Tractorpullingteam Screamin’ Bobcat rijdt met maar liefst vier tractorpullers in de klassen Mini Unlimited, Unlimited en sinds 2024 ook in de Superstock. Naast een schat aan informatie, levert de deelname aan tractorpullingwedstrijden het team veel nieuwe ideeën op. – Foto’s: Ronald Hissink
Nederlands grootste tractorpullingteam, Screamin’ Bobcat, bestormt de banen met maar liefst vier machines. Naast twee Mini Unlimiteds en een grote Unlimited, stond daar in 2024 in Lochem ineens een Superstock op de baan. Deze machine, met voor het team nieuwe techniek, biedt weer nieuwe uitdagingen.
Familie Boer heeft al een lange staat van dienst in de tractorpullingwereld. Vanaf 2000 als hoofdsponsor van Intertechno Lambada, sinds 2007 als deelnemer. Onder leiding van teamcaptain Bertus Boer begon het team met de Two Wheel Drive Screamin’ Bobcat, een machine die ze samen met Wim Dingerink van het Lambada-team bouwden. Voorzien van een V8 Brad Anderson Hemi verzamelden ze hiermee de eerste tractorpullingervaringen.
Nieuwe ideeën toepassen
Naast een schat aan informatie, leverde de deelname aan tractorpullingwedstrijden ook nieuwe ideeën op. Ideeën die tractorpullingteam Screamin’ Bobcat toepaste bij de bouw van de eerste Light Modified in 2009, Double Screamin’. Een machine met een startgewicht van 2.500 kilo en twee van die dikke Hemi’s naast elkaar voor op het chassis. Met drie motoren kwam de machine ook uit in de 3.500 kilo Modified-klasse.
Daarna ging het hard: in 2013 bouwden ze de mini Bobcat Jr. om mee in de Verenigde Staten te rijden. En in 2015 volgde Wicked Screamer, het broertje van Double Screamin’, met daarin de nieuwste ideeën verwerkt. Dan komt in 2018 een Bobcat Jr. voor de Nederlandse Mini Unlimited-competitie, in 2019 Bobcat Sr., een trekker voor de Nederlandse Unlimited- en de Europese Heavy Modified-competitie, en in 2021 een tweede mini, Screamin’ Bobcat. Als klap op de vuurpijl staat sinds 2024 ook een Superstock in de schuur: Grote Berend.
Bouwen, bouwen, bouwen
Niet alle trekkers zijn nog aanwezig in de werkplaats. In 2014 nam het team afscheid van de Two Wheel Drive waar het mee begon. Het frame en de aandrijflijn van Double Screamin’ gingen naar RocketScience, en de mini’s verkochten ze om vervolgens beter terug te bouwen.
Een van die verbeteringen is de Vreemann-achteras met planetairen: licht, sterk en koersvast. Inmiddels hebben ze32 miniframes gebouwd, waarvan er circa twintig aan Amerikanen zijn verkocht. Met Bennie Vreemann hebben ze een intensieve samenwerking, niet alleen voor achterassen maar ook voor crossboxen. Samen bedenken ze hoe het moet worden. Berrie Boer zet het vervolgens om in 3D-tekeningen, Bart van der Sluis doet het freeswerk van de behuizing en Bennie zorgt voor de tandwielen.
Lees verder onder de foto’s
Wintertijd is de tijd voor groot onderhoud. Bart demonteert de achteras van Bobcat Sr. Een nieuw type met betere lagering van de pignonas neemt de taak over.
Gedoe met de achteras
De achteras van Bobcat Sr. hield het in het begin slechts één run uit, als ze geluk hadden. Het geweld van vier Hemi’s, toch zo’n 12.000 pk, was teveel van het goede voor de Rockwell SQHD. Door met een hoger toerental de achteras in te gaan, verlaag je het koppel. Maar je krijgt er een andere uitdaging voor terug: het lager van de pignonas kan het hoge toerental samen met het hoge vermogen niet aan en sneuvelt.
Na allerhande probeersels heeft team Screamin’ Bobcat een oplossing die beter moet werken. Bobcat Sr. krijgt een Meritor-achteras, een achteras die in veel overbrengingsverhoudingen is geleverd. De snelste variant heeft een heel groot pignonwiel. Om die te kunnen monteren is een heel groot gat in de carrier nodig. Dat geeft weer ruimte aan een heel groot lager van een ander type. Daarnaast heeft deze achteras langere tanden op kroon- en pignonwiel die ook nog eens schuiner staan. Dit zorgt voor meer aanlegvlak en een lagere vlaktedruk op de tanden.
De chassisbalk van Bobcat Sr. bestaat uit twee C-vormige profielen die tegen elkaar zijn gelast tot een kokervormige doorsnede. Zo ontstaat een frame met minder torsie. De ronde gaten zijn voor gewichtsbesparing.
Details doorslaggevend voor topprestatie
Op het hoogste niveau zijn details doorslaggevend voor een topprestatie. Wat voorbeelden: bij de laatste mini’s is de voorste buis van de rolkooi iets geknikt, waardoor deze net op een andere plaats op het chassis staat. De rijders merken dat de machine zich daardoor net iets rustiger gedraagt.
Een insert in de spacer tussen blower en motor geleidt de luchtstroom en is in verschillende vormen te verkrijgen. Een iets andere vorm, met het oog nauwelijks zichtbaar, levert 1 psi meer vuldruk. Psi staat voor Pounds per Square Inch, de Amerikaanse eenheid voor druk. Een psi staat ongeveer gelijk aan 0,07 bar. Maar die ene psi is toch weer goed voor 50 pk extra, per motor welteverstaan.
De insert in de spacer kent verschillende varianten. Een iets andere vorm, met het oog nauwelijks waar te nemen, zorgt voor een hogere inlaatdruk en meer vermogen.
Uitlaattemperatuursensoren van de datalogging registreerden dat de middelste cilinders wat achterbleven qua temperatuur. Andere nozzles in het brandstofsysteem leverden geen verbetering. Tot het team de lengte van de brandstofslangetjes naar elke nozzle toe gelijk maakte, daarmee was het euvel verholpen.
Onder de blower zitten de nozzles. De brandstofslangetjes ernaartoe van gelijke lengte houden, is één van de details om de verbrandingstemperaturen over alle cilinders gelijk te houden.
Spelen met de afstelling
Ook over het injectiesysteem op de V8’en is goed nagedacht. Een deel van de methanol wordt voor de blower ingespoten, direct achter de gaskleppen. Omdat methanol een hoge verdampingswarmte heeft, onttrekt het veel warmte aan de inlaatlucht. Deze gaat hierdoor met -40 graden de blower in, waarna het onder druk met +10 graden richting de motor wordt geblazen. De rest van de methanol wordt in het inlaatspruitstuk ingespoten.
Beide delen van de injectie hebben hun eigen regelklep.Deze zijn zodanig op elkaar afgestemd dat wanneer de rijder op het gas gaat, kortstondig een erg rijk mengsel ontstaat. Hierdoor hangen de motoren even iets minder giftig aan het gas, wat soepeler wegrijden mogelijk maakt. Voorwaarde is wel dat er een hele dikke ontsteking aan boord is om het rijke mengsel te ontsteken. Anders blus je de motor als het ware. De toegepaste MSD 44-ontsteking levert maar liefst 58 ampère en klaart de klus.
In de scoop zit deze ‘spray bar’ waar een rij nozzles een deel van de methanol voor de blower inspuit. Dit heeft een koelend effect op de inlaatlucht en smeert de blower.
Ruilhandel met Amerikaan Brent Payne
Berrie had altijd al de droom om eens een Superstock te rijden. Op de wedstrijd in Made in 2023 werden de eerste plannen gesmeed. De Amerikaan Brent Payne, toeleverancier van tractorpullingcomponenten en eigenaar van beide Galot-superstocks, gaf aan een Modified te willen rijden en vroeg Bertus om een complete aandrijflijn. Al snel ontstond het plan om een van beide Galot-tractorpullers te ruilen tegen Wicked Screamer.
Het eerste plan was om Wicked Screamer daarvoor een nieuw frame te geven, maar uiteindelijk besloten ze gezamenlijk om een compleet nieuwe machine zo te bouwen. Deze zag het levenslicht als Light Modified met twee motoren. Deze klasse is in Amerika wat zwaarder dan in Europa. De extra kilo’s besteedden de bouwers aan aanpassingen, zodat de trekker met twee motoren extra ook in de Amerikaanse Unlimited-klasse kan rijden. Alle ervaring van Bobcat Sr. zit erin verwerkt. En met succes: Limitless, zoals de puller nu heet, won meteen de eerste wedstrijd in Tomah.
Nieuwe uitdaging
De Galot-trekker, een Agro Allis met International-motorblok, kreeg op verzoek een nieuwe rolkooi en plaatwerk van een Farmall 1206. Onder de naam Grote Berend reed hij in 2024 maar drie wedstrijden: Lochem, Montfoort en Alphen (zie Facebook-filmpje hieronder, lees verder onder het filmpje).
Toch deed het team al ideeën op om de machine komende winter te verbeteren. De Superstock-klasse is in Europa wat lichter dan in de Verenigde Staten. Daardoor is het vinden van de juiste balans een extra uitdaging. De trekker krijgt een lichtgewicht titanium koppelingsafscherming om wat gewicht te besparen. Achter die ‘bellhousing’ komt een optoerbakje zoals ze ook op de mini’s hebben. Dat verhoogt het toerental, waardoor het koppel vermindert. In dit bakje komt ook de achteruitversnelling. De achteras krijgt een grotere vertraging om weer goed uit te komen met de wielsnelheid.
Wat de toekomst brengt, weten de teams nog niet. Afgesproken is om ook in 2025 met elkaars machine te rijden. Of ze beide pullers aan het eind weer terugruilen, verkopen of dat ze weer nieuw bouwen? Alle mogelijkheden liggen nog open.
