Lezer van de maand: Arjan Achterkamp

Je wist al vroeg dat je wat met trekkers wilde?

“Ik was al heel jong veel op de boerderij van opa te vinden. Die kocht een nieuwe Fendt 306 die we nog steeds hebben, hij is net zo oud als ik! Daar heb op leren trekkerrijden. Er was ook een Landini 7550 uit 1980, hebben we ook nog steeds.”

Maar geen boer geworden?

“Nee, het bedrijf was toch te klein en zat te dicht bij het dorp om uit te breiden. Ik heb nog wel steeds samen met mijn vader vleesvee. Maar zelf ben ik de opleiding tot monteur gaan doen in Apeldoorn. Een dag in de week school, vier dagen in een leerbedrijf. Aanvankelijk vooral met materieel voor tuin en park. Toch andere techniek dan trekkers, het meeste is met benzinemotor. Maar een goede leerschool.”

Tegenwoordig zit je in het grotere werk?

“Ik heb later onder meer gewerkt met New Holland. Nu zit ik bij Heru Service in Haaksbergen (Ov.), veel met Case IH-trekkers. Andere kleur. Hoofdzakelijk onderhoud en reparaties. Vind ik heerlijk om te doen. Ik mag het eigenlijk niet zeggen natuurlijk, maar het mooist is het als het goed kapot is. Een versnellingsbak of een koppeling vervangen, de boel helemaal uit elkaar halen en weer in elkaar zetten. Dan heb ik een goeie dag.”

Is het werk nu heel anders dan vroeger, met al die elektronica?

“Je bent in eerste instantie vaak bezig met de laptop, storingen zoeken. Maar uiteindelijk kom je toch uit bij een oorzaak, en dan is het weer ouderwets sleutelen. Maar het is wel fijne techniek ook voor de gebruiker, je kunt veel meer instellen en automatisch laten werken. En het comfort is er stukken op vooruit gegaan.”

Je moet toch investeren in je vakkennis. Hoe blijf je bij, met al die snelle ontwikkelingen?

“Vaak gaat dat via cursussen bij de fabrikanten. Ik heb er geen hekel aan om weer ‘in de schoolbankjes’ te zitten. Ik ga graag met mensen om, en op zo’n cursus ontmoet je veel collega’s van andere dealers. Dan kom je erachter dat iedereen tegen vergelijkbare vragen en problemen aanloopt. Je leert zo veel van elkaar.”

Een mensenmens dus. Dat komt zeker ook van pas bij de omgang met klanten?

“Vind ik inderdaad een leuk onderdeel van het werk. Je komt nogal eens op locatie, lekker naar buiten. Dan zie je ook van alles. De meeste klanten komen erbij staan als je bezig bent, meekijken, een praatje maken. Dat kan ook bij ons. Ik merk dat onze klanten het nauwe contact met een kleiner LMB waarderen. Even een fotootje sturen van een probleem voor overleg, dat soort dingen.”

Dus je ziet wel toekomst voor de landbouwmechanisatie?

“Zeker, er is werk genoeg, dat is geen probleem. De kunst is om aan genoeg nieuwe vakmensen te komen. Te weinig jongeren beginnen aan een opleiding, daar moet meer aandacht voor komen. Bijvoorbeeld door goede stageplaatsen te bieden. Nee, ik zie mezelf geen carrièreswitch meer maken, ik wil wel tot m’n pensioen door met dit werk!”

En dan is je werk ook nog je hobby …

“Jawel, in een schuur op de boerderij van mijn vader heb ik ook alle gelegenheid om te sleutelen. Behalve de Fendt en Landini van het bedrijf heb ik ook twee oldtimers, een Farmall McCormick F235 D en een Fendt Fix 2. Da’s echt een oudje, nog helemaal van die ronde vormen.”

Arjan met zijn oldtimer Farmall McCormick F235 D.

Hoe pak je die oude trekkers aan, technisch goed maken maar oud laten? Of zo mooi mogelijk zien te krijgen?

“Dat laatste toch wel. Ik heb ze helemaal netjes gemaakt en weer tiptop gespoten. Ze zien er weer bijna als nieuw uit. De Farmall en de Fix, die heb ik vooral voor het mooie. Ik maak er af ten toe een ritje mee tijdens een toertocht in de buurt. De Fendt 306 en de Landini werken nog steeds op de boerderij, gras maaien en zo.”

Ligt er nog uitbreiding in het verschiet?

“Wie weet, misschien loop ik nog eens tegen wat moois aan. Er kan er eentje bij komen, of in de plaats komen van. Alleen de oude Fendt Fix 2 doe ik nooit weg, die is me te lief. Ik denk dat de oldtimerhobby ook wel blijft bestaan. Er is toch steeds aanwas van nieuwe liefhebbers die het stokje overnemen van de oude garde.”

Auteur: Eric Wientjes