Op Tasmanië boert een van oorsprong Nederlandse tomatenteler. Deze zet zijn producten onder eigen label af op het eiland. Het bedrijf voorziet voor een deel in de eigen warmteproductie door het gebruik van biomassa.
Een blik van bovenaf op een gemengd bedrijf met schapen, akkerbouw en een tak Angus rundvee voor de fokkerij en het vlees.
Een appelteler op het eiland begon enkele jaren geleden ook met het telen van kersen. Hij teelt hiervan het grootste gedeelte onder een overkapping. Hij heeft de verwerking van zijn producten vergaand geautomatiseerd. Zijn kersen worden zeer luxe verpakt voor de Chinese markt en liggen binnen 48 uur bij de consument.
Bij een teler van hazelnoten kreeg de groep ook een indruk van deze teelt. Om de afzet van de noten van de 5.000 bomen te vergroten heeft het bedrijf een eigen winkel met een proeverij.
Door de melk van zijn 450 koeien zelf te verwerken voor de luxere restaurants in Melbourne en de afzet zelf te regelen wist deze biologische melkveehouder een hoge prijs voor zijn melk te realiseren.
Het regent hard tijdens een bedrijfsbezoek aan een groot akkerbouwbedrijf van een Nederlandse investeerder. Geen wonder dat de combine stil staat. Het bedrijf heeft 5.000 hectare, waarvan 3.200 ha bevloeid kan worden. Behalve traditionele akkerbouwgewassen wordt er 180 ha pistachenoten geteeld. Dit vooral om minder afhankelijk te zijn van de watertoevoer.
Helaas regent het een groot deel van het traject door Victoria. Hierdoor zien we maar weinig van de graanoogst. Gelukkig is er vanuit de bus nog een werkende combine te zien.
Volop aandacht voor de mechanisatie bij Serafin Machinery. Het bedrijf begon als importeur van vooral Zuid-Amerikaanse machines voor grondbewerking en zaaien. Dat is uitgegroeid tot de import van een groot aantal merken, ook uit Europa. Serafin Machinery bouwt nu ook machines onder eigen naam.
Het tweede melkveebedrijf dat we bezoeken is Leppington Dairy, dicht bij Sydney. Hier worden 2.000 koeien gemolken. Dat gebeurt drie keer daags, waardoor een gemiddelde productie wordt gehaald van 44 kg/dag. Er is veel aandacht voor voeding en hygiëne op het bedrijf. Op een tweede locatie wordt een groot deel van het benodigde ruwvoer verbouwd.
Serafin Machinery is dealer van Fendt en Massey Ferguson en opende daarvoor onlangs een nieuw pand.
Keytah is een akkerbouwbedrijf met 35.000 ha, gespecialiseerd in katoenteelt voor de duurdere merken. Om de opbrengst per Megaliter (ML=1.000.000 liter) water te verhogen past het bedrijf terrasteelt toe. Een zo vlak mogelijk perceel wordt bevloeid en het overtollige water loopt naar het lager gelegen perceel. Alles is volledig geautomatiseerd en het water hoeft niet meer met tyleenslangen over de dijk te worden geheveld.
Veel bedrijven in Australië maken gebruik van vaste rijpaden: Controlled Traffic Farming (CTF). Hierbij staan de machines op een spoorbreedte van 3 meter. Dit is ook het geval op het bedrijf Keytah. Keytah zet daarnaast in op een Zero Emission productie. De eerste stap is gezet met de aanleg van een zonnepark. Daarnaast gaat het zelf waterstof produceren en gebruiken voor de aandrijving van de machines en vele waterpompen. Deze John Deere rijdt vooralsnog gewoon op diesel.
CHS Broadbent is een graanopslag. Het bedrijf koopt graan aan of slaat het op voor telers. De opslag is behalve in silo’s ook in grote hopen, zo op de verdichte gravel, zonder beton of zijmuren. Hier lost een zogenoemde roadtrain zijn lading van 72 ton.
Boss Engineering is een fabrikant van zaaimachines. Het bedrijf bestaat sinds 2007 en biedt inmiddels werk aan 200 mensen. Deze zaaimachine heeft een werkbreedte van 18 meter. De breedste machine uit het portfolio werkt 24 meter breed. De graanwagen heeft een inhoud van 20 ton.
Het hoogtepunt van de reis is een bezoek aan Beefwood Farms van de familie Kurstjens. Beefwood Farms is een cluster van zes boerderijen. Het bedrijf doet aan 'dry land farming' en verbouwt daarom vooral graan. Om voldoende slagkracht te hebben bij de oogst, investeerde Kurstjens in zes nieuwe Claas Lexion 8700-maaidorsers.
De meeste boeren voeren het graan van de percelen af met vrachtwagens, Kurstjens niet. Omdat toch alle grond bij een van de opslagen ligt, gebruikt Kurstjens overlaadwagens. Hij heeft daarvoor speciaal bij Oztec vierassers bouwen, waarvan de grootste een inhoud heeft van zestig ton. “Alweer 12 ton te weinig voor de huidige vrachtwagens,” grapt Gerrit Kurstjens.
Gerrit Kurstjens gelooft in autonome voertuigen. Hij liet al eens een Fendt 936 autonoom maken, maar werkt nu met een AgXeed-voertuig. Deze is voor CTF op een spoorbreedte van drie meter gezet. Dat geeft meteen ruimte voor grotere brandstoftanks, waarmee de AgXeed bijna 24 uur non-stop kan werken. De AgXeed staat hier voor een machine die de rijpaden ophoogt, zodat er geen water in blijft staan.
De AgXeed werkt met een Croplands-spuit. Deze is voorzien van Weedit-camera’s voor spotspraying. Hiermee bespaart Kurstjens 95% spuitmiddel. De Croplands wordt komend seizoen vervangen door een grotere Hayes Sprayer, ook weer met Weedit. Voor volveldsbespuitingen heeft Kurstjens drie Agrifac-spuiten.
Op Beefwood is de inzaai van de wintergewassen in volle gang. Hiervoor worden 12 meter brede NTF-zaaimachines ingezet. De machines zaaien zonder verdere grondbewerking meteen in de stoppel.
Op de terugreis maken de TREKKER-lezers een tussenstop in China. Onder leiding van een Nederlandse gids maken ze een stadstour door het verrassende Guangzhou, een stad met 19 miljoen inwoners. De stad heeft een oud, traditioneel gedeelte en een nieuw deel met veel moderne gebouwen.
