Trioliet komt met een nieuwe compacte zelfrijder: de Triotrac M. Een grote en robuust ogende rotor werkt het voer in de mengkuip, en dat is uniek.
Waar vrijwel alle fabrikanten van zelfrijdende voermengwagens kiezen voor een laadfrees in combinatie met een invoerketting of elevator, houdt het Nederlandse Trioliet het bij een snijraam. Doel: zo min mogelijk structuurverlies en een zo vast en strak mogelijke kuilwand. Zo ook op de zelfrijder. De grote Triotrac was tot nog toe meer een capaciteitsmachine voor grote veehouders en loonvoerbedrijven, met een bruto aanschafprijs van meer dan € 200.000. Hij werkt met een snijraam en een lange, brede opvoerband die het losgesneden voer boven in de mengkuip gooit.
Dit concept heeft zich bewezen, maar zou op een compacte machine te veel ruimte in beslag nemen. Tot nu toe werkte Trioliet op zijn compacte zelfrijders daarom met een happer; de Smartrac was een échte boerenzelfrijder met een aanschafprijs onder de ton. Het concept had ook nadelen, vandaar dat Trioliet een opvolger ontwikkelde. De Smartrac bood (te) weinig toegevoegde waarde ten opzichte van een trekker met getrokken zelfladende voermengwagen. Exact op gewicht laden was lastig vanwege de happer, en als bestuurder zat je nog altijd laag achter de mengkuip. Je moest op de camerabeelden vertrouwen om het laadproces te kunnen volgen. In de beleving van veel veehouders waren dat nog steeds dezelfde nadelen als bij een trekker met zelfladende voermengwagen.
Lees verder onder de foto
De cabine en bediening zijn identiek aan de huidige grote Triotracs. Dat vergt even gewenning. De cabine is hydraulisch verstelbaar, de extra hoogte geeft overzicht.
De nieuwe Triotrac M is goedkoper dan de grote Triotrac en toch een échte zelfrijder met prima zicht op het laden. Het is niet simpelweg een kleine versie. Deze M-serie heeft de motor achterop. De viercilinder JCB is zo prima bereikbaar voor onderhoud. Op het prototype is de motor nog wat rumoerig, op de productieversie zal het blok met extra emissietechniek aan de Fase IV-eisen voldoen en daarmee ook stiller worden. Trioliet blijft ook nu vasthouden aan het snijraam om de kuil los te snijden, de Triotrac M heeft een 1,85 meter breed mes en kan tot 4,5 meter hoogte uitkuilen. De laadarm is niet uitschuifbaar, maar wel verstelbaar. Zo kun je de kuilwand toch redelijk recht achterlaten.
Cabine en bediening zijn identiek aan de grote Triotracs. De bediening kent verschillende menu’s voor laden, mengen en doseren. Je moet dit wel even kennen. De laadcapaciteit is goed. Je kunt tot 40 centimeter dikke plakken uitsnijden, maar iets dunnere plakken kuil breken mooier. De Triotrac M heeft geen wals achter het snijraam, maar een gebogen geleideplaat. Losgesneden kuilvoer valt door de zwaartekracht op de nieuwe invoer. En die oogt even slim als technisch eenvoudig. Het kuilvoer valt namelijk op een liggende rotor van meer dan 2 meter diameter, uitgerust met meenemers die het te laden voer de mengkuip in werken. Het invoersysteem oogt compact en eenvoudig: slechts één middenlagering met een hydromotor en eindvertraging, de rest is één brok staal. Hier kan weinig misgaan. De constructie lijkt stukken onderhoudsvriendelijker dan de brede opvoerband en heeft ook minder draaiende delen dan een traditionele invoerketting met meenemers.
Lees verder onder de foto
De JCB-viercilinder levert 175 pk en drijft vier aangeflensde hydrauliekpompen aan. Nu de motor achterop zit, is deze van drie zijden prima bereikbaar voor onderhoud.
Het meest doordachte is echter dat de invoerrotor met omhuizing één geheel vormt met de mengkuip en dus óók op de weegstaven staat. Zo kun je heel exact laden; ook bijproducten en losse grondstoffen trek je eenvoudig gedoseerd met de laadarm op de invoer. Hier weegt de Triotrac M het spul meteen. De rotor voert meel niet restloos in, maar omdat het toch al gewogen is, gaat dat met de volgende component alsnog de menger in. De rotor lijkt efficiënt te werken, ook in hooi, pulp, kuilgras en snijmais. Waar de lopende band op de grotere types het voer op volle snelheid helemaal naar boven transporteert en daar over de rand van de mengkuip stort, is dat op de Triotrac M anders. De tamelijk langzaam (15 tpm) draaiende invoerrotor drukt het voer rustig maar gestaag, via een opening halverwege, de mengkuip in. Gevoelsmatig kost dat minder kracht en dus minder diesel. Feit is dat de wind er nu geen vat op krijgt, dat scheelt in de stofvorming.
De mengkuip oogt anders, Trioliet heeft het mengprincipe gespiegeld. De vijzel draait linksom in plaats van rechtsom, ook winding en messen zijn gespiegeld. Zo neemt de vijzel het voer beter over van de rechtsom draaiende invoerrotor; de mengvijzel trekt het als het ware de kuip in. Dit werkt mooi. Je zou verwachten dat de mengvijzel tijdens het laden en mengen voer terug naar buiten gooit op de invoer, maar dat gebeurt amper of niet. Je kunt overigens tijdens het mengen de invoeropening afsluiten met een hydraulische schuif. Dankzij een kleine opening kun je eventuele resten op de invoerrotor ook dan nog de mengkuip in werken. Zo perst het voer zich ook nooit per ongeluk samen tegen de afstrijkers.
Lees verder onder de foto
De armen van de invoerrotor (2,30 m) nemen het voer mee en drukken het via afstrijkers de mengkuip in. Het hele huis hangt aan de mengkuip, op de weegstaven. Zodra het voer op de invoer ligt, is het ingewogen. Dit maakt exact laden mogelijk, ook van losse grondstoffen.
Trioliet heeft al met al erg goed nagedacht over deze 14 kuub Triotrac M. De bouwt wijkt écht af van de concurrentie, er valt dus iets te kiezen. Het zou ons verbazen als we deze nieuwe invoer in de toekomst niet terugzien op andere modellen van Trioliet.
Gerelateerde tags: Voermengwagen
