Carnavalsvereniging bouwt Delvano STN 3000 om tot zelfrijdende spuit ‘Bolleke’

“Het was een beetje stil in het bouwkot van onze carnavalsvereniging”, vertelt Henk van Loon. Hij is een van de leden van BC de Begienurs, een club bouwers van carnavalswagens. Ze zouden hun 33e wagen bouwen, want de vereniging bestaat inmiddels ook 33 jaar.

Covid-19 zorgde voor een onzekere tijd. Maar de vriendenclub, die voor een groot deel bestaat uit technische mensen die slecht stil kunnen zitten, kon ook in de vrije tijd het sleutelen niet laten. Ze beschikken over een mooie, permanent beschikbare ruimte die in de loop der jaren ook behoorlijk van gereedschap is voorzien. Het ‘bouwkot’ zoals dat in het West-Brabants wordt genoemd.

Nieuwe assen onder de zelfrijder

Maikel Aarden is een van de leden van de club. Hij boert samen met zijn vader Ad, en kocht drie jaar geleden op een veiling een Delvano Hydro-Trac STN 3000-zelfrijder van bouwjaar 1997. Hoewel die inmiddels 14.000 uur op de teller had staan, functioneerde de machine nog goed.

Het leek Maikel voor de stabiliteit echter beter om de spuit op 2,25 meter spoorbreedte te zetten. Dat was te doen door de wielen anders te monteren. Maar dat geeft extra belasting op de wielmotoren. Nieuwe assen onder de machine leek de beste oplossing. De bouwers van BC de Begienurs leek het wel een mooie klus om in het bouwkot aan te pakken.

Tekst gaat verder onder de foto

Van links naar rechts drie leden van BC de Begienurs: Ad Aarden, zoon Maikel en kameraad Henk van Loon. Zij hebben samen met acht à negen anderen vier maanden lang veel vrije tijd besteed aan de metamorfose van een Delvano-zelfrijder in een carnavalswagen.

Zelfrijder compleet gestript

Van het een kwam het ander. Ze stripten de inmiddels toch 25 jaar oude machine volledig. De hydrauliekpomp en de wielmotoren werden getest. Eén wielmotor bleek toch vrij veel inwendige lekkage te hebben. Die is uiteindelijk vervangen voor een ruilmotor. Bij Delvano-importeur Weststrate liggen ze op voorraad. Daar konden ze ook voor andere vragen over de machine terecht. Hoewel de sleutelaars van BC de Begienurs technisch onderlegd zijn, bestaan er bij een volledig gedemonteerde zelfrijder toch wel vragen over zaken als aansluitschema’s.

Eigenlijk zijn alleen de chassisbalken, de motor, de tanks en de hydrauliek van de originele machine overgebleven. Zelf maakten ze een nieuwe voor- én achteras. De machine is volledig opnieuw opgebouwd.

Tekst gaat verder onder de foto

Voor- en achteras zijn nieuw gemaakt, en net als bij Delvano is de vooras hydraulisch geveerd. De cabine staat op een zelfgemaakt platform. Alleen de chassisbalken van het hoofdframe zijn nog origineel.

Tweedehands spuitbomen gemonteerd

Ook monteerde het team andere spuitbomen. De werkbreedte ging van de originele 36 meter naar 40 meter. Uit een garantiegeval van Kverneland konden ze voordelig een vijf jaar oude set spuitbomen op de kop tikken. Die moesten wel opnieuw in de verf gezet worden.

Omdat er poedercoating op de spuitbomen zat, gingen daar heel wat uren schuurwerk in zitten. “Dat heb ik het meeste voor mijn rekening genomen”, zegt Maikels vader Ad, die het nog wel mooi vindt samen met ‘de jongens’ af en toe wat te klussen.

Tekst gaat verder onder de foto

De positie van de spuitbomen in transportstand was leidend voor de plaatsing van de cabine. Er is een flink platform voor fust aanwezig. Onder het platform ligt de schoonwatertank.

Van hydraulische naar elektrische bediening

De originele machine was vrijwel volledig hydraulisch bediend. Er liepen 36 hydrauliekslangen naar de cabine. De mannen maakten de hele bediening elektrisch. Een tandwielpomp voor de hydraulische functies vervingen ze door een nieuwe LS-pomp. Daardoor is de machine ook voorbereid om er ooit nog eens gps-besturing op te bouwen. De originele spuit had conventionele secties. Dat is nu een ringleidingsysteem.

Demo-cabine van Claas voor schappelijke prijs

De cabine was niet meer zo best en ook niet erg luxe. Die maakte plaats voor een nieuwe, zij het vier jaar oude Claas-cabine. Die stond al een tijdje bij de sleutelaars in de schuur. Ze hadden hem ooit voor een schappelijke prijs op de kop getikt, hij was gebruikt als demo-cabine voor tentoonstellingen.

De joystick op de armleuning is een exemplaar zoals dat ook op de erwtendorsers zit. Techniek waar de monteurs – die deels bij loonbedrijf Hack in Kruisland werken – wel bekend mee zijn. Al is het aansluiten in de cabine toch werk voor een specialist, en die hulp is dan ook ingeroepen.

Ruim een meter langer

De spuitbomen zijn als eerste gemonteerd. Zo wisten ze hoe de gewichtsverdeling uitpakte, en wat de plaats van de nieuwe cabine moest worden. De achteras is 40 centimeter naar achteren gezet. Ook is de hefinrichting volledig nieuw gemaakt, deze kreeg 40 centimeter langere armen.

De sleutelaars bouwden een volledig nieuw platform om de cabine te monteren. Die staat nu 80 centimeter verder naar voren dan bij de originele machine. De opstap verhuisde naar de zijkant. Bij de Delvano zat hij, vanwege zijn tweedelig inklappende spuitbomen die langs de cabine steken, aan de voorkant. Er is nog gekeken om het trapje hydraulisch opklapbaar te maken, maar met een touw en ondersteund door gasveren werkt het ook prima.

Tekst gaat verder onder de foto; bekijk meer foto’s onderaan dit artikel

De hydrauliektank is verplaatst naar de zijkant van de machine. Daar kwam ruimte voor vrij omdat de achteras 40 centimeter verder naar achteren is gezet.

Vennootschap onder firma opgericht

Of in het bouwkot nog carnavalswagens gemaakt gaan worden, is een beetje de vraag. De Begienurs hebben nogal wat componenten aangeschaft en extra gereedschap, zoals een slangenpers, een CNC-kantbank en -plasmasnijder. Ze hebben een vennootschap onder firma (vof) opgericht.

Als Blok vof kunnen ze makkelijker bij bedrijven inkopen, een btw-boekhouding voeren en een rekening sturen. Want sleutelen doen ze nog steeds; kleine projecten voor opdrachtgevers. Een shredder om fust te versnipperen, een warmtewisselaar, dat soort zaken. Blok was de bijnaam van de opa van Henk van Loon, waaraan ze hun bouwkot te danken hebben.

De spuitmachine kreeg de naam Bolleke, zo werd Maikels opa vroeger genoemd. Na vier maanden twee avonden in de week én een aantal zaterdagen sleutelen met acht à negen man, is hun eerste en voorlopig grootste project goed geslaagd. De machine werkt naar tevredenheid en kan, zoals het zich laat aanzien, nog jaren mee.

Auteur: Martin Smits

Ben je op zoek naar een gebruikte Delvano-spuitmachine? Kijk eens op Traktorpool.nl