De New Holland TVT is een alom geliefde trekker. Traploos, super voorasvering en een multifunctionele rijhendel. Dat alles compenseert – deels – een (te) kleine cabine. Een gebruikte New Holland TVT is doorgaans de 10.000 uren gepasseerd, maar dan is-ie nog niet op de helft. Wel zijn er valkuilen die in de papieren kunnen lopen. Dus: alles over de TVT, inclusief tips en tricks.
De New Holland TVT-serie is de serie waarmee New Holland in 2004 voor het eerst een traploze trekker heeft. Destijds nam de vraag naar traploze trekkers zodanig toe dat moederbedrijf CNH Industrial besloot om de Case IH CVX- en Steyr 6100 CVT-serie ook in een New Holland-jasje te steken.
Technisch zijn de trekkerseries New Holland TVT, Case IH CVX en Steyr 6100 CVT identiek. De TVT komt dan ook uit de Steyr-fabriek in het Oostenrijkse Sankt Valentin. Je kunt de informatie in dit artikel daarom grotendeels ook voor een Case IH- of Steyr-versie gebruiken.
Goed om te weten: de Case IH CVX en Steyr CVT waren al vier jaar eerder te koop (zo vanaf 2000). Eind 2003 volgde de tweede generatie en rond 2007 kwam generatie drie. Kenners praten over de Tier 1-, Tier 2- en Tier 3-modellen, doelend op de emissiefases.
De New Holland TVT is er vanaf 2004 en dus alleen verkrijgbaar als tweede generatie. In feite is de trekker er ook als derde generatie, maar dan is de typebenaming omgedoopt tot T7500. Dit is in grote lijnen dezelfde trekker, maar met een update.
Hoewel de TVT en daarna de T7500 maar vijf jaar op de markt waren (van 2004 tot 2009), waren het wel populaire tractors in Nederland. Nu nog telt Nederland volgens de RDW-kentekendata 155 TVT-trekkers en 66 trekker uit de T7500-serie. In beide gevallen komt het topmodel het meeste voor in de registraties, dus de TVT 190, TVT 195 en T7550. Er staan altijd wel occasions te koop, al vind je ze haast niet meer met minder dan 10.000 uur. Prijzen variëren grofweg van € 25.000 voor een flink gebruikte, tot € 35.000 voor een nette machine.
TREKKER’s online oproep aan gebruikers om ervaringen te delen over de New Holland TVT, maakte nogal wat los. Zeer veel (voormalige)eigenaren klommen in de pen. Opvallend: bijna iedereen geeft aan zeer tevreden te zijn (geweest) met de TVT. Steevast bovenaan staat de ‘fijn werkende’ traploze transmissie, met kort eronder de ‘handige bediening’, ‘forse hefkracht’ en ‘goed werkende voorasvering’. Ook komt ‘beresterk’ of iets in die trant vaak voorbij.
Drie punten van kritiek staan centraal: de cabine wordt als (te) klein ervaren, de vooras vergt veel onderhoud, en de hydrauliekventielen laten het weleens afweten. De TVT is ook zo’n trekker waarbij soms een storing op het dashboard staat die weg is zodra je de motor even uit- en weer aanzet. Technisch is er het één en ander aan te merken op de TVT. Daarvan behandelen we de belangrijkste in dit artikel.
Voordat we dieper de techniek ingaan, moet je jezelf afvragen of je zelf voldoende kennis en kunde hebt, of iemand om je heen, om aan de New Holland TVT te werken. De generatie monteurs die écht veel ervaring met de TVT heeft, gaat richting pensioensleeftijd.
Monteurs waarschuwen dat uitlezen via de laptop – voor zover dat mogelijk is – misleidend kan zijn. De trekker is voor zijn tijd een technisch hoogstandje, maar dat bemoeilijkt het werken eraan.
Als er een oliespoor staat aan de binnenkant van de voorvelg, weet dan dat een nieuwe oliekeerring misschien slechts € 50 kost, maar dat een geoefend monteur bijna een dag werk heeft om ’m te plaatsen. Dat komt door de complexe voorasconstructie met weinig ruimte. Ook als je het hebt over een reparatie aan de transmissie (daarover straks meer), moet je echt wel weten wat je doet.
Over het algemeen zijn onderdelen prijzig. En het onderhoud is omvangrijk, doordat er vele verschillende soorten olie in de trekker zitten. Anderzijds is de gescheiden oliehuishouding tussen transmissie en hydrauliek weer een voordeel.
Het meest besproken, en zowel geroemd als gevreesd, is de onafhankelijk geveerde vooras van Carraro. Geroemd omdat deze zorgt voor een uitstekend rijgedrag en prima vering. Gevreesd omdat als die vooras niet met regelmaat wordt doorgesmeerd, het een flinke kostenpost is.
Die vooras telt achttien vetnippels met een smeerinterval van 50 uur. Als je een occasion treft met een centraal of zelfs automatisch smeersysteem, dan kan dat duiden op goed onderhoud. Maar dat is geen garantie.
Als je bij een occasion gaat kijken, kun je het beste de trekker opkrikken zodat het gewicht van de as is, en aan de draagarmen voelen of er ruimte in de bussen zit. Een andere optie is om de voorasvering op de hoogste stand te zetten, dan het midden of een frontgewicht ergens boven te rijden en de vooras te laten zakken (motor uit, contact aan, knopje ingedrukt houden). Zit er ruimte op de bussen, houd er dan rekening mee dat de factuur al gauw richting € 4.000 gaat. Een volledige revisie kost zomaar € 6.000 of zelfs meer. Als de banden scheef zijn afgesleten, is dat ook een indicatie.
De transmissie komt oorspronkelijk van Steyr, is later overgenomen door ZF en gebouwd onder de naam S-Matic. Die transmissie rijdt heel plezierig en de reactie op het rijpedaal is uitstekend.
Technisch gezien zijn er twee zaken noemenswaardig: de stappenmotor en de klauwkoppelingen. Ten eerste: de stappenmotor. Die gaat ruwweg een à twee keer in de gehele levensduur van de trekker kapot. Die stappenmotor regelt de hoek van de spiegelplaat van de hydrostaat. Er loopt een draadboom vanaf een computer de transmissie in. Vermoedelijk gaan daarbinnen rubberen afdichtinkjes lek, waardoor contact met olie de boel in de war schopt. Die stappenmotor is een dure: houd rekening met een € 7.000 tot € 10.000 (incl. arbeid). De één tipt dat het soms voldoende is om alleen die draadboom te vervangen, dus kosten te besparen. De ander zegt dat zo’n oplossing slechts van korte duur is.
Er is geen goede manier om te ontdekken of de stappenmotor in slechte staat is. Vaak dient een probleem zich aan met een foutmelding op het dashboard. Wat je kunt proberen: versnellen van 0 km/u tot topsnelheid. Let op of-ie vloeiend doorversnelt. Maar onthoud: een hikje kan ook duiden op een onzuivere potmeter in het rijpedaal (à € 200). Als hij echt kapot is, rijdt de trekker niet meer. Een recent vervangen stappenmotor geeft de meeste zekerheid.
Ten tweede de klauwkoppelingen. De transmissie werkt met vier interne groepen, waartussen volautomatisch wordt geschakeld door middel van klauwkoppelingen. Dat schakelen gebeurt in principe als de draaisnelheid van twee assen exact gelijk is. Toch gebeurt dat niet altijd zuiver. Gevolg: de nokken op de klauwkoppeling slijten dan rond. Je kunt testen of ze versleten zijn door onder flinke belasting (volle kipper) snel te accelereren van 0 km/u tot topsnelheid. Hoor je geratel uit de transmissie? Dat duidt op een versleten klauwkoppeling. Ter indicatie: vervangen kost ongeveer € 5.000. Noemenswaardig: om de stappenmotor of een klauwkoppeling te vervangen hoeft de trekker niet in tweeën. Achterwiel eraf en je kunt erbij. Dat heeft CNH Industrial netjes gemaakt.
Voor wie de trekker gebruikt om achteruit een silage- of opraapwagen de kuil op te drukken, bedenk dan dat de koppeling van de voorwielaandrijving in zo’n geval zal doorslippen. Je kunt hier het koppelingspakket anders (strakker) laten afstellen. Houd rekening met € 1.500 aan onderdelen en twee à drie dagen werk, omdat je de daarvoor de transmissie moet demonteren.
Gebruikers noemen de TVT beresterk. Uit de trekkertest van een TVT 170 in 2006 blijkt dat de Sisu-zescilinder een pittig karakter heeft, met prima meetwaardes. Maar ook op de lange termijn houdt de Sisu zich fantastisch.
Op een incidenteel geval na, zijn er geen noemenswaardige problemen – super! Bij ongeveer 10.000 draaiuren is de geharde laag van de tuimelaars versleten, en dat merk je pas bij het kleppenstellen. De set vervangen kost ongeveer € 3.500.
Minder feilloos zijn de hydrauliekventielen. Iedere gebruiker heeft daar weleens storing. Tip, als je bij een occasion kijkt: bedien alle hydrauliekventielen eens en kijk of er op het dashboard een melding komt met ‘Aux’ gevolgd door het nummer van het ventiel. Is dat zo, dan is de opnemer van de stuurschuif kapot – de opnemer detecteert de positie van de schuif. Dat gebeurt vooral als je geregeld constante druk geeft.
Repareren gaat niet. Vervangen voor een gereviseerd of nieuw ventiel kost vanaf € 1.000. Als het ventiel niet werkt, maar er komt geen foutmelding, dan heb je kans dat er intern iets is verlopen. Een geoefend monteur kan het ventiel dan opnieuw afstellen.
Als je gaat kijken bij een occasion, check dan of de starterkrans droog is. Vlakbij de startmotor zit een plug die je los kunt trekken, dan kun je erin kijken. Want als die nat is van de olie – of erger: als er olie bij de startmotor naar buiten komt – dan is de kunststof buis die door de hydrauliektank loopt lek. Door die buis loopt een aandrijfas. Door in- en uitzetten gaat de buis op den duur lekken en dan komt hydrauliekolie uiteindelijk bij de starterkrans. Om die buis te vervangen moet de trekker gesplitst worden. Met die reparatie is een monteur twee à drie dagen bezig.
Tot slot een tip: rechts naast de motor, onder de aircopomp, hangt een luchtdroger voor de airco (een potje). Vervang die eens per twee of drie jaar. Er zitten vochtvreters in (korrels). Op den duur schieten die in het leidingsysteem. Af en toe dat potje vervangen, bespaart veel werk.
Een aantal genoemde zaken zijn aangepast met de overgang naar de T7500-serie in 2007. In de basis is die trekker gelijk. Als gebruiker merk je dat het dak – dat in de TVT zeer laag is – is aangepast en uitgevoerd met een dakraam. Bovendien is de voor- en achteruitknop op de rijhendel in de T7500 opgesplitst in twee afzonderlijke knoppen. Hetzelfde geldt voor de hefinrichting. Over het algemeen geld: die derde en laatste generatie is technisch wat beter. Dus als je keus hebt, geniet die de voorkeur.
Auteur: Bob Karsten
Ben je op zoek naar een gebruikte New Holland TVT? Kijk dan op Traktorpool.nl
Gerelateerde tags: New Holland, Trekkers
