Smalle en compacte Massey Ferguson 142 A
Pieter Wilms kwam drie jaar geleden in het bezit van een Massey Ferguson 142. Een dik jaar later stond deze er weer bij als nieuw.
Waarom een MF-smalspoor?
Dat laat zich makkelijk verklaren. Tot twintig jaar geleden was ik naast mijn werk als machinebankwerker en lasser ook aspergeteler, en werkte ik met Eicher-smalspoortrekkkers. Door de jaren had ik er verschillende, en toen ik stopte met de teelt is daar een trekkerhobby van overgebleven. De Massey Ferguson 142 is onderhuids gewoon een Eicher 3712. Dus dat past mooi in de verzameling, want al twintig jaar ben ik verwoed verzamelaar van Eicher-smalspoortrekkers. Dan heb je extra oog voor de bijzondere exemplaren.
Lees verder onder de foto
Wat is er zo bijzonder aan?
Eigenlijk is het een Eicher 3712 in een andere kleur en met een ander frontje aan de motorkap. Het bijzondere van een Eicher-smalspoor is dat het echt heel smalle trekkers zijn. Allicht hangt dat af van de bandenmaat. Deze trekker is buitenwerks 110 centimeter breed, en de Massey Ferguson 132, ook een Eicher, is maar 92 centimeter breed. Hoeveel smalspoor-Eichers er als Massey Ferguson zijn geleverd is onbekend, maar het ging bij Eicher in de jaren zeventig ook maar om totaal enkele honderden stuks. Dus zeker als MF zijn ze redelijk zeldzaam.
Lees verder onder de foto
Er waren meerdere typen?
Als Massey Ferguson zijn er drie typen geweest: de tweecilinder MF 132 en de driecilinders MF 139 en MF 142. Alle drie naar keuze leverbaar met twee- of met vierwielaandrijving. De 132 en 142 zijn ook in Nederland verkocht, vooral in de tweede helft van de jaren zeventig. Mijn 142 komt van een fruitteler in Beuningen (Gld.). Het typeplaatje vermeldt geen jaartal, maar waarschijnlijk is het bouwjaar 1975-1976. Type aanduiding A staat voor ‘Allrad’, en in 1976 kwam de S-uitvoering, dezelfde trekker met 7 pk meer door een iets hoger toerental.
De 139 is eigenlijk een Eicher 3710. Technisch bijna gelijk aan de 3712, maar hij levert 10 pk minder dan de 142 en is een fractie korter en een paar centimeter smaller dan de 139. Het lijkt erop dat daar ook het kleinste aantal van is gemaakt, je komt ze zelden tegen.
Veel werk aan gehad?
Technisch gezien was hij goed, flink reviseren was er niet bij. Wel de gebruikelijke dingen, zoals keerringen vervangen vanwege lekkages. En de trekker rondom weer helemaal netjes maken. Ik doe alles zelf, inclusief spuitwerk; al met al gaat er toch wel wat tijd in zitten.
Lees verder onder de foto
Bijzondere techniek?
Eicher-smalspoortrekkers zijn echt heel smal en compact gebouwd. Kenmerkend is de luchtgekoelde motor van eigen ontwerp en fabricaat. Transmissies waren altijd toelevering. Voor deze smalspoortrekkers was dat Hurth. Dat leverde ook de aangedreven vooras. Bij een smalspoor kan dat bijna niet anders dan met een centrale aandrijfas, maar Hurth voorzag die ook van een sperdifferentieel, waardoor zo’n trekker toch nog heel wat mans is.
Het smaakt naar meer?
Ik heb door de jaren al heel wat Eichers gerestaureerd, en ook wel weer geruild of verkocht. Dat hoop ik nog een tijdje te blijven doen. Ruimte werd op een gegeven moment wel een probleem, dus mijn Eicher-werktuigen heb ik van de hand gedaan. Nu zouden er weer een paar trekkers bij kunnen. Maar behalve dat blijft het gewoon leuk om een keer met een paar trekkers naar een oldtimershow te gaan. De jaarlijkse HMT-show in Panningen (L.) is vlakbij en dan is het mooi om enkele bijzondere exemplaren mee te nemen. En het blijft leuk om mensen te ontmoeten die in Eicher geïnteresseerd zijn, want er is in de Eicher-historie nog genoeg te ontdekken en uit te zoeken.