Lezer van de maand: Luc Lok

Ben je de enige loonwerker op Terschelling?

“Er is nog een grote loonwerker, maar die zit vooral in de bouw en het grondverzet. Agrarisch werk is meestal voor mij. Al kun je een shovel van de collega ook wel eens op de kuil zien om aan te rijden.”

Wat voor werkzaamheden doe je?

“We hebben hier op Terschelling geen akkerbouw. De landbouw die er is, is met koeien, schapen en paarden. Mijn werkzaamheden zijn daarom vaak maaien, drogen, persen en inkuilen en ook bemesten. Daar is mijn mechanisatie ook op aangepast met onder meer een triplemaaier, een vierelementenhark en een balenwagen. De balenpers heeft een variabele perskamer, zodat ik voor veehouders 1,50 meter kan persen óf baaltjes van 1 meter voor paardenliefhebbers.”

Is er het hele jaar genoeg te doen om de schoorsteen te laten roken?

“Het grasseizoen is natuurlijk een drukke tijd. En nu de koeien op stal gaan, is het de tijd om greppels uit te frezen voor de afwatering. Ik kijk ook altijd rond of ik ander werk kan vinden. Dit jaar heb ik het uitzuigen van vetputten kunnen overnemen. Daar lozen bedrijven als restaurants hun afvalwater op. Dat moet twee of drie keer per jaar en kan ik dus mooi in de slappe periode plannen.”

Lees verder onder de video

Verschilt je bedrijf van andere loonwerkers omdat je op een eiland zit?

“Als materieel stuk gaat, heb je niet een-twee-drie een monteur erbij, of een LMB om de hoek om even een lagertje te halen. Mijn onderdelenmagazijn is dan ook groter dan bij de meesten. Al het gangbare voor onderhoud en reparaties heb ik wel liggen.

Je wordt vanzelf vrij handig in sleutelwerk, je bent meer op jezelf aangewezen. Lassen is niet zo mijn ding, maar een maat kan me daarbij vaak helpen. Ik heb wel een goede dealer in Friesland vlak bij de boot. Maar toch, je bent gauw twee dagen verder als een onderdeel van het vasteland moet komen.”

Is de manier van werken ook anders?

“Niet zo. Alleen, het is wel opletten bij het rijden. Soms smalle wegen, het materieel is steeds groter. Dan is voorzichtigheid geboden met al die toeristen.”

Hoe zie je de ontwikkeling van de landbouw en jouw bedrijf in de toekomst?

“Komt toch een beetje neer op werken met wat er is. Het is voor mij niet mogelijk om meer werk te krijgen door het werkgebied met 10 kilometer te verruimen. Maar het wordt ook niet gauw minder. We hebben nog evenveel koeien op het eiland als 100 jaar geleden. Alleen is het aantal bedrijven stukken minder dan toen.”

Lees verder onder de foto

Luc Lok met zijn Valtra. Hij heeft de trekker gekocht bij dealer Van der Laan in Harlingen (Fr.).

Op je Facebook-pagina zie ik nogal wat kleuren. Ben je geen merkvast type qua trekkers?

“Ah ja, de Case is wat speciaal. Het was de eerste trekker die ik nieuw op het bedrijf zag komen. Ik werkte eerst 12 jaar voor de vorige eigenaar. Die is naar Curaçao vertrokken, toen kon ik het bedrijf overnemen. De twee Fendt-trekkers zijn eigenlijk mijn merk. Die kwaliteit, daar betaal je natuurlijk wel voor. Ik vind ze simpel te bedienen, en wat luxe mag er wel zijn. Daarom een Fendt Vario. Er zit ook gps op, terwijl dat voor mijn werk niet per se nodig is. Het zijn volwaardige trekkers. De Valtra heb ik van de dealer aan de overkant, Van der Laan in Harlingen. Daar heb ik een goede relatie mee, dan gun je het ze gewoon ook een keer.

Ik vind het niet zo’n punt dat de bediening bij elk merk wat anders is. Het went snel. Een praktischer punt is dat elk merk soms weer zijn eigen onderdelen heeft, en vooral: een specifieke soort olie wil. Met name voor de garantie. Voor je het weet heb je een heel assortiment in de voorraadkast. Maar ik doe het ermee.”

Auteur: Eric Wientjes