Maaien, persen en hakselen: de vier broers Aydinbelge zijn er druk mee, in de wijde omtrek rondom Karapinar. Hun hele machinepark staat in het teken van luzerne, mais en andere voerproducten. Daarnaast hebben zij 500 koeien lopen, met grote plannen om uit te breiden.
Het bedrijf van de vier broers Aydinbelge heet Sefa Yonca. Vrij vertaald betekent dat iets als ‘goede luzerne’. En als het dan nog niet duidelijk is wat de mannen het meest bezighoudt, dan wordt het dat wel als zij hun machinepark opstellen voor een fotosessie. Want er komt een hakselaar uit de schuur vandaan, van onder het afdak komt een vlindermaaier aanrijden, en vanuit verschillende richtingen duiken verreikers op. Zo vormt zich een imposante rij.
Het materieel van de familie Aydinbelge staat grotendeels in het teken van de ruwvoederwinning. Daarin zijn de broers actief met loonwerk, een fouragehandel en ook wordt het landwerk gedaan voor de 500 eigen koeien.
Lees verder onder de foto’s; bekijk meer foto’s met materieel onderaan dit artikel
De broers Aydinbelge zijn aan de rand van het stadje Karapinar gevestigd, wat redelijk centraal-zuidelijk in Turkije ligt. Het bedrijf ligt aan een doorgaande weg. Er staat een reclamezuil aan de weg die niet onderdoet voor een zuil van een McDonalds, zo groot als dat die is. Daar staat precies op wat Sefa Yonca verkoopt: luzernebalen en -kuil, strobalen en gehakselde mais. Sowieso valt het bedrijf nogal op in de regio. Deels met het grote en jonge machinepark, en ook vanwege het feit dat het erg netjes en opgeruimd is.
Sefa Yonca bewerkt zo’n 3.000 hectare per jaar in de wijde omtrek van Karapinar. Tijdens ons bezoek, begin april, zijn de meeste machines thuis. De heren maken tijd voor een rondleiding over het bedrijf. Zonder moeite starten ze alle machines voor een groepsfoto.
De twee grootste trekkers van het bedrijf, twee Massey Fergusons 8730 S (uit 2023 en 2025) met zo’n 300 pk motorvermogen, worden gebruikt voor de Krone- en Massey Ferguson-grootpakpersen, een Kverneland-vlindermaaier met afvoerbandjes, en tijdens het inkuilen staan de trekkers met duwbladen op de kuilbult. Broer Furkon (23) laat op zijn telefoon een video zien van het inkuilspektakel. De luzerne wordt veelal direct op zwad gemaaid, en niet veel later gehakseld of geperst om enig vocht in het gewas te houden. Voor het transport zorgen vrachtwagens.
Hakselen is een belangrijke poot onder het bedrijf. Jaarlijks gaat 20.000 ton mais door de pijp, en ook 20.000 ton luzerne. Die luzerne maaien ze vijf keer per jaar. De mais probeert het bedrijf te hakselen met 28 tot 32% droge stof, en dan zit de opbrengst vaak (mits goede irrigatie aanwezig is) tussen de 20 en 25 ton droge stof per hectare. Daarnaast wordt nog een deel granen geteeld, met name voor het stro. Voor het dorsen komt dan een loonwerker langs – dat werk doen de broers niet zelf.
Vanuit de schuur klinkt een diep grommend geluid als de hakselaar start en naar buiten rijdt. Het is een Claas Jaguar 940 uit 2023, met een zesrijige maisbek. Op het cabineraam staat met grote witte letters Maşaallah. Die religieuze tekst zie je in Turkije vaak staan op trekkers, vrachtwagens en maaidorsers – vooral op de nieuwere of imposantere machines. Het heeft te maken met het ‘boze oog’, waarmee afgunst of jaloezie van anderen wordt bedoeld, en wat ongeluk tot gevolg zou hebben. Met de tekst Maşaallah vraag je daar in feite bescherming tegen.
Het is nu moeilijk voor te stellen, zo begin april, wanneer het lekker ruim is op het erf. Maar ’s zomers staat het hele erf vol met in plastic gewikkelde balen, en staan de machines geparkeerd in percelen rondom het bedrijf waar op dat moment ruimte is. Voor het transport van de vele balen beschikken de broers over drie verreikers. Van oud naar bijna nieuw: een New Holland uit 2018, een JCB 532.70 uit 2020 en een Massey Ferguson TH 7035 uit 2023. Over de vraag welke verreiker het best bevalt, antwoord Hakon (25) na enig nadenken: “De JCB. Die is het handigst in gebruik, het goedkoopst vanwege het dieselverbruik, en lekker snel.”
Voor het transport van de balen zetten ze vrachtwagens in. De broers gebruiken een perswikkelcombinatie voor ronde balen en twee grootpakpersen. Naast luzerne wordt in het najaar ook veel maisstro geperst dat achterblijft na de oogst van korrelmais. Dat maisstro dient vervolgens als bedding voor de koeien.
Zoals gebruikelijk in centraal Turkije, wordt de zaaibedbereiding uitgevoerd met óf een frees, óf een rotorkopeg met direct erachter één of twee getrokken cambridgerollen. Zo ook bij Sefa Yonca, waar een Massey Ferguson 8S.265 uit 2021 klaar staat met een 6 meter brede Maschio Gaspardo-rotorkopeg en cambridgerol. Die rol drukt het zaaibed meteen vast, om op die manier vocht vast te houden, en om te voorkomen dat de wind grip krijgt op de losse bovenlaag. De grondbewerking voor de maisteelt staat op het punt om te beginnen.
Voor het akkerbouwmatige werk staan er twee ‘kleine’ John Deeres, waarvan Hakon twijfelend vraagt of ze ook in het rijtje moeten voor de foto. Het gaat om een John Deere 5075 E en 6100 M, beide van bouwjaar 2021. Deze trekkers doen allerhande werk: vooral zaaien en spuiten, en een enkele keer worden ze wel gebruikt bij de ruwvoederwinning met bijvoorbeeld een getrokken maaier of hark.
Achter op het erf staat een stationaire pers opgesteld, van het merk Komel. Die perst vooral balen voor de handel. De broers persen hiervoor onder andere mais en luzerne. Aan de voorzijde is de pers voorzien van een stortbak waar vrachtwagens in lossen, of waar eventueel een verreiker hem laadt. De ronde balen uit de pers worden direct in folie gewikkeld.
Ook hebben de broers een slurvenpers, waarmee zij bijvoorbeeld geplette granen of korrelmais in slurven persen. Aan het eind van het oogstseizoen ligt de hele erfverharding vol met ronde balen en wat slurven. Aan de start van het seizoen, zoals nu begin april, is het weer helemaal leeg.
Auteur: Bob Karsten
Lees meer artikelen over de TREKKER-roadtrip in Turkije
Gerelateerde tags: Machinepark, Massey Ferguson, Trekkers, Turkije roadtrip
