars heeft, hebben we ook gras gehakseld in de Power-modus met 12 millimeter snijlengte. Netto ging 280 tot 300 ton gras per uur door de messentrommel bij 0,6 liter diesel per ton product. Korter hakselen, in ons geval 4 millimeter, resulteerde in een capaciteit van 220 tot 240 ton per uur en dat is erg netjes. Dat geldt ook voor het dieselverbruik van 0,64 liter per ton, plus daarbij zo’n 6% AdBlue.
Wil je brandstof besparen, dan kun je met 1.400 motortoeren gras hakselen in de Eco-modus. Dat kost circa 18% diesel minder. De capaciteit valt dan een procent of 14 terug naar net onder 200 ton per uur. Daarbij zorgt het constante toerental van het hakselaggregaat voor een betrouwbare gewasstroom, en dat is ook letterlijk goed geregeld. Bij de nieuwe messenslijpinrichting wordt de slijpsteen continu bijgesteld, zodat de messen niet bolvormig eindigen. Het tegenmes stel je handmatig in vanaf de linker trap.
Mais hakselden we met twee keer twintig messen. Op papier goed voor 2,6 tot 14,5 millimeter snijlengte. De maisopbrengsten waren met 40 tot 45 ton benedengemiddeld. Vanwege het extreem natte groeiseizoen was het drogestofgehalte van veelal ruim 40% erg hoog. Het droge gewas, alsook de soms doorweekte bodem, zorgden voor uitdagende omstandigheden. De Katana sloeg zich hier echter goed doorheen, met op een van de betere percelen (bij 3,2 millimeter snijlengte en een 2 millimeter openstaande korrelkneuzer) 224 ton mais per uur. Dat is bij 40% droge stof indrukwekkend. Bij 10 millimeter snijlengte steeg de capaciteit naar 246 ton per uur. Dit komt neer op 0,11 tot 0,12 ton droge stof per uur per pk, bij 0,6 liter diesel per ton. Onder minder uitdagende omstandigheden doet deze hakselaar het ongetwijfeld nog beter.
Op het oog leverde de Katana, ondanks de moeilijke omstandigheden, een goede hakselkwaliteit. Met opmerkelijk weinig (te) lange gewasdelen en dat is erg goed. De standaard korrelkneuzer trekt de korrels bij 30% toerentalverschil tussen de kneusrollen goed uiteen. Je kunt ook voor 40% toerentalverschil kiezen. Voor grotere snijlengtes kun je kiezen voor de RS-Cracker met V-vormige groeven. Nadeel is wel dat je beide korrelkneuzers niet vanuit de cabine kunt verstellen.
De blaaspijp heeft grote servicekleppen en werpt gras en mais mooi gebundeld weg. Je kunt ’m 210 graden draaien en er maar liefst 6,2 meter hoog mee lossen. Erg handig is de camera die meebeweegt met de losklep. Met FillControl past de stand van de losklep zich automatisch aan aan de positie en hoek van de blaaspijp. Wat ons betreft mag de blaaspijp voor een twaalfrijig maisvoorzetstuk anders inklappen. Nu steekt-ie achteraan erg ver uit.
Inclusief het 4 ton wegende Kemper 490 Plus-maisvoorzetstuk weegt de Katana, met volle brandstof- en AdBlue-tanks, 23,7 ton. In het werk rust ruim 16,2 ton op de vooras met in deze werktuigtest 900/60 R38-banden, en ruim 7,4 ton op de achteras. Vanwege de extreme omstandigheden tijdens de maisoogst mochten we van Fendt eenmalig 650 millimeter banden dubbel monteren. Zo bleef de hakselaar langer boven en kon de fabrikant daarmee ervaring opdoen.
De grote bodemvrijheid en hefhoogte van de maisbek kwamen eveneens bijzonder goed tot hun recht. De hydrostatische vierwielaandrijving kreeg het echter moeilijk, doordat het begrenzingsventiel van de hydrauliekdruk naar de achteras opende zodra de druk/weerstand te groot werd. Datzelfde ventiel verhindert het lostrekken van een vastgereden trekker met silagewagen, en dat is niet handig. Wat ons betreft moet je het ventiel in extreme gevallen kunnen omzeilen. Fendt zegt aan een oplossing te werken.
Afhankelijk van de agressiviteit van de rijhendel kun je de versnelling van de hakselaar zelf instellen. Op de weg weet de hakselaar zelf dat dat tot 40 kilometer per uur is. Met de standaardbanden (710/70 R42) is de Katana 850 maximaal 3,19 meter breed en met 800 millimeter brede banden 3,29 meter. De draaicirkel van 14 meter is aan de ruime kant, maar met een twaalfrijig voorzetstuk kun je zonder steken, draaien op de kopakker. De stuurautomaat functioneert uitstekend in de mais.
Zowel de P3003 Maximum pick-up als het 490 Plus-maisvoorzetstuk van Kemper voelden we al eerder aan de tand. Beide leveren ook voor de Katana goed werk. Enig nadeel is dat Fendt geen automatische klauwkoppeling levert, zodat je wat meer werk hebt om de aftakas te (ont)koppelen. Bij de pick-up mag het toerental wat ons betreft separaat instelbaar zijn van de vijzel.
Op zich bevalt de cabine op de Katana 850 niet slecht. Maar hij voelt verhoudingsgewijs klein aan met relatief weinig beenruimte. Ook staat de stuurkolom te dicht op de stoel. Op de weg zit de ruitenwisser in je gezichtsveld. Verder kan de afwerking van het interieur beter, met name de montage van de bediening van de klimaatregeling tegen het dak. De koelbox valt klein uit.
Ben je bekend met Fendt, dan is de bediening herkenbaar en vergelijkbaar. Zo is de terminal net zo opgebouwd als in de trekkers. Rijd je geen Fendt, dan is de bediening van vooral de terminal te veel georiënteerd op een trekker. Zo komt VarioDoc erg gecompliceerd en allesbehalve duidelijk over.
Wel praktisch zijn de drie persluchtaansluitingen rondom. Je kunt sowieso overal goed bij voor (dagelijks) onderhoud. De opstap aan de linkerkant zwenkt zelfs in z’n geheel weg.
Al met al laat de Katana na een seizoen uitgebreid testen een uitgerijpte en robuuste indruk achter bij de testchauffeurs. Misschien zelfs wel beter dan verwacht. De capaciteit en hakselkwaliteit passen bij de klasse waarin deze veldhakselaar opereert. Vooral in droge mais stond de testkandidaat z’n mannetje. Mede dankzij de Liebherr-zescilindermotor werk je er met plezier mee.
Het prijskaartje van de Katana 850 in testuitvoering van € 763.562 valt relatief gezien mee. Ter vergelijking: een Katana 650 zonder voorzetstukken staat momenteel vanaf € 592.860 in de prijslijst.
Auteurs: Jan-Martin Küper, René Koerhuis
Lees ook: Gespot: Fendt werkt aan opvolger Katana-hakselaar
Gerelateerde tags: Fendt, Hakselaars, Trekkertest
