Oldtimer: McCormick D-439 van de eerste eigenaar

Werd de koop al snel beklonken?

Ik had de trekker in 2006 toevallig in de schuur zien staan bij de vorige eigenaar. Hij komt van een loonwerker in Asse, dat is aan de westkant van Brussel. De trekker was niet te koop, maar ik heb een jaar later nog eens met de kinderen gesproken. Als ik hem netjes zou restaureren dan kon ik de trekker wel kopen. Die kans heb ik toen niet laten schieten. Er was echt wel wat moois van te maken, en het is een trekker met diverse originele extra’s waar ook een verhaal bij hoort.

Wat maakt de trekker bijzonder?

Dat je weet waar de trekker vandaan komt en dat er maar één eigenaar is geweest, geeft een extra binding. Maar hoewel de trekker in de originele staat is zoals die destijds ook is afgeleverd, heeft-ie toch een aantal bijzonderheden. De dealer die de trekker leverde was door de wol geverfd, met hart voor de zaak. Hoewel het voor hun tijd degelijke machines waren, hadden ze enkele zwakke punten. De meeste trekkers die deze dealer destijds leverde herken je aan een aantal wijzigingen die al bij aflevering werden aangebracht. Deze dealer laste bijvoorbeeld preventief al versterkingen aan de wielplaten van de achterwielen. De praktijk had geleerd dat die toch wel eens wilden scheuren. Mijn trekker is een van de laatste uit de serie en heeft daarom de urenteller onderin op het dashboard zitten, in plaats van boven. De trekker is geleverd als de ‘zware uitvoering’. Dat houdt in dat er twee gewichten van 75 kilo boven de achteras zitten. En hij heeft brede, ronde spatborden met een gereedschapskistje. Standaard kwam de trekker met iets smallere, hoekige spatborden, waardoor je de zware uitvoering ook makkelijk herkent.

Lees verder onder de foto

Het belangrijkste nieuws van de vernieuwde D-serie uit Neuss was de hefinrichting met topstangregeling. Eerder was er alleen een positieregeling.

De trekker heeft Agriomatic (onder belasting hoog-laag schakelen en vrij schakelen terwijl de aftakas doordraait). Dat was voor zijn tijd wat bijzonders, je vond het ook al op eerdere modellen in de D-serie. Ze waren leverbaar met twee rijsnelheden. De snelle variant had in Duitsland verplicht een kilometerteller. Die teller heeft deze trekker niet. Een geveerde vooras was optie, net als een gewicht onder de vooras, maar dat zit er bij deze trekker ook niet op.

Meteen aan de slag?

Pas jaren later ging ik ermee aan het werk. In totaal ben ik er toch wel drie jaar mee bezig geweest. Vanaf het vliegwiel tot aan de trekhaak is alles uit elkaar geweest. De motor was goed, die heb ik niet open gehad. Er zat wat speling op het differentieel en een tandwiel van de tweede versnelling was afgebroken. De remmen waren versleten, en ook de koppelingsplaten zijn vernieuwd.

Lees verder onder de foto

Een van de punten waar je de ‘zware uitvoering’ aan herkent: brede, ronde spatborden met een gereedschapsbakje op het linker spatbord.

Veel draaiuren?

De trekker heeft behoorlijk uren gemaakt. De teller stond stil; die is vervangen. Maar tegen de 10.000 uur heeft-ie wel gedraaid. Er is onder andere veel mee geploegd. Het plaatwerk was nog best goed en zonder deuken, maar aan de spatborden zat aardig wat werk. Behoorlijk veel roest, daar heb ik nieuwe stukken in gelast.

Lees verder onder de foto

Geen reparatie achteraf, maar door de Belgische dealer al bij aflevering aangebracht: versterking van de wielplaat om inscheuren te voorkomen.

Af en toe het land op?

Uren maken doet de McCormick niet meer. Maar ik heb nog een aantal hectare grond, en daar rijdt onze jongste zoon ook wel eens met de trekker. Met mooi weer een keer met de cultivator aan het werk. Dat houdt hem in conditie, en dan kun je nog eens genieten van het best wel karakteristieke geluid dat de motoren van dit type maken. Voor het wat grotere werk heb ik onder andere nog een Case IH 1056 met nog maar weinig draaiuren. Niet alleen wat het geluid betreft, is ook dat een trekker waar ik veel plezier aan beleef.

Tekst: Martin Smits

Foto’s: Twan Wiermans