De Indiase trekkerfabrikant Tafe is al op diverse continenten een grote speler en wil nu ook zijn vleugels uitslaan in Europa. De fabrikant ontwierp voor de Europese markt een degelijke trekker met een vleugje Massey Ferguson en ging actief op zoek naar dealers.
In de coronajaren kwam Heustractors in Mijnsheerenland (Z.-H.) al eens in gesprek met de Indiase fabrikant. Vanwege de reisrestricties destijds verliep alle communicatie via videobellen. Dat ging niet altijd vlekkeloos, waardoor de gesprekken doodbloedden. Tafe pakte op de Agritechnica in 2023 uit met een grote stand, met een zwartgespoten elektrische trekker en waterstoftrekker als blikvangers. Een hernieuwde kennismaking in levenden lijve op de beurs volgde, waarna Tafe vervolgens Heustractors aanstelde als Tafe-importeur voor de Benelux. Heustractors is ook importeur van Vaia-kippers, Eurotrac-shovels, XCMG-bouwmachines, YTO- en Lovol-trekkers en Avenger-compacttrekkers.
Directeur Hugo de Heus denkt met Tafe een ander marktsegment te bedienen dan met de Chinese merken YTO en Lovol. Die goedkope trekkers vinden hun weg vooral naar gebruikers die de trekker niet zo intensief gebruiken, zoals hobbyboeren en manegehouders. Tafe steekt kwalitatief beter in elkaar en is zodoende interessant voor de meer veeleisende gebruiker. Denk aan de groensector, of de melkveehouder die een nieuwe eenvoudige trekker zoekt voor bijvoorbeeld de voermengwagen. Dat kan een John Deere E, een New Holland T4S of een Deutz Fahr zijn. Maar ook een Tafe.
Eind juli kon TREKKER in Mijnsheerenland proefrijden met een Tafe 7515, met en zonder cabine. De cabineversie was een prototype, met een Solid-voorlader. Heustractors kreeg het prototype 2 weken van de fabrikant in bruikleen om dit te showen op de Belgische openluchtbeurs Libramont. Na de beurs stond de trekker enkele dagen in Mijnsheerenland, waarna hij weer op transport ging voor een volgende beurs elders in Europa.
Eerste indruk: de Tafe 7515 met cabine is een degelijke trekker zonder opsmuk. Hij heeft een mechanische hef, twee dubbelwerkende ventielen en een schakelbak met mechanische omkeer. De motor voldoet aan Fase V, het is een driecilinder van het merk Simpson. Het geluid klinkt wat rauw. De motorkap klapt in zijn geheel op. Detail: de kap open je met een inbussleutel.
Via twee ietwat steil staande tredes stap je makkelijk de cabine in. Die is an sich niet overdreven groot, maar vanwege het vele glas, de dunne B- en C-stijlen en de hoog doorlopende voorruit voelt de cabine ruim aan. Het zicht rondom is uitstekend. Dankzij het extra raampje onder de achterruit heb je ook goed zicht op de ondertrekhaak en vanghaken. Het dashboard en de bovenkant van de zijconsole zijn donkerbruin, de zijkanten beige. Een bijrijderszitje ontbreekt. Airco is standaard, en voor extra verkoeling kan ook een dakluik open. Vlakke vloer. Een puntje van kritiek: het gaspedaal zit wel erg kort op de rem, waardoor je voet tegen het rempedaal aanschuurt.
Over de ergonomie is verder goed nagedacht. De hendels en knopjes zijn goed gepositioneerd en zitten daar waar je ze verwacht. Het is zogezegd een trekker waarmee je zonder uitleg iemand mee op pad kunt sturen. Links naast de stoel zitten de handrem en keuzehendel 540/540E. Rechts twee versnellingshendels, voorladerhendel en twee hefhendels. De zijconsole herbergt verder twee hydrauliekhendels, diverse knopjes waaronder een aftakas-tuimelknop, 4wd en differentieelknop. Verder een mechanisch geheugen voor de hef, zoals ook New Holland vaak toepast op zijn lichtere modellen. Bij ontgrendelen heft de hef tot bovenin, en bij indrukken zakt de hef weer tot de ingestelde waarde van de positiehendel. Handig. Niet handig is het ontbreken van buitenbediening van de hef achterop. Voor de verstokte roker: de Tafe beschikt standaard over een asbakje.
De achterbrug lijkt Massey Ferguson-DNA van enkele decennia terug te hebben wat betreft de trekkrachtregeling via de topstang en de spindelvergrendeling van de vangarmen. Idem bij de aandrijving van de voorwielen. Die zijn niet centraal aangedreven, zoals tegenwoordig de norm is bij westerse trekkers, maar nog via een aandrijfas tussen de achterbrug en vooras, links naast de motor.
De transmissie telt 3 groepen, 4 versnellingen en een mechanische omkeer. Dat maakt het aantal versnellingen 12 vooruit en 12 achteruit. Beide hendels schakelen vrij soepel. Enigszins curieus is het schakelpatroon van de versnellingshendel. De eerste en tweede versnelling zitten omgekeerd vergeleken met waar je ze verwacht. Dus 1 linksonder en 2 linksboven, maar 3 wel rechtsboven en 4 rechtsonder. Even wennen bij het op- en terugschakelen. De topsnelheid ligt op 34 kilometer per uur. In het werkbereik tussen 4 en 12 kilometer per uur liggen vijf versnellingen. Dat volstaat. De mechanische omkeer onder het stuur werkt prima, maar heeft een vrij lange slag. De koppeling trapt wel een beetje zwaar.
De platformversie is te koop vanaf € 30.500. De zitplek is wat Spartaanser dan in de cabineversie. Dat heeft er deels mee te maken dat knoppen, hendels en stoel zijn blootgesteld aan het weer. Dus geen stoffen stoel, maar een van skai-leer. Ook kaal ijzer langs de spatborden in plaats van kunststof. Qua uitrusting is de trekker verder gelijk aan zijn cabinebroertje.
De cabineversie is te koop vanaf € 36.000. De meerprijs voor een cabine met airco bedraagt dus € 5.500, maar die meerprijs geeft wel beduidend meer trekker. Slotsom: voor relatief weinig geld heb je met een Tafe 7515 een nette complete trekker, geschikt voor vele lichte klussen. De platformtrekker is reeds te koop. Vanaf december kunnen ook de cabinetrekkers worden uitgeleverd.
Auteur: Martijn Knuivers
Gerelateerde tags: Trekkers
