In Achterberg (U.) zetelt tractorpullingteam Green Warrior. In een schuur op het ouderlijk bedrijf van familie Van Laar sleutelt een jonge groep vrienden aan maar liefst drie tractorpullers. Met een daarvan werden ze afgelopen seizoen zelfs kampioen!
De oorsprong van tractorpullingteam Green Warrior ligt in 2016. Na eerst wat met gazonmaaiers geprutst te hebben, koopt Robert van Laar het chassis van een oude Duitse minipuller. Het gaat hem vooral om de oerdegelijke Dana 60-achteras. Op het aluminium frame stonden in het verleden drie V6-en. Hij bouwt hierop een motor, koppeling en versnellingsbak van een Mercedes.
Robert maakt zijn eerste run in 2018 in de Light Compact Diesel-klasse. Regels voor deze klasse: startgewicht max. 630 kilo inclusief bestuurder, cilinderinhoud maximaal 2 liter, geen drukvulling en toerental maximaal 6.500.
Met de 2 liter Mercedes is hij uniek in een klasse waarin voornamelijk 1,8 liter Peugeot-diesels rijden. Hij monteert grotere plunjers in de brandstofpomp, waarna de koppakking eruit klapt. Sterkere kopbouten verhelpen dat probleem, maar bij wat meer toeren gaan de kleppen zweven en draait het hele blok in de soep.
Tekst gaat verder onder de foto
Dit is tractorpullingteam Green Warrior, met van links naar rechts: Robert van Laar, Gerwin Klein, Gerard van Laar, Ariën van Binsbergen, Rutger van Laar, Arwin van Laar, Paul Rustenhoven, Bart van Binsbergen en Twan Schothorst. – Foto’s: Hans Prinsen
De 2 liter diesel werd in 2020 te vervangen door een 1,9 SDI van Volkswagen. De direct ingespoten atmosferische diesel levert origineel al meer vermogen dan de wervelkamer Mercedes. Robert vertelt: “Ik reed meteen een versnelling hoger. Later monteerde ik een brandstofpomp van een geblazen TDI, nu is de motor verschrikkelijk taai. Opvoeren is beperkt in deze klasse waarin een turbo verboden is en het toerental gelimiteerd. Misschien valt er met een resonantie inlaatspruitstuk nog wat vermogen te winnen, we rijden nu namelijk zonder inlaatspruitstuk.”
Momenteel is Rutger van Laar de vaste rijder van deze puller, hij is vanwege zijn leeftijd de enige die volgens het reglement nog mag rijden. Deze klasse is namelijk bedoeld als opstapje voor rijders tussen de 12 en 18 jaar.
De tweede trekker van het team heeft al een lange staat van dienst in de sport. Ooit begonnen als Secret Power, gebouwd door Dik van Veldhuizen, kwam deze Deutz 68 06 in 2009 in handen van Karel Huijgen. De trekker ging verder onder de naam Black Smoke. Karel werd hiermee in 2016 competitiekampioen 2,5 ton sportklasse op Topniveau.
Na 2017 verdween deze trekker van het toneel, om in 2019 als Green Warrior II terug te keren. Omdat het team Green Warrior al een jaar uit de competitie was, moest de trekker onderaan beginnen in de Promo-klasse. De machine lag op koers om kampioen te worden en daarmee weer terug te promoveren naar Topniveau, maar een gat in de zuiger op een van de laatste wedstrijden leverde een vierde plaats op. Na twee coronajaren lukte het in 2022 eindelijk om kampioen te worden. Green Warrior II komt dit jaar weer uit op het hoogste niveau.
Onder de kap ligt een luchtgekoelde Deutz F4L913-motor. Deze heeft van origine een cilinderinhoud van 4086 cc, te groot voor de 2,5 ton sportklasse waar vier liter het absolute maximum is. Daarom heeft de motor zuigers en bussen van een motor uit de 912-serie. Een koud kunstje op de modulair opgebouwde luchtgekoelde motor. De boring gaat hiermee van 102 naar 100 millimeter, waarmee de cilinderinhoud uitkomt op 3927 cc.
Tekst gaat verder onder de foto
De fusees van de vooras van Green Warrior II zijn nog van de originele trekker. Onder de ‘deksel’ zit een rubberen ring voor de vering.
In de cilinderkoppen van de Deutz staan de kleppen onder een kleine hoek, de verbrandingskamer is wat bolvormig. De in- en uitlaatkanalen in de kop zijn onder de freesbank vergroot. Om deze af te sluiten, zit de grotere inlaatklep nu in de uitlaat en dicht een DAF-klep de inlaat af.
De nokkenas kreeg een “sneller” profiel: De kleppen gaan nu iets langer en verder open. Met de timing van deze nokkenas experimenteert het team nog wel eens, een graadje vroeger of later op het verstelbare nokkenas tandwiel. Dat noopte het team tot een bijzondere oplossing, de voorasdrager zit namelijk tegen het distributiedeksel geschroefd. Om niet de hele vooras te moeten verwijderen bij het afstellen van de nokkenas, slepen ze het distributiedeksel doormidden. Zo kan alleen het bovenste deel gedemonteerd worden. Wat vloeibare pakking zorgt voor de afdichting.
Tekst gaat verder onder de foto
Dit doorgeslepen distributiedeksel biedt toegang tot het verstelbare distributietandwiel.
Over de vooras gesproken, deze is nog origineel rubber geveerd. Ter voorbereiding op het nieuwe seizoen krijgt de motor een nieuw onderblok, een originele turbo uitvoering. Deze heeft wat meer “vlees”, weegt daardoor 8 kilo zwaarder en de krukas heeft dikkere tappen. Arwin van Laar voert deze klus uit als vaste monteur en eerste rijder van deze trekker.
Tekst gaat verder onder de foto
Bij de luchtgekoelde Deutz-cilinderkoppen staan de kleppen onder een lichte V-vorm. Dat geeft een enigszins bolvormige verbrandingskamer.
Omdat de Light heel bleef en weinig onderhoud vergde, zocht het team nog wat extra tijdverdrijf. Ze wisten een Compact Diesel in de mottenballen te staan, en gingen erheen om te kijken hoe die opgebouwd was. Ze kwamen echter terug met de complete trekker: Green Warrior III. De meeste componenten waren goed, zoals de Opel Kadett-versnellingsbak en een ingekorte Opel Kadett-achteras. Hieraan zitten eindvertragingen, gebouwd uit planetaire tandwielstelsels van een Massey Ferguson.
Toch is er nog flink aan de trekker gewerkt: er kwam een fris Volkswagen 1,9 TDI-motorblok op, samen met een nieuwe Holset HX35-turbo. Van de oude Garret waren de onderdelen moeilijk te vinden. Ze wijzigden het inlaattraject van en naar de interkoeler, en de complete elektra inclusief sensoren bouwden ze helemaal opnieuw op. Uiteraard bouwden ze een nieuwe motorkap, het moest natuurlijk wel een Deutz uit de 06 serie worden!
Tekst gaat verder onder de foto
Het motorblok met daarachter de interkoeler van Green Warrior III. Het buizenwerk en de bekabeling legde het team nieuw aan.
In tegenstelling tot de Light Compact Diesel is op de Compact Diesel wel een turbo toegestaan. Dan volgt uiteraard ook een interkoeler en een dikke brandstofpomp. Hoewel dat in het geval van Green Warrior III nog wel meevalt. Dit is nog steeds de originele VW-roterende pomp, echter voorzien van een groter binnenwerk.
Robert rijdt de trekker met een andere filosofie dan de concurrentie. Hij vertelt: “De concurrenten rijden allemaal met een mega grote turbo en brandstofpomp. Ze schieten met een rotgang uit de startblokken maar moeten dat aan het eind van de run bekopen. Onze trekker heeft met de kleinere turbo wat minder topvermogen maar is taaier, we gaan minder snel van start maar blijven met wat meer profiel op de banden aan het eind doorsleuren.” Het balanceren van de trekker luistert nauw, dit gebeurt op de kilo nauwkeurig.
Tekst gaat verder onder de foto
In de zwarte afscherming huist de turbo. Erachter, door een tandriem aangedreven, de roterende brandstofpomp. De noodstop is voorzien van het Green Warrior III-logo.
Het laatste project van het team is de golfkar. Deze bouwen ze om tot mobiele starthulp voor beide compacts, die hebben maar een kleine bromfietsaccu aan boord. Op deze golfkar plaatsen ze een flinke startaccu, die wordt opgeladen door de dynamo van de golfkar. Ook komt er een kleine vriezer op, bedoeld om de koelvloeistof van -20 graden in te vervoeren die in de interkoeler van Green Warrior III moet. Daarnaast is er plaats voor gereedschap en ballastgewichtjes. Al met al scheelt het een heel gesleep, de golfkar dient straks tevens als sleeptrekker voor beide kleine pullers.
Naast tractorpuling hebben de maten nog twee hobby’s: jagen en klassieke trekkers. Al gaat het bij jagen al niet veel anders dan bij tractorpulling – slechts een paar zijn in het bezit van een jachtakte, de rest gaat mee om te drijven en bier drinken. Qua klassiekers beschikken ze samen over een mooi rijtje Deutz-trekkers, er staan er maar liefst vier van het type 100 06.
Welke avond ze in de werkplaats zijn? Eigenlijk elke avond. De werkplaats is meer jeugdhonk inclusief bar, waar toevallig ook wat aan trekkers wordt gesleuteld. Tractorpulling is maar bijzaak.
Auteur: Ruben Fortuin
Gerelateerde tags: Tractorpulling
