Tijd voor weer eens een TREKKER-duurtest. Dit keer: de John Deere 6120 M. De trekker, leverbaar met traploze transmissie, is razend populair in eigenlijk alle sectoren – als verplegingstrekker in de akkerbouw, of als voorladerspecialist bij veehouders. We spreken gebruikers en volgen één specifieke 6120 M die in no time dik 4.500 uur op de klok zette. Wat blijkt: veel werkplezier, weinig storingen.
Voor deze duurtest volgen we één specifieke John Deere 6120 M, die in iets meer dan drie jaar tijd ruim 4.600 draaiuren op de klok zette. En belangrijk: de trekker leeft geen luxeleventje. Want naast dagelijks een voermengwagen laden, wordt de trekker op het door ons bezochte melkveebedrijf ook gebruikt met een Kuhn-vlindermaaier (8,7 meter breed), en een 14-kuubs mesttank.
Lees verder onder het inzetprofiel van de geteste John Deere 6120 M
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de eigenaar is uiterst tevreden over de prestaties van de John Deere 6120 M. De 4,5 liter Deere-motor maakt een goede indruk met een soepele loop en snelle vermogensafgifte.
Een lekkage bij de turbo maakte even een fluitend geluid, maar de dealer was coulant en repareerde dit tegelijk met de reparatie van de hydrauliekpomp (bij 3.182 uur). Daarmee zijn de belangrijkste ingrepen meteen genoemd.
Lees verder onder de foto’s en kaders; bekijk meer foto’s onderaan dit artikel
Bij zwaar trek- en aftakaswerk schiet het dieselverbruik van deze kleine John Deere gemakkelijk naar 30 liter per uur. Er is geen kritiek op het dieselverbruik, wél op de tankinhoud. Want er past ‘maar’ 175 liter diesel in (205 liter was een optie).
In de praktijk betekent het dat tijdens het maaien met de vlindermaaier tussendoor sowieso één tankbeurt nodig is. De AdBlue-tank herbergt 19 liter. Ook die moet je bijtanken, al verbruikt de 6120 M bij deellast nauwelijks AdBlue. Zoals gebruikelijk bij John Deere bestaat de uitlaatgas-nabehandelingstechniek uit een dieseloxidatiekatalysator (DOC), dieselpartikelfilter (DPF) en een SCR-katalysator (AdBlue). Dit gaf één keer storing: de AdBlue-kwaliteitssensor ging defect (garantie).
Als je bedenkt dat deze viercilinder werkt met 8,7 meter maaibreedte, is het misschien niet verwonderlijk dat de koelcapaciteit van de compacte koelunit, die onder de schuin aflopende motorkap zit, aan z’n grenzen komt. Vooral bij een hete zomerdag moet je je rijstijl aanpassen om de temperatuurwijzer in het groene bereik te houden.
Een ander nadeel van de aflopende motorkap is de beperkte toegankelijkheid. Je kunt de vier koelpakketten niet uitklappen om die schoon te maken. En het fijnmazige rooster voor de koelers, dat je kunt wegnemen en wat doorgaans super bevalt bij John Deere-trekkers, ontbreekt helaas bij dit model. Afijn, de optionele omkeerventilator die John Deere af fabriek wel aanbiedt, was zinvol geweest.
Tot slot nog de motorkap: er zitten wat haarscheurtjes in, maar dat kun je de fabrikant niet kwalijk nemen. Bij 2.850 uur viel er bij het uitkuilen per ongeluk een brok mais vanaf een 6 meter hoge kuilbult op de kunststof kap. Wat níet de schuld is van de mais. De stickers met de modelaanduiding laten los. Bovenal moeten we zeggen dat het zicht voor de chauffeur ongeëvenaard is, zowel naar voren toe als op de voorlader.
De melkveehouder in kwestie koos voor de optionele traploze AutoPowr-transmissie met 40 km/u topsnelheid. De ZF Eccom-bak met vier rijbereiken overtuigt in de praktijk. Want doseerbaarheid, rijcomfort, het snelle wisselen van rijrichting en de motor-transmissie-afstemming stemmen de koper zeer tevreden.
Ook de bediening is eenvoudig te begrijpen – zelfs voor tijdelijke chauffeurs. Transmissie en hydrauliekolie komen uit één reservoir. De eigenaar vindt een tijdige olieverversing daarom belangrijk (53 liter elke 1.500 uur), temeer omdat er veel verschillende werktuigen aan hangen.
Omdat de trekker gebruikt wordt als voorladertrekker (met Quicke Q5M), is gekozen voor de grote variabele hydrauliekpomp met 115 l/min pompopbrengst. Dit geeft de 6M een voldoende grote oliestroom voor snelle laadcycli. Na 3.182 uur viel de hydraulische druk van de axiale plunjerpomp plotseling weg. Fabrikant en dealer waren coulant bij de reparatie, die anders € 3.750 had gekost. De nieuwe pomp werkt sindsdien betrouwbaar.
Mede vanwege het gebruik van een hydraulische topstang waren drie elektrische ventielen aan de achterkant te weinig. Daarom zijn er drie extra aansluitingen bijgemaakt, met T-stukken vanaf de voorlader en de fronthef – dat moeten de chauffeurs natuurlijk wel even weten. Tot dusver waren er geen problemen met slangen, ook al zijn die strak en niet wrijvingsloos gemonteerd. Dankzij de optionele extra tank is er voldoende olie (32 liter) om de kipper op te kiepen.
De voorlader wordt ook gebruikt met andere trekkers (6125 R en 6330). Voor het uitkuilen is een 2,20 meter brede grijpbak dagelijks in gebruik. Door de hoge belasting en hefboomwerking brak de giek eens bij het onderste draaipunt, bij 4.350 uur. Quicke bood coulance en raadde een grotere voorlader aan (Q6M). Die ontlast nu de kleinere voorlader.
Ondanks het grote aandeel voorladerwerk, waren er geen problemen met de vooras en de vering. Het is begrijpelijk dat de eerste set banden (540/65 R24) aan de voorkant versleten is. Aan de achterkant heeft een losse bevestiging voor de dubbelluchtmontering een gat geboord in één van de banden (bij 4.300 uur). Daarom zijn ook achter nieuwe banden gemonteerd (600/65 R38).
De mechanische cabinevering in combinatie met zachte voorasvering krijgt zeer goede beoordelingen. Dit betekent dat het rijcomfort bij transportwerk prima is, ondanks de korte wielbasis van ‘maar’ 2,40 meter. Bij 4.500 uur zijn de bewegende spatborden vervangen. De ombouw kostte € 945.
Over de hefinrichting kunnen we kort zijn. Met de optioneel grotere hefcilinders en 4,3 ton hefvermogen laat de trekker niet zomaar een werktuig staan. Ook de hefgeometrie bevalt goed. Aan de rechterkant is te weinig ruimte voor automatische zijstabilisatie, want de extra olietank loopt door tot in de velg.
De trekker is compact, en de cabine van de 6M is in deze vermogensklasse geen ruimtewonder. Ook de in- en uitstap van de zesstijlencabine is wat smal. Maar als je eenmaal zit, blijkt alles op de juist plek te zitten. De cabine is ook lekker stil. Alleen een kabelbreuk in de compressor van de stoel zorgde eens voor een storing (bij 1.342 uur). De Command-armleuning in de Premium-versie bevalt goed. Ook de voorladerhendel past perfect.
Op een later moment is een 4640-beeldscherm ingebouwd met het SF1-stuursysteem. Hiermee kun je ook percelen opslaan, en niet alleen AB-lijnen zoals in het standaard schermpje in de A-stijl. Op dit schermpje dat dienstdoet als dashboard, voer je ook de trekkerinstellingen in. Werkt prima, alleen bij de fijne instellingen is het formaat klein. De kopakkerautomatiek is beperkt: je kunt alleen de voorwielaandrijving, de differentieelblokkering en de aftakas in- en uitschakelen op basis van de hefinrichting. Als je meer wilt, heb je een luxere R-serie nodig.
De 6120 M krijgt een goede beoordeling voor de ledverlichting. Gebruikers waarderen het lichte interieur van de cabine, evenals de algehele afwerking. Een paar vetvlekken rondom de radio zijn te overzien, vooral omdat de cabinevloer en armsteun zeer gemakkelijk schoon te maken zijn.
Tot slot nog kort de onderhoudskosten van de 6120 M. Die bedragen, exclusief arbeidskosten, slechts € 1,91 per draaiuur.
Auteurs: Tobias Bensing, Bob Karsten
Gerelateerde tags: John Deere, Trekkers, Trekkertest
