Een van de meest ingrijpende transformaties ooit in de landbouw was de overgang van paarden naar trekkers in de twintigste eeuw. Verandering is onvermijdelijk, dat zien we ook nu met de inzet van robots in de landbouw, blogt Craig Rupp, CEO van het Amerikaanse loonbedrijf Sabanto. Op de onderste foto veldrobot Farmdroid, die cichorei zaait op een perceel in Onstwedde (Gr.). – Foto’s: Misset
De geschiedenis leert ons dat grote technologische veranderingen tijd kosten, zelfs in een tijd waarin de toepassing van technologie almaar sneller gaat. Kijk naar een van de meest ingrijpende transformaties ooit in de landbouw: de overgang van paarden naar trekkers. Verandering is onvermijdelijk, zoals nu met de inzet van robots in de landbouw.
Ik vraag me vaak af wat er door het hoofd ging van een boer die nog met paarden ploegde, terwijl hij de trekker van zijn buurman aan het werk zag. Verandering is onvermijdelijk, zoals nu met de inzet van robots in de landbouw. Maar de geschiedenis leert ons dat geduld en doorzettingsvermogen de sleutel zijn tot echte transformatie.
Voor 1900 waren paarden wereldwijd de belangrijkste krachtbron op boerderijen. Eén paard kon slechts 2 hectare per dag bewerken. Een belemmering naarmate boerderijen groter werden. Stoommachines verschenen weliswaar eind 19e eeuw, maar waren inefficiënt voor kleinere boerderijen. Pas in 1917 introduceerde Henry Ford de eerste betaalbare, grootschalig geproduceerde trekker. Toch duurde het tot de jaren 1950 voordat de meerderheid van de Amerikaanse boerderijen overging op trekkers.
Waarom duurde die technologische implementatie zo lang? Trekkers boden immers talloze voordelen. Ze vervingen meerdere paarden, verminderden arbeidskosten en maakten het bewerken van meer hectares en de invoering van nieuwe landbouwmethoden mogelijk. Toch aarzelden boeren om hun vertrouwde en betrouwbare paarden in te ruilen voor een trekker. De Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog speelden een rol, maar zelfs zonder die factoren lijkt er iets magisch te zijn aan een periode van 30 jaar voor grootschalige invoering van bewezen technologie.
Denk aan gps in de landbouw. De eerste toepassing dateert van eind twintigste eeuw. Maar pas midden jaren 2010 werd gps breed geaccepteerd.
Ook bij autonome technologieën gaan we geen revolutie van vandaag op morgen zien. Hoewel er al veel autonome trekkers worden ingezet in de landbouw, zien we zo langzamerhand een trend. De les uit het verleden? Innovatie vraagt tijd, vertrouwen en aanpassing.
Boeren willen bewijs zien op eigen grond
Elke boer die ik spreek zegt hetzelfde over robottechnologie: “Ik wil dit eerst op mijn eigen grond zien werken”. In 2019 stond ik in een veld in Nebraska, waar een 85-jarige boer me iets onvergetelijks vertelde: “Je kunt 100 kilometer in welke richting dan ook rijden, en de manier van boeren verandert.” Boeren weten instinctief dat hun boerengrond uniek is. Dit vormt de basis voor al hun aankoopbeslissingen.
Autonomie wordt vooral toegepast bij de meest tijdrovende werkzaamheden. Hoe meer tijd een taak vraagt, hoe groter de prikkel om autonoom te werken. Als je autonomie demonstreert voor een klus die de boer slechts één keer per jaar uitvoert, is het lastig om een product te produceren dat perfect aansluit bij de wens van de boer. Denk aan de boer die destijds huiverig was om paard-en-wagen in te ruilen voor een trekker.
Lees verder onder de foto
Robots zijn inmiddels een vertrouwd gezicht in de landbouwsector. Op Agritechnica 2023, de grootste landbouwbeurs ter wereld, werden meerdere robots gepresenteerd. Zoals deze Karl-veldrobot van machinefabrikant Kuhn, die tussen de gangbare landbouwmachines staat. Op de akkers blijven robots echter nog steeds een zeldzaamheid. – Foto: Martin Smits
Foutloos een grondbewerking uitvoeren, is cruciaal
Om succesvol te zijn, moeten autonome systemen één grondbewerking uitzonderlijk goed kunnen uitvoeren. Boeren accepteren niets minder. Arbeidsbesparing is belangrijk, maar de prestaties moeten minimaal gelijkwaardig zijn aan handmatige operaties, vooral qua snelheid en efficiëntie.
Misschien zit er waarheid in de ‘magische 30 jaar’-theorie. Het is een overgang tussen generaties. De jongere generatie, opgegroeid in een digitale wereld, vormt de toekomst van de landbouw. De meest succesvolle agrarische bedrijven zijn degenen die deze nieuwe generatie weten aan te spreken.
Arbeid wordt niet vervangen, maar anders ingezet
Bij de meeste technologische implementaties vervangen we arbeid niet volledig – we zetten die alleen anders in. Elk boerenbedrijf waarmee we werken, wil groeien. Autonomie helpt hen dat te bereiken. Het is misschien geen directe kostenpost in een ROI-berekening, maar het is van onschatbare waarde.
We bevinden ons in de jaren 2020. Als de geschiedenis zich herhaalt, zal autonomie rond 2050 alomtegenwoordig zijn. De weg daarnaartoe vraagt om talloze machinedemo’s, bewezen resultaten in het veld én de invloed van de volgende generatie. Verandering is onvermijdelijk, maar de geschiedenis leert ons dat geduld en doorzettingsvermogen de sleutel zijn tot echte transformatie.
