Foto | Schoffels vergelijken op de Akkerbouwdag

Steketee, inmiddels onderdeel van Lemken, heeft als een van de weinige aanbieders in eigen huis ontwikkelde software voor de camerabesturing. Waar veel aanbieders voor het op de rij houden van de schoffels kiezen voor een lineaire sideshift, kiest Steketee voor een constructie met parallelarmen.

Zijn de cultuurplanten nog betrekkelijk klein, dan kan een camera daarin goed een rij herkennen en de schoffel nauwkeurig op de rij sturen. In grote gewassen is dat moeilijker. Meer dan kniehoge maïs is zo’n gewas. Dat staat met de wortel echter goed recht op rij met een vrij stevige stengel. Daardoor kan een taster de schoffel goed op de rij corrigeren.

Goed afstellen van een schoffel vergt vaak heel wat sleutelwerk. Steketee levert optioneel schoffels met traploze breedteverstelling. Zonder gereedschap, met draadspindels en een nauwkeurige schaalverdeling.

Pöttinger heeft twee jaar geleden de Oostenrijkse fabrikant Cross Farm Solutions (CFS) overgenomen, waardoor het nu ook schoffels en wiedeggen in het programma heeft. CFS was in Nederland onbekend, maar heeft wel een aantal unieke constructies. De getoonde 6,20 meter brede balk is aan beide zijden nog met 30 centimeter koker uit te breiden.

Vrijwel de volledige schoffel is bij Pöttinger zonder gereedschap af te stellen. Hoewel niet traploos. Met veerbelaste pen-gatverbindingen verstel je de schoffels per 1,5 centimeter in de breedte. Opschuiven van de parallellogrammen aan het frame kan per 2,5 centimeter.

Horsch toonde een eenvoudige uitvoering van zijn schoffelmachine. Dat betekent onder meer dat de cilinders voor sectiecontrole (het individueel uitheffen van parallellogrammen) gebeurt met enkelwerkende cilinders en de parallelogrammen zijn voorzien van trekveren die niet instelbaar zijn. In optie is bij Horsch veel leverbaar, vanaf vingerwieders tot en met smalle parallellogrammen voor de uienteelt.

Machinefabrikant Kverneland heeft recent de Franse schoffelfabrikant BC Technique S.A.S overgenomen en heeft daardoor nu een schoffel en een rotorwieder in zijn programma. Het levert voor de schoffels twee typen basisframes. Met kokers is een 6 meter machine naar maximaal 7,70 meter uit te breiden. Voor werkbreedten tot 12 meter is een zwaarder basisframe beschikbaar.

Horsch onderscheidt zich met instelling van de werkdiepte per element door de houder met een pen (zonder gereedschap of splitpen) in gaten te verzetten.

Schmotzer is vanouds een bekende naam in de schoffeltechniek. De fabrikant is sinds 2019 onderdeel van Amazone, waardoor Kamps de Wild de schoffels nu in zijn programma heeft. Kamps de Wild toonde de Venterra KPP-L-SC. Het parallellogram van de Venterra heeft een bodemvrijheid van 90 centimeter tegenover 70 centimeter bij het al langer bekende KPP-parallellogram. Tot 4,5 meter werkbreedte werkt Schmotzer met een lineaire sideshift. Breder, zoals deze machine, kiest Schmotzer voor parallelarmen.

Zoals veel fabrikanten werkt Horsch met de Culticam-camerabesturing van Claas. Afgeleid van het vroegere Ecodan waarmee Steketee 20 jaar geleden pionierde. Net als veel fabrikanten werkt Horsch met een lineaire sideshift. In dit geval geïntegreerd in het frame. Vooral de fabrikanten die al veel langer schoffels leveren, werken met een losse sideshift waaraan een standaard driepuntsschoffel wordt gemonteerd. Maakt niet uit of je voor het ene of het andere kiest: camerabesturing maakt de schoffel ruwweg dubbel zo duur in de aanschaf.

Kamps de Wild heeft de schoffel uitgerust met een rijenspuit die wordt gevoed vanuit een Amazone FT-P 1502-fronttank aan de trekker.

Reesink toont een Einböck-schoffel. Deze werkt met een modulair aangebouwde sideshift. De sideshift is al vaak geleverd aan akkerbouwers, die daar nu hun bestaande schoffel, ook van een ander merk, mee uitrusten.

Opvallende messen aan de schoffels bij Einböck: Boehlerit-ganzevoeten. Dat staat voor Widia-plaatjes op de snijvlakken, waardoor de messen scherp blijven en hun vorm behouden. Ze zijn aanzienlijk duurder dan standaard messen, maar hebben volgens de fabrikant ook een aanzienlijk langere levensduur. Opvallend zijn ook de vlijmscherpe tandjes. Het wit is een coating die blijkbaar ook behoorlijk vast op het metaal zit. Of dat doelbewust is gekozen, werd niet duidelijk.

Geen schoffel, maar wel in te zetten om onkruid los te trekken: de Flexcare-rotorwieder van Pöttinger. Deze rotorwieder bestaat inmiddels al honderd jaar en worden veel in geïrrigeerde landbouw ingezet om dichtgeslagen grond op te breken. Tot chemische middelen op de markt kwamen zijn ze vooral in de Amerikaanse MidWest veel ingezet in mais, katoen en sojabonen. De capaciteit is enorm. Vollopen bestaat bijna niet en de rijsnelheid is de belangrijkste afstelling.