15 oktober 2024

Gebruikers over CupWheel: meer tractie en egale voetprint

Wat vinden de eerste Nederlandse gebruikers van de Galileo CupWheel? Ze zijn unaniem te spreken over de tractie-eigenschappen van de band. Nadelen zijn er ook. De band is – als ie nog koud is – wat stug voor transportwerk.- Foto’s: Mark Pasveer

Al dertien jaar volgt TREKKER de ontwikkeling van het Galileo CupWheel, ook wel bekend als de bandrups of harmonicaband. Begin 2024 zijn de eerste grote sets in Nederland afgeleverd. Dit is wat de eerste gebruikers over de CupWheel zeggen.

Fans moesten lang wachten op deze heel bijzondere band, maar in 2024 is het zover. In Nederland is een vijftal sets grote banden uitgeleverd: de achterband 710/70 R38 CW en voorband in de maat 600/65 R28 CW. De letters CW staan voor CupWheel.

Wat vinden de eerste Nederlandse gebruikers ervan? Ze zijn unaniem te spreken over de tractie-eigenschappen van de band. Daar kan geen VF-band tegenop volgens hen. Met name de tractie op een glibberige, vette ondergrond is ongekend. Volgens de gebruikers is dit te danken aan de ultravlakke afplatting van de band, die zelfs in extreme omstandigheden terug mag naar 0,4 bar.

Effectiever met drukwisselsysteem

Nadelen zijn er ook. De band is – als ie nog koud is – wat stug voor transportwerk. Het duurt grofweg twee keer zo lang ten opzichte van een radiaalband voordat hij de ‘onrondheid’ kwijt is als je ermee de weg op gaat. Daarna rijdt-ie zelfs beter en stabieler ten opzichte van een radiaalband. Om het maximale eruit te halen, is het gebruik in combinatie met een drukwisselsysteem effectiever.

Loonwerker Sierk-Jan van Lingen: ‘Zwaar kilverwerk op 0,5 bar en ongekende tractie’

Bij loonbedrijf Van Lingen in Warfstermolen (Fr.) liggen sinds het voorjaar van 2024 een setje Galileo CupWheels onder een New Holland TVT 190.

De combinatie draaide grofweg 200 uur op deze banden. Grotendeels voor de kilverbak en deels voor de grootpakpers. Van Lingen zag de banden op de Agritechnica in 2019. Na een gesprek met Heuver zijn de banden – onder voorwaarde van goede werking – besteld.

Pas vijf jaar later zijn de banden geleverd. Sierk-Jan van Lingen: “We hebben ook veel ervaring met VF-banden, maar de CupWheels leken ons ook wel wat. We rijden tijdens het kilveren, met een Bos-dozerbak erachter, op een spanning van 0,5 bar. Het is ongekend wat de banden dan in de lengte afplatten. En ook ongekend wat een trekkracht en stabiliteit er dan van deze banden afkomt. We rijden hier niet met een drukwisselsysteem op de trekkers. Dat was misschien wel beter geweest tijdens transport en in stilstand. Nu duurt het wel even voordat de banden weer mooi rond zijn. Dat hobbelen is niet fijn. Ook stuurt de trekker wat zwaarder als je met een lage spanning de weg opgaat.“

Kritiek heeft Van Lingen dus nauwelijks. Wel vertoonde de vouw in de band kleine haarscheurtjes. Dat heeft Van Lingen gemeld bij de leverancier. Verder vertonen de banden geen defecten, lekkages of andere slijtagepatronen.

Heuver: ervaring opdoen met bandrups

Bandenleverancier Heuver in Hardenberg (Ov.) heeft alle sets CupWheels uitgeleverd in Nederland. Ze worden verkocht met de garantie dat ze goed moeten werken – anders kunnen de gebruikers in alle redelijkheid de banden weer omwisselen.

Heuver ziet deze eerste sets vooral als een grote test, zodat er ervaring komt. Ervaring die kan vertellen in welke omstandigheden de banden het best presteren, en waar ze beter niet kunnen draaien.

Akkerbouwer Roel Hellinga: ‘Band is stug als-ie koud is, maar plat geweldig af’

Foto: Heuver

In Marknesse (Fl.) rijdt een Valtra T235 op een setje CupWheels. De trekker is in eigendom van de akkerbouwers en broers Roel en Arnold Hellinga.

Onder de Valtra wilden ze eigenlijk een overmaat Michelin Axiobib-2 VF-banden (650/85 R38), maar daarvoor moest de cabine iets hoger worden gezet, en moest er een aanpassing komen aan de brandstoftank. Valtra-leverancier Bemu wees op het bestaan van de CupWheel-banden. En zo geschiedde. De Valtra reed tot op heden grofweg 350 uur op de CupWheels, deels als transporttrekker, deels voor de woel-kopeg-zaaicombinatie, en deels met de kopeg om land zaaiklaar te leggen.

Roel Hellinga: “De eerste indruk? Tja, een bijzonder gezicht. We waren vooral benieuwd hoe de banden zich bij transport (druk 1,5 bar) houden met een volle kipper erachter. En dat laatste gaat prima. Nadeel is dat de banden ’s morgens niet mooi rond zijn. Waar een radiaalband na 2 kilometer warm genoeg is en weer mooi rond, doet deze band er wel 4 kilometer over. Qua rijeigenschappen, ook in de bochten, doen deze banden niet onder voor de VF banden.”

Het doen van voorjaarswerk met deze banden is ‘gewoon fantastisch’, vindt Hellinga. “We zetten de banden dan op 0,4 bar en het contactoppervlak is circa 20% groter dan bij een VF-band. Net als bij transport, merken we dat de band temperatuurgevoelig is. Hoe warmer het wordt, hoe flexibeler het rubber en hoe beter de band afplat. Soms moet er dan wat lucht bij, omdat de band anders te ver afplat en de velg raakt. Het advies was om een hand tussen velg en loopvlak te houden, zo is ons gezegd. Nog een voordeel: dankzij de relatief kleine luchtkamer kunnen we met onze standaardcompressor alles oppompen. Bij de VF-banden hadden we een grote compressor erbij moeten kopen.”

De grote test komt nog: in de winter bovenover ploegen met de CupWheels. “Om de banden heel te houden, integreren we ons Isobus-aangestuurde drukwisselsysteem in het kopakkermanagement, zodat we de banden 0,1 of 0,2 bar oppompen op de kopakker. Wellicht komt er dan een buffer-luchttank bij.”

Dertien jaar experimenteren met CupWheel

De Galileo CupWheel. De een noemt het de bandrups, de ander de harmonicaband, en sommigen spreken over de Pneutrac. Die laatste is inderdaad volgens hetzelfde concept, maar wordt enkel onder een Galileo-licentie door Trelleborg gemaakt in smalle, kleinere maten voor smalspoortrekkers, voor velgen van 16 tot 28 inch. Inmiddels heeft bandengigant Yokohama er geld ingestoken, en dus gaat de ontwikkeling door.

Het Israëlische Galileo, de bedenker van de CupWheel-band, experimenteert al dertien jaar met de bandrups. Deze werd eerst vooral in kleinere maten gedemonstreerd voor schrankladers en kleine voertuigen. Galileo zegt al succesvol te zijn met CupWheel-bandrupsen onder grote beregeningsinstallaties (pivots), schrankladers en onder machines voor bosbouw. Nu komen daar dus grote trekkerbanden bij. Ook zijn er nog grotere sets in de maat 710/70 R42 gemaakt om te testen. Zover bekend zijn deze nog niet in productie.

Chauffeur Arjan Hendriksen: ‘CupWheel slibt niet dicht en blijft trekken in de natte klei’

Bij het praktijk-akkerbouwonderzoeksbedrijf WUR Open Teelten in Lelystad (Fl.) is begin 2024 de allereerste set grote CupWheels afgeleverd, precies passend onder een Fendt 820.

De set is enkel ingezet om te ploegen met een vijfschaar on land Lemken-ploeg. De bandenspanning was grofweg 0,5 bar achter en 0,4 bar voor. De trekker heeft geen drukwisselsysteem, dus is ervoor gekozen om langzaam van en naar het land te rijden.

Chauffeur Arjan Hendriksen (42) maakte de meeste uren. Zijn bevindingen: “Het meest opzienbarend was toch wel dat we konden blijven ploegen in de natte, glibberige klei, waarbij ik zeker weet dat we met gewone radiaalbanden veel eerder eruit hadden gelegen. Ik schrijf dat toe aan het goede lossende vermogen van de banden. Ze blijven gewoon trekken. Zelfs beter dan wat we anders zouden halen met nog bredere radiaalbanden. Het lijkt wel alsof de klei er bijna spontaan afvalt, precies op het punt waar het loopvlak weer loskomt van de bodem. Of misschien wel omdat de band verre van rond is.”

“We zijn zuinig op deze banden, dus hebben we deze set niet ingezet voor transportwerk. Dat is wel jammer. Want ze zeggen dat de banden heel stabiel zijn op de weg. Ik heb ook ervaring met de Michelin Evobib-banden, maar dit gaat voor mijn gevoel echt een stap verder.”

Auteur: Bas van Hattum