New Holland zet met de introductie van de nieuwe T4F een grote stap in het smalspoorsegment. Want eindelijk is een traploze transmissie leverbaar, tezamen met de multifunctionele rijhendel zoals we die kennen van de grote trekkerseries. Ook bijzonder in deze klasse: de T4F rijdt dik 50 km/u en heeft daarom remmen in de vooras.
Hoeveel hightech past in een smalspoor? ‘Hold my beer’ zeiden de ontwikkelaars bij New Holland waarschijnlijk tegen elkaar. Want zo goed als alles wat je op een moderne 300 pk trekker verwacht, heeft New Holland – weliswaar in het klein – op en in de nieuwe T4-smalspoor gebouwd. Met als highlight: een traploze transmissie. Daarmee is de nieuwe T4.120F een directe concurrent van de Fendt- en Deutz-Fahr-smalsporen die deze markt vooralsnog voor zichzelf hadden.
De ‘standaard’ T4-smalspoor met Dual Command HiLo-powershift blijft overigens ook op de markt, als een goedkoper alternatief.
Goed, wat zit er verder dan allemaal op? De T4-smalspoor heeft hydraulische zijstabilisatoren op de hefinrichting en kan hydraulisch één hefarm in- en uitschuiven. 115 liter hydrauliekolie per minuut is beschikbaar uit een nieuwe CCLS-pomp, voor tot zeven (elektrische) ventielen. Maar er is ook een instelbare cabinevering, en de multifunctionele rijhendel veert mee met de stoel. Die stoel veert zowel in zijwaartse als in voor- en achterwaartse richting. Onder de (8 centimeter hogere) motorkap was nog ruimte voor de uitlaatgasbehandelingstechniek: dieseloxidatiekatalysator (DOC), uitlaatgasrecirculatie (EGR) en SCR-on-filter (SCRof).
De lijst gaat echter verder. Je hebt ook een af fabriek geleverde gps-besturing, Isobus-besturing en een 12 inch groot Intelliview-beeldscherm. Laatstgenoemde wordt met een RAM-mount aan het plafond bevestigd. Daar is-ie goed zichtbaar; maar hoe je hem ook plaatst, bij zo’n smalle cabine belemmert-ie het zicht naar rechts.
Verder beschikt de T4.120F over Tractor Implement Management (TIM), IntelliTurn (automatisch draaien op de kopakker), automatische sectiecontrole, variabele dosering, remote display (scherm delen op afstand), loadsensing en een ABS-remsysteem. En als kers op de taart: optioneel is het topmodel te bestellen als Blue Power-versie, waarbij de trekker in Maserati-blauw is gespoten.
Verschillende typen vooras zijn leverbaar. Zo is die as optioneel voorzien van een vering met het ‘saddle suspension’-principe. Daarbij is de voorasdrager aan het transmissiehuis is gemonteerd en zijn twee veercilinders in verticale positie geplaatst.
Een andere optie is supersteer. Hierbij krijg je een combinatie van fuseebesturing en een as die kan zwenken, waardoor je een stuuruitslag hebt van 70 graden. Optioneel is de vooras zelfs voorzien van hydraulisch bediende natte schijvenremmen in de eindvertraging – nodig om 50 km/u te mogen rijden. Het voorraam is overigens aangepast, zodat de voorwielen beter zichtbaar zijn vanaf de stoel.
Lees verder onder de foto’s
Jaren terug sprak New Holland al eens de wens uit om een traploze smalspoortrekker te bouwen, nu is het dus eindelijk zover. Althans, voor de F-versie (breedste uitvoering). De smallere V- en N-series volgen ongeveer een kwartaal later.
De fabrikant heeft een heel nieuwe transmissie moeten ontwikkelen voor de smalspoortrekkers. De uitdaging zat ‘m niet alleen in de beperkte inbouwruimte, maar ook in het vinden van een correct transmissieolie-niveau. Dat laatste is ingewikkeld, omdat dit type trekker vaak op hellingen werkt. Je wilt dat de tandwielen in de olie draaien, maar een te hoog olieniveau betekent weerstand, dus een inefficiënte bak. New Holland vond de oplossing door ‘schotten’ te plaatsen in het transmissiehuis, en op die manier verschillende olieniveaus te creëren in combinatie met geforceerde smering.
Het werkingsprincipe van deze kleine AutoCommand is verder gelijk aan dat van de T5-serie. Dat betekent twee mechanische groepen vooruit, waartussen volautomatisch wordt geschakeld. Het schakelpunt ligt bij zo’n 17 km/u – slim buiten het werkbereik dus. Je rijdt de kleine T4 als een grote New Holland. Dat wil zeggen: je hebt drie virtuele rijbereiken die je zelf instelt. Ook de armleuning, met daarop de multifunctionele rijhendel, komt overeen met de grote trekkers. Het is de zogenoemde Sidewinder Light, zoals die ook op de T7 SWB zit. Met als enige verschil dat bij de T4 de aftakasknoppen op de armleuning zijn geplaatst, niet op ze zijconsole.
Bijzonder: de T4 rijdt maximaal 52 km/u, en dat is hárd voor een smalspoortrekker. New Holland past dit vooral toe voor gebruik bij gemeentes en soortgelijke organisaties. Als je die 50 km/u-uitvoering wilt hebben, is het verplicht om ook een geveerde en geremde vooras te hebben, een pneumatische reminstallatie voor een aanhanger, en een vaste voorruit (die niet open kan).
Aanvullende veiligheidsfuncties zijn er niet om met zo’n smalle trekker ruim 50 km/u te rijden. ‘Gewoon gezond verstand gebruiken’, klinkt het. Voor de perspresentatie is de trekker echter, voor de veiligheid, begrensd tot maximaal 30 km/u.
Afijn, de compacte trekker rijdt wel verrassend comfortabel. Het ontbreken van een transmissietunnel, wat betekent dat de vloer vlak is, maakt dat de cabine gelijk ruim aan doet. De cabine veert, maar vooral de soepele voorasvering met grote veerweg heeft een gigantisch effect op het rijcomfort. Dat de armleuning en dus alle bedieningselementen-meeveren met de stoel, werkt heel fijn.
New Holland doet nu mee in het topsegment van de smalspoorklasse, met een uitgebreide uitrusting. En de fabrikant heeft een troef in handen: er passen R30-banden onder.
Auteur: Bob Karsten
Lees ook: Meer pk’s voor trekkerseries Case IH Farmall A en New Holland T5S
Gerelateerde tags: New Holland, Smalspoortrekkers, Trekkers
