Johan Heijink, eigenaar van Heijink Equipment Solutions in Coevorden, kocht in 2015 een Steyr N182A van bouwjaar 1961. In 2020 begon de restauratie en inmiddels staat de trekker er bijna als nieuw bij.
Heijink is met het merk Steyr opgegroeid. Techniek, vooral elektrotechniek, heeft hem altijd geboeid.
Liefhebberij in Steyr?
“Mijn vader en opa hadden een landbouwmechanisatiebedrijf en waren Steyr-dealer. Dat bedrijf heb ik destijds voortgezet en heeft nog tot 2008 bestaan. Daarna ben ik verder gegaan als specialist in het radiografisch maken van grondverzetmachines.
In 2004 verkocht ik mijn laatste nieuwe Steyr, maar enige liefhebberij in het merk zat er al eerder in. Op mijn veertiende kreeg ik van mijn opa een Steyr 280A. Een 60 pk viercilinder en in 1952 de zwaarste trekker bij Steyr. Daarmee deed ik onder andere mee aan trekkertrekwedstrijden.
Je kunt wel stellen dat ik met Steyr ben opgegroeid. Techniek, en eigenlijk vooral elektrotechniek, heeft me altijd geboeid. In 2003 had ik genoeg kennis en moed verzameld om aan de restauratie van de 280A te beginnen. Daarna volgden nog een paar trekkers, onder andere deze N182A.”
Tekst gaat verder onder de foto
De hef gaat omhoog en omlaag, van positie- of trekkrachtregeling is nog geen sprake. Het hefdeksel is meteen ook het oliereservoir. Typisch voor die tijd is de poelie voor stationair aandrijfwerk.
Veel werk aan gehad?
“Ik heb de trekker gekocht van de eerste eigenaar. Dat was in het Brabantse Bergeijk. Heel knap was de trekker inmiddels niet meer.
Het grootste punt waren de twee gaten in het motorblok. De motor is uit elkaar gehaald en gereviseerd. Er zat een duidelijke stootrand in de bussen, dus die zijn samen met de zuigers vervangen. De splines van de prise-as waren ver afgesleten, maar de nieuwe koppeling en drukgroep weken in detail wat af van het origineel. Die kon ik wat verder op de prise as schuiven, naar het deel waar de splines nog goed waren, waardoor dat probleem weer was opgelost.
Voor de twee gaten in het motorblok heb ik stalen platen pas gemaakt en erin gelast. Dat was een flinke klus, maar het is gelukt om het dicht te krijgen. En vrijwel onzichtbaar. Door wat korreltjes van het staalstralen in de verf te strooien heeft het toch weer het uiterlijk van gietijzer gekregen.”
Tekst gaat verder onder de foto
Typisch destijds voor Duitse, maar ook Oostenrijkse trekkers, zijn de geveerde vooras en de voorspatborden. Die zijn ook specifiek voor deze trekkers gemaakt.
Weer helemaal origineel?
“Dat is wel mijn streven, en ook best aardig gelukt. Wie de Steyrs goed kent, zal zien dat mijn koplampen met de aangebouwde knipperlichten voor deze trekker niet origineel zijn. Maar om er de weg mee op te kunnen moet je richtingaanwijzers hebben, en dat heb ik op deze manier opgelost.
Omdat er stukken uit het motorblok waren gevroren die niet bewaard zijn gebleven, ontbreekt op deze plek het Steyr-logo. Dat zat er origineel ingegoten. Wisselen voor een ander motorblok had gekund, maar ik wilde dit motorblok voor de trekker behouden om hem ook op dat punt zo origineel mogelijk te houden. Motornummer en trekkernummer matchen zoals de trekker ook uit de fabriek is gekomen.”
Tekst gaat verder onder de foto
Zowel de motor als de transmissie zijn van het fabrikaat Steyr. Van de tweecilinder motor zijn er duizenden gemaakt. Kenners zullen het ingegoten Steyr-logo missen; door een uitgevroren stuk ging dat verloren.
Opvallende details?
“Deze trekker heeft de aanduiding KL II. Dat staat voor een uitvoering met maximale rijsnelheid van 28 kilometer per uur. KL I is er ook, die lopen maximaal 19 kilometer per uur. Voorasvering en voorspatborden waren standaarduitvoering. Voor wie er oog voor heeft: de spatborden zijn ook echt voor deze trekker gemaakt, inclusief uitsparing voor de fusees.”
Tekst gaat verder onder de foto; bekijk meer foto’s onderaan dit artikel
De gerestaureerde Steyr N182A in volle glorie.
Is de trekker alleen om naar te kijken?
“Het restaureren is mooi werk, maar ik beleef ook veel plezier aan een toertochtje. Als de gelegenheid zich voordoet ook een keer een stukje ploegen.
Ik ben al eerder met een trekker naar Oostenrijk geweest om de Großglockner-tocht mee te maken. Daar wil ik met de N182A ook nog een keer aan deelnemen.
Ruimte in de schuur is een beperking, en tijd is natuurlijk ook beperkt. Maar ik beleef in mijn vrije tijd veel plezier aan de trekkers. Wat dat betreft zou nog best een volgende restauratie kunnen volgen.”
Auteur: Martin Smits
Geïnteresseerd in een oldtimer? Neem een kijkje op Traktorpool.nl!
