Om de lokaal geproduceerde Groene Weide Meststof uit te kunnen rijden bij melkveehouders in de Achterhoek, ontwikkelde Slootsmid Mesttechniek een nieuwe zodenbemester. Eentje die 150 liter tot 8.000 liter per hectare toe kan dienen op relatief hoge snelheid. Wat maakt die bemester zo bijzonder?
Groene Weide Meststof is een bemestingsproduct afkomstig uit de Groene Mineralen Centrale van Groot Zevert Vergisting in Beltrum (Gld.). De terminologie is zorgvuldig gekozen, maar in feite is Groene Weide Meststof niets anders dan de dunne fractie die ontstaat bij de vergisting van varkensdrijfmest, rundveemest en andere organische reststromen. Met membranen als nabehandeling.
Met de toevoeging van Urean en eventueel ammoniumsulfaat, dat vrijkomt bij slibcompostering bij GMB BioEnergie in Zutphen (Gld.), is de Groene Weide Meststof volgens Groot Zevert een meststof op maat. Het concentraat kan en mag als kunstmestvervanger worden ingezet in de regio.
RVO verleende een vrijstelling voor deze specifieke pilot én regio om het te mogen gebruiken als kunstmestvervanger. Mineralenconcentraten, ook wel renure genoemd, zijn namelijk nog (altijd) niet door de Europese Commissie erkend als kunstmestvervanger. Daardoor gelden voor mineralenconcentraten vooralsnog gewoon de gebruiksnormen voor dierlijke mest.
Dat het niettemin om een bijzonder project en een bijzondere meststof gaat, blijkt uit het feit dat koningin Máxima de locatie in september 2019 opende. De vergister/mestverwerker bij Groot Zevert is dan ook de eerste in zijn soort en vergist jaarlijks zo’n 100.000 ton drijfmest.
De SGWM-PB-bemester, hier bij Gebr. Reintjes in Veulen (L.), heeft zes verdelers en geen vloeistoffiltering. De SGWM-PB is geschikt voor giften van 4.000 tot 30.000 liter per hectare. – Foto: Slootsmid
De gehaltes in vloeibare meststoffen van industriële en niet-industriële oorsprong zijn meestal relatief laag en wisselend. Ter indicatie: spuiwater, het residu van luchtwassers, bevat 4 tot 7% stikstof en 12 tot 18% zwavel. Standaardmachines zijn meestal niet geschikt voor de aanwending. “De doseringen zijn vaak te gering voor mesttanks en zodenbemesters en te hoog voor veldspuiten. Bij spuiwater moet je denken aan 200 tot 1.000 liter per hectare. Bij een machine met een werkbreedte van 12 meter moet zowel in het midden als op de uiteinden gelijktijdig dezelfde hoeveelheid meststof komen”, geeft Bert Ebbekink van Slootsmid Mesttechniek aan.
Slootsmid Mesttechniek ontwikkelde daarom (onder de vlag van Stichting Biomassa, in het kader van het project Kunstmestvrije Achterhoek) samen met Groot Zevert Vergisting en Loonbedrijf de nieuwe SGWM-bemester.
De naam SGWM is een samenvoeging van Slootsmid en Groene Weide Meststof. “De SGWM-bemester wordt gevoed door een traploos regelbare pomp, aangestuurd door een flowmeter. Die pompt de meststof via een persfilter en sectieventielen onder druk naar de uitloopmonden achter de schijven. Er is geen verdeler en/of snijkast, dus is het belangrijk dat de meststof geen organische stof bevat.
De techniek heeft meer weg van een veldspuit of spaakwielbemester dan van een zodebemester. Je kunt er 150 tot 8.000 liter per hectare mee aanwenden bij rijsnelheden tot 12 kilometer per uur. De werkbreedte loopt uiteen van 7,5 tot 13,5 meter en je kunt er (natuurlijk) ook andere natuurlijke kunstmestvervangers zoals mineralenconcentraat, ammoniumsulfaat en spuiwater mee toedienen en lage giften drijfmest in grasland en granen. Volgens Ebbekink is 4 tot 8 kuub per hectare een typische dosering voor Groene Weide Meststof op grasland.
De eveneens nieuwe en op dezelfde leest geschoeide Slootsmid SGWM-PB-bemester heeft zes verdelers en geen vloeistoffiltering. De zes verdelers, die met elkaar in verbinding staan, moeten een optimale verdeling van de meststof over de gehele werkbreedte waarborgen. De SGWM-PB is er in één werkbreedte, 12 meter, en is geschikt voor giften van 4.000 tot 30.000 liter per hectare.
Omdat het gebruik van Groene Weide Meststof in de Achterhoek een aparte pilot is binnen de pilot mineralenconcentraten, mag de meststof alleen als kunstmestvervanger worden toegepast bij 150 veehouders op 7.000 hectare, geeft Arjan Prinsen van Groot Zevert Vergisting aan. “Ons uiteindelijke doel is om verschillende hernieuwbare stikstofbronnen zoals urine, spuiwater uit agrarische luchtwassers (ammoniumsulfaat) en industriële luchtwassers (ammoniumnitraat) te bundelen tot een optimale meststof voor de plant.”
Auteur: René Koerhuis
Gerelateerde tags: Mestmachines, mesttechniek, Zodenbemesters
