Vader en dochter Schippers geven gas met tractorpullers
Een tractorpuller mét cabine in de sportklasse, dat is uniek voor Nederland. Michelle Schippers bestormt de banen met haar tractorpuller John Deere 4255, Lady Deere genaamd. Vader Michael doet mee met een Valtra 8750. En er staat nog meer leuk spul in de schuur bij familie Schippers.
Voor Michael Schippers is tractorpulling een uitlaatklep naast zijn werk als akkerbouwer. Hij heeft al een behoorlijke staat van dienst in de tractorpullingwereld. Rond 1996 reed hij de eerste lokale wedstrijden met een Fiat Winner F115 van zijn akkerbouwbedrijf. Al snel deed hij ook mee aan wedstrijden in West-Brabant, bij de Hypropullers. Er kwam een Volvo BM 810 bij, waarmee hij eerst standaard reed, daarna Agrisport.
Een flink opgedraaide tractorpuller Valtra 8400 werd de opvolger van de Volvo BM 810. Maar het ging pas echt hard toen Michael in Spanje een 7,4 liter motor vond, afkomstig van een trekker met uitgebrande cabine. Deze verving de 6,6 liter, en daarmee transformeerde de trekker tot 8750.
Tractorpulling is vader-dochterdingetje
Michelle gaat al van jongs af aan met haar vader mee naar trekkertrekwedstrijden. Zo is tractorpulling bij de familie Schippers echt een vader-dochterdingetje. Michael: “Als ze thuiskomt van haar werk en ik ben aan het sleutelen, dan sleutelt ze mee. Even een trekker splitsen voor onderhoud aan de koppeling doen we samen in een uurtje.”
Toen ze op haar zestiende haar trekkerrijbewijs haalde, reed ze met een Valtra 8950 in de 8 ton Agrisport-klasse bij de Hypropullers. Daarna kochten ze de John Deere 4255 waarmee de broers Moerings reden in de 5,1 ton Agrisport. Zo reed Michelle met deze trekker in dezelfde klasse als haar vader.
Lees verder onder de foto’s
Warm welkom bij NTTO
Sinds 2019 is Michael ook banenschuiver bij de Nederlandse Truck en Tractor Pulling Organsatie, kortweg NTTO. Hij zag daar goed gevulde klassen en snelle wedstrijden op taaie kleibanen, dat trok hem meer en meer. “Ik vroeg aan de NTTO of het volgens het reglement toegestaan is om met de John Deere in de 4,5 ton Sportklasse te rijden, inclusief cabine.” Het antwoord van keurmeester Evert-Jan van de Wekken was even enthousiast als uitdagend: “Als jij dat voor elkaar krijgt, ben je van harte welkom!”
Een nieuwe uitdaging was geboren. In de cabine zit Michelle overigens op een degelijke sportstoel met vierpuntsgordel, verplicht volgens het reglement.
Lees verder onder de video
Kilo’s tellen bij John Deere
De John Deere onderging een afslankkuur. Ze moesten minimaal 600 kilo aan gewicht vinden. En deze kilo’s moesten allemaal aan de achterkant gewonnen worden, daar zit immers de circa 500 kilo zware cabine. Geen sinecure voor een trekker die al serieus voor de sport is aangepast.
De eerste kilo’s zijn altijd het makkelijkst: de complete hefinrichting inclusief hefdeksel, verplicht bij de Agrisport, ging eraf: winst 200 kilo. Een setje lichtgewicht kegelvelgen: 120 kilo per stuk. Ook de complete aftakasaandrijving is uit de achterbrug verwijderd: 70 kilo. Daarmee ontstond ruimte om ook het gietwerk van de achterbrug aan te pakken. Het stuk aan de achterkant waarin de tandwielen voor omschakeling van 540 naar 1.000 toeren zitten, ging er rigoureus af: 25 kilo. Ook de toeter aan de onderkant, waar voorheen het grote aftakastandwiel in draaide, kon nu vervallen. De slijptol ging erin, een dun blikje kwam ervoor in de plaats om de olie binnen te houden: 10 kilo. Zelfgemaakte carterpan: 50 kilo. Lichtere oliepomp: 20 kilo. Alle verwijderde delen gingen over de weegschaal. Voor een betere gewichtsverdeling verhuisde de accu naar voor op de neus.
Uiteindelijk resultaat: de trekker weegt nu nog maar 4.300 kilo! Zo reden vader en dochter vorig jaar als bijschrijver negen wedstrijden. Het hoogtepunt was een tweede plaats op de bekerwedstrijd in Halsteren (N.-Br.). Voor komend jaar zijn ze ingeloot en rijden ze competitie in de Promo-divisie.
Kleinere motor, meer vermogen
Met de gewichtsbesparing alleen was team Schippers er nog niet: ook de motor moest aangepakt. In de Agrisport reed de trekker nog met de originele cilinderinhoud van 7,6 liter, terwijl 7,0 liter het maximum is voor de 4,5 ton Sportklasse.
In de motor kwamen kleinere zuigers met bijbehorende bussen. Vervolgens is ook de brandstofpomp vervangen met de grootste die er in de Sportklasse is toegestaan: een Denso NB-pomp met hele dikke plunjers erin. Op de testbank bij Simply Green stelden ze in zo’n tien runs de motor af. Deze levert nu ruim 900 pk. De trekker kreeg de naam Lady Deere.
Achterbrug origineel John Deere
De koppeling is nog een Perma-koppeling van John Deere. Dit is een oliebadkoppeling met twee platen voor het rijgedeelte en twee platen voor de aftakas. Alle vier de platen werken nu samen voor het rijgedeelte, en er is nog een vijfde plaat bij in geknutseld. Dat is voldoende voor het vermogen dat in de sportklasse wordt ontwikkeld.
De onder belasting schakelbare hi-lo is omgedraaid tot een versnellende uitvoering, zodat er minder koppel door de versnellingsbak gaat. De versnellingsbak is nog origineel John Deere, met schuine vertanding.
Valtra 8750 te snel voor XL
De Valtra 8750 voor de 5,5 ton Agrisport-klasse begon zijn leven als 8400. Sinds Michael de 6,6 liter motor verving door een 7,4 liter, loopt de trekker als vergif! In de versnellingsbak zitten nu rechte tandwielen, waarmee vier combinaties mogelijk zijn. De laagste versnelling is 27 kilometer per uur. De drietraps Delta Power Shift van Valtra kan dit vermogen niet aan. Dat is de reden waarom er tegenwoordig een Dual Power van Ford achter de motor gemonteerd zit. Michael haakte hiermee ook een paar keer aan in de 8 ton XL-klasse bij de NTTO, maar daarvoor is de trekker eigenlijk te licht en de versnellingsbak te snel.
Naast deze Valtra staat ook de 8950, die thuis op het akkerbouwbedrijf gebruikt wordt, regelmatig voor de sleepwagen. Een 6 centimeter dikke stalen plaat hangt dan onder de buik van de trekker als extra ballastgewicht van 2 ton.
International 1468 V8 in guldens gekocht
Op de Amerikaanse International 1468 V8 is Michael met recht trots. Hij bezit de trekker al ruim twintig jaar. Michael: “Ik kocht hem nog in guldens, kun je nagaan hoelang ik hem al heb. Toen de trekker bij ons huis kwam, verklaarde mijn vader me voor gek, hij was zelfs boos! Technisch was de trekker al voor een groot deel in orde, maar uiterlijk was-ie niet al te best. En dan druk ik mij nog voorzichtig uit.”
In de jaren daarna maakte Michael de trekker uiterlijk tiptop in orde. Tijdens de eerste echte test voor de sleepwagen brandde hij de TA eruit. Deze Torque Amplifier is de onder belasting schakelbare hi-lo van International, en die staat niet bekend om zijn degelijkheid. Reden waarom er een heavy-dutyuitvoering van bestaat. Ook de 1468 kreeg er eentje, sindsdien is de trekker probleemloos.
Lady Deere bijna klaar voor de competitie
Voor het grote sleutelwerk ontbreekt de tijd soms bij vader en dochter. Ze krijgen dan hulp van Bart Beurskens van het Revolution-team en Huub van Gaal, die regelmatig in de Verenigde Staten tractorpullingmotoren opbouwt en test.
Tijdens het bezoek van TREKKER aan team Schippers ligt Lady Deere compleet uit elkaar. De motor krijgt groot onderhoud. Er komt een nieuwe nokkenas in, afkomstig uit de Verenigde Staten, vervaardigd uit massief staal. De hi-lo krijgt voetbediening zoals bij een Ford, zodat Michelle één hand aan het stuur kan houden. Het differentieel is momenteel uitgebouwd. Dit krijgt naaldlagers. Het hydraulisch bediende differentieel krijgt een bedieningsknopje op de gashendel. “De trekker is voor dit seizoen ingeloot in de promocompetitie van de 4,5 ton Sportklasse en daarin wil ik goed voorbereid op de baan komen”, zegt Michelle.
Auteur: Ruben Fortuin
Gerelateerde tags: Tractorpulling