De pionierende Nederlands-Australische boer Gerrit Kurstjens heeft al 500 draaiuren met de AgXeed-robot op 13.000 hectare akkerland op zijn naam staan. TREKKER spreekt hem na bijna een jaar praktijkervaring met de AgXeed Agbot.
Beefwood Farms in Moree, in de Australische deelstaat New South Wales, staat bekend om zijn innovatieve geest. De boerderij van de Nederlandse emigrant Gerrit Kurstjens onderscheidde zich zeven jaar geleden door als een van de eerste autonome trekkers in te zetten.
In samenwerking met het Nederlandse bedrijf Precision Makers bouwde Kurstjens twee standaardtrekkers om naar autonomie, een Fendt 936 Vario en een John Deere 8345. Een doorbraak in de landbouwsector. Echter, de overname van Precision Makers door John Deere maakte een einde aan de dienstverlening. De Australische akkerbouwer ging op zoek naar een alternatief.
In zijn zoektocht naar oplossingen investeerde Gerrit Kurstjens in een AgBot van AgXeed. Tien maanden na de komst van deze nieuwe machine op Beefwood Farms, gingen we op bezoek bij Gerrit en zijn dochter en opvolger Marieke Kurstjens. We vragen hen hoe deze omschakeling hun bedrijfsvoering beïnvloedde.
Een jarenlange zoektocht naar een geschikte autonome trekker ter vervanging van zijn oude, vastgelopen Fendt mislukt. Hij besluit te kiezen voor de 112 kW sterke autonome Agbot van AgXeed.
Lees verder onder de foto’s
De eerste grote klus voor de AgXeed-robot was het onderhoud van de vele kilometers rijpaden op het 12.500 hectare metende akkerbouwbedrijf in Moree, in New South Wales.
Gedurende zijn eerste jaar werkte de AgXeed-robot voornamelijk met de getrokken Flatrac, een werktuig voor het onderhoud van de rijpaden. Dat is een cruciale taak om waterschade en bodemverdichting te voorkomen als machines over de percelen rijden. In amper tien maanden werkte de autonome machine dag en nacht door en maakte in totaal 500 draaiuren op de enorme percelen.
Vanaf het begin was het duidelijk dat de robot een indrukwekkende productiviteit van 80% waarmaakte, veel hoger dan de 65% die trekkerchauffeurs van vlees en bloed gewoonlijk halen. “Het was indrukwekkend om te zien hoe vlot de machine presteerde, dus besloten we om hem te testen met een 24 meter brede Weed-It-spotsprayer erachter”, zegt Gerrit. De machine bleek dat prima af te kunnen.
Voor een nog grotere productiviteitswinst willen Gerrit en Marieke de robot aan het werk zetten voor een 48 meter brede volvelds spuit. Maar deze krachttoer vereist geavanceerde technologische ontwikkelingen van de robot om de imposante afmetingen van die spuitmachine de baas te kunnen en hem nauwkeurig te kunnen besturen. Dat vergt complex en tijdrovend onderzoek.
Voor de volvelds spuitmachine met een spuitboom van 48 meter breed gebruikt Gerrit Kurstjens een dikke John Deere. Ondertussen is gebleken dat de robot sterk genoeg is om ook deze spuit te trekken. Wel is er nog werk aan de software nodig om hem nauwkeurig over de akkers te sturen.
Vanaf het begin is Gerrit ervan overtuigd dat Australië en zijn boerderij perfect geschikt zijn voor deze technologie. Al erkent hij dat er grote verschillen zijn in de werkomstandigheden in vergelijking met Europa. Toen de robot arriveerde, bleek het belangrijkste obstakel de gebrekkige ontvangst in de telecommunicatie. Een uitdaging die snel werd overwonnen dankzij het Starlink-satellietnetwerk. Deze innovatie maakt een constante verbinding mogelijk tussen de machine in het veld en de app op de thuisbasis, waardoor cruciale live-informatie direct over en weer wordt verzonden.
Tot nu toe is hitte geen groot probleem geweest voor de machine. Anders is dat voor stof, dat geleidelijk de elektronica en de beveiligingsapparatuur binnendringt. Om ten minste een volledige dag autonoom te kunnen werken zonder menselijke tussenkomst, vereisen de lange werkdagen in Australië een grotere tank dan de huidige 350 liter. Deze aanpassing is essentieel om op deze bedrijfsschaal en onder deze omstandigheden een constant prestatieniveau waar te maken.
De Agbot is uitgerust met drie interfaces voor de bediening. Een afstandsbediening met een beperkt bereik van 50 meter dient voornamelijk voor logistiek, het manoeuvreren van de machine. Een webapplicatie op de computer is er voor het programmeren van taken. Als derde is er nog een mobiele applicatie om die taken op te starten en feedback van de machine te ontvangen.
Volgens Stu, de hoofdoperator van de machine, bemoeilijkt die veelheid aan interfaces het gebruik. Tijdens ons gesprek resulteerde de leeggelopen afstandsbediening in een flinke wachttijd voordat de machine weer aan de slag kon. Hij noemt ook af en toe problemen bij het starten van op de computer geprogrammeerde taken via de applicatie. Laatst bleek het geheugen van de robot bijvoorbeeld onvoldoende om alle benodigde gegevens te laden voor een taak, vanwege de grote afmetingen van het perceel.
De logistiek rond het verplaatsen van de machine verschilt in Australië van die in Europa. In Europa gaat dat gewoonlijk met een aanhangwagen. ‘Down under’ verplaatst de operator de Agbot handmatig met een snelheid van 10 kilometer per uur m/u terwijl hij in zijn eigen voertuig rijdt. Omdat de meeste wegen rond het bedrijf privéwegen zijn, hoopt Kurstjens dat de robot binnenkort zichzelf naar het volgende perceel kan navigeren door de paden te herkennen.
Over het algemeen is Stu tevreden over de werking van de machine. Hij benadrukt dat soms menselijke tussenkomst nodig is om bepaalde kleine details op te lossen. Frustrerend, gezien de indrukwekkende mogelijkheden van de Agbot.
De afstandsbediening is een van de drie manieren om de Agbot te dirigeren. Hij werkt tot een meter of 50 en is bedoeld voor het manoeuvreren van de machine, bijvoorbeeld op het erf of in de berging, en om hem (de chauffeur meerijdend in een auto) van perceel naar perceel te verplaatsen.
Om de machine in bedrijf te nemen en eventuele problemen op te lossen was er een opstartperiode van twee weken en training door de fabrikant. Klanten profiteren verder van frequente bijeenkomsten met technische vertegenwoordigers in Nederland voor updates, en het bespreken van de ontwikkeling van nieuwe functies, zoals spuiten met een 48 meter brede spuitmachine.
Zoals bij elke nieuwe machine komen er soms softwarebugs voor. Het voordeel is dat Agxeed deze problemen op afstand kan oplossen zodra er een melding wordt verstuurd, zolang de machine en Starlink zijn ingeschakeld. Volgens Marieke is de afstand geen belemmering: “Een simpel telefoontje naar Nederland en het probleem wordt op korte termijn opgelost.”
Onderhoud en service neemt Landpower voor zijn rekening, de belangrijkste Claas-distributeur in Australië en Nieuw-Zeeland. Reserveonderdelen worden meestal door de Claas-dealer geleverd die op 50 kilometer van de boerderij is gevestigd. Dat verzekert een goede begeleiding en soepele werking van de machine.
Met een 15% hogere efficiëntie, een lager brandstofverbruik dankzij de elektromotoren en lagere arbeidskosten, is familie Kurstjens blij met hun eerste jaar met de AgXeed-robot. Ze kijken uit naar de naar de vooruitgang die er nog aan gaat komen. Volgens Marieke was het werken met de rijpaden-onderhoudsmachine weliswaar een veelbelovende eerste stap, maar is het wel de bedoeling veel meer werkzaamheden te gaan doen.
Het doel voor volgend jaar is om de robot alle bespuitingen te laten doen, aangezien hier de grootste potentiële kostenbesparingen liggen. Als de robot 48 meter breed kan spruiten, zouden de kosten volgens Gerrit kunnen dalen van enkele tientallen dollars naar slechts 2 Australische dollar (€ 1,20) per hectare voor autonome onkruidbestrijding. Op een areaal van 12.500 hectare en 2.000 uur spuiten betekent dit een aanzienlijke besparing voor het familiebedrijf.
De Agbot van AgXeed werkt goed met de Weed-It-spotsprayer. Deze bespaart tot 90% aan middel vergeleken met volvelds.
Auteur: Maxence Guillaumot
Gerelateerde tags: AgXeed, Autonoom, Robots, Veldrobots
