Case IH zet de aanval in op het 400 pk-segment en breidt daarvoor de Optum-serie uit naar boven. De Optum 440 is met 435 pk het nieuwe topmodel. Het is een alternatief voor de Amerikaanse prairiesleper, de Magnum. Die blijft. De nieuwe Optum is vooral compacter, en daardoor meer Europees.
Voor het pure sleepwerk moet je bij een Magnum zijn. En dat blijft zo. Case IH blijft de Amerikaanse trekker met kenmerkende overhangende motorkap bouwen.
De (Europese) markt vraagt echter naar 400 pk-trekkers die ook niet misstaan met een vlindermaaier of grote kipper. Daarom breidt Case IH de Optum-serie uit, met als nieuwe topmodel de 435 pk sterke Optum 440. De trekkers worden gebouwd in Oostenrijk. Op de Agritechnica worden ook de New Holland– en Steyr-versies getoond.
Lees verder onder de foto’s
De nieuwe Optum moet vooral compacter zijn dan de Magnum, en over betere rijeigenschappen beschikken. Een belangrijk onderscheid is de rijsnelheid: de Optum rijdt (optioneel) dik 60 km/u, terwijl de Magnum beperkt is tot 50 km/u.
CNH Industrial ontwikkelde een geheel nieuwe, onafhankelijk geveerde vooras voor de Optum. Er zit slimme techniek in; zoals dat wanneer je een bocht maakt, de trekker als het ware afstempelt op het buitenste wiel. CNH bouwt de vooras in de fabriek in Modena (Italië). De vooras is voorzien van een soort centraal transmissiehuis, met daarin een differentieel en twee dubbele, natte schijfremmen. Er zitten dus geen remmen in de eindvertraging. Het is mogelijk om de vooras uit te rusten met een geïntegreerd bandenspanningswisselsysteem – daarover straks meer.
De Optum is er alleen als CVXDrive – traploos dus. Dat is een cvt met een werkingsprincipe zoals bekend van CNH Industrial, met vier mechanische groepen vooruit en twee achteruit. Die schakelen volautomatisch en onmerkbaar. De trekker heeft één oliereservoir voor transmissie- en hydrauliekolie. Redenatie: één grote plas olie is gemakkelijker op temperatuur te houden dan twee kleinere.
Optioneel is de trekker uit te rusten met een extra oliereservoir. Daarmee kun je met een lager olieniveau in de transmissie toe, en tóch evenveel liters onttrekken. Dit komt de efficiëntie ten goede, omdat de draaiende tandwielen minder diep in de olie liggen. Deze optie behoort tot de standaarduitrusting van een 60 km/u-uitvoering.
De motor is ruwweg gelijk aan die van de Magnum. Er ligt dus een 8,7 liter grote FPT Cursor 9 in. Het verschil: in de Magnum ligt de motor verhoogd, met daarachter dropbox. En de Magnum is een frametrekker, de Optum niet. Het onderblok is daarom aangepast. Ook het olieverversingsinterval is groter (750 uur) door grotere oliefilters en twee brandstoffilters. Het blok zelf, en de kop, zijn wel identiek aan de Magnum.
Op één vernieuwing na: er is een decompressiesysteem ingebouwd, wat functioneert als motorrem. CNH Industrial werkt al langer met een klep in het uitlaatsysteem om tegendruk op de motor te geven. Daar komt nu iets bij: als je de motorrem gebruikt, dan schuift de nokkenas, zodat de uitlaatkleppen in de cilinder direct na de compressieslag opengaan. Dit versterkt het effect van de motorrem, omdat anders de samengeperste lucht (ook als geen diesel wordt ingespoten) toch de zuigers omlaag drukt.
Ook de turbo met variabele geometrie wordt zó gesteld dat deze remmend werkt. Als de trekker is uitgerust met een omkeerbare koelventilator, dan wordt die eveneens volop aangezet. Ter indicatie: met die klep in de uitlaat heb je 28% afremming op de motor, en met deze methode zou dat 166% zijn.
Op het beeldscherm kun je de motorrem instellen op automatisch of manueel, waarbij je hem met een knop op de rijhendel of met het hakpedaal in de cabinevloer gebruikt. Vooral in heuvelachtige gebieden is dit relevant, maar ook in het vlakke Nederland raadt Case IH aan om ‘m te gebruiken, want het beperkt slijtage aan de remvoeringen.
De motor werkt overigens met een vlakke vermogenskromme. Dat betekent dat het maximale en het nominale motorvermogen praktisch gelijk zijn, en je over een groot toerenbereik geen piek hebt in het geleverde motorvermogen.
Nieuw is dat nu ook Case IH een bandenspanningswisselsysteem kan leveren waarbij er geen leidingen meer buitenom lopen. De trekker wordt hiervoor uitgerust met een door tandwielen, vanaf de motor aangedreven compressor met twee cilinders. Daarmee lukt het om de vier banden met 1 bar te verhogen in vijf minuten tijd. Het is niet mogelijk om af fabriek een grotere compressor te krijgen. Achterop liggen trouwens flinke banden: 750/70 R44.
De luchtleidingen zijn zoveel mogelijk buiten de assen om gebouwd, ook aan de voorkant. Een luchtleiding overbrugt het draaipunt van de fusee met een flexibele leiding, en die gaat net voor de eindvertraging de as ín. Om slijtage aan de draaikoppelingen te beperken staan de draaikoppelingen en luchtleidingen alleen onder druk tijdens oppompen of aflaten. Je stelt op het beeldscherm twee (of drie) spanningen in, bijvoorbeeld één voor het op land en één voor op de weg, waartussen je dan snel wisselt. En slim: als je 50 km/u rijdt en je vergeet de banden op te pompen, dan krijg je een waarschuwingsmelding. Je kunt zelfs een maximum rijsnelheid instellen bij een bepaalde bandenspanning. Op den duur zal deze optie ook naar de kleinere series van CNH Industrial vloeien.
Dan tijd voor een eerste proefrit. Een ruime trap – vier treden plus één stap naar de cabine – brengt je naar de ruime, stille en fraai afgewerkte cabine die bekend is van de kleinere Optum-trekkers. Met een lege drie-asser is de Optum vlot weg.
De trekker stuurt strak rechtuit, ook 66 km/u voelt geen moment onzeker. Met één teen zet je de combinatie vlot stil. Van binnen valt vooral op hoe breed en groot de motorkap is. Die ruimte onder kap is nodig voor de koeling. Het vergt namelijk een enorme koelcapaciteit om 400 pk’s op temperatuur te houden. De Optum 440 is daarmee dan ook een gigant: de wielbasis (319 cm) is zelfs langer dan die van een Magnum (315 cm). Maar omdat de motorkap niet overhangt, is de totale lengte wel korter. Of de draaicirkel kleiner is, zou afhangen van de wielconfiguratie. Een dik 11 ton wegende Optum 340, die er al een paar jaar is, lijkt gewoon klein naast deze 12,5 ton wegende nieuwe reus.
Auteur: Bob Karsten
Lees ook: Gebruikers over Case IH Maxxum: eenvoudig, maar ook sensor-irritaties
