De Crophopper van HayBeeSee verplaatst zich met behulp van een soort springpoot. De dronetechniek aan boord beperkt zich tot het breken van de val.
Het lijkt soms wel of de halve agro-hightechwereld bezig is met een eigen drone te optimaliseren voor gebruik in de precisielandbouw. Veel gefröbel om maar het beste te maken van een concept dat eigenlijk tekortschiet voor de precisielandbouw. En dat puur en alleen omdat dronetechniek inmiddels zo’n dominante positie heeft in de markt.
Dat is vrij vertaald de opinie van HayBeeSee, dat een compleet ander, concurrerend voortbewegingsprincipe ontwikkelde voor agrarische robots. Hun CropHopper springt steeds een meter of 4, om op de nieuwe positie te scannen, sprayen of te wieden. De dronetechniek aan boord werkt alleen om een zachte landing te verzekeren, niet om de robot lang in de lucht te houden. Dit bespaart ontzettend veel energie, waardoor de CropHopper slechts drie acculadingen op een volle werkdag, ofwel 70 hectare, verbruikt. Een drone doet een uur over die drie acculadingen, en dat is de achilleshiel van dit concept.
De CropHopper is nog in ontwikkeling, maar laat al wel zijn kunsten zien in dit filmpje.
Lees voor meer informatie het verhaal in TREKKER 382/838, pagina 108
