Mechanisatiebedrijven rekenen fors verschillende werkplaatstarieven. Dat is de conclusie uit de analyse die TREKKER in november uitvoerde. De redactie benaderde merkdealers en dealers die aangesloten zijn bij grote organisaties als Kamps de Wild, Kraakman, Abemec, GroeNoord en Timmerman.
Of het nu gaat om een spiksplinternieuwe machine of een gebruikte: zo duidelijk als de aanschafprijs is, zo verschillend zijn de werkplaatstarieven bij landbouwmechanisatiebedrijven (lmb’s) in Nederland.
Wat vraagt een lmb eigenlijk voor ‘een uurtje schroeven’, zoals dat oneerbiedig heet. Ligt het werkplaatstarief van zelfstandige bedrijven lager dan bij een lmb die deel uitmaakt van een grote dealerorganisatie? En als een eindgebruiker ergens met pech staat, wordt het telefonisch advies van monteurs dan in rekening gebracht? Wat zijn de verschillen in tarief tussen een leerling-monteur en een eerste monteur?
Allemaal vragen waarop we antwoord willen. Die krijgen we ook als we erbij vertellen dat anonimiteit verzekerd is.
Wat opvalt is dat lmb’s enorm uiteenlopende tarieven hanteren. Een zzp’er die in zijn eentje met de servicebus op pad gaat en mechanische reparaties aan landbouwmachines uitvoert, vraagt € 50 per uur. Een specialist in dienst van een lmb aangesloten bij een grote organisatie, die een oogstmachine repareert, kost al gauw € 90 per uur. Een andere lmb rekent een all-in serviceprijs van € 72,50 per uur – óók voor spoedklussen in de avonduren en in het weekend – en rekent geen voorrijkosten.
De ondervraagde bedrijven hebben de afgelopen twee jaar de tarieven met stapjes van € 1,50 tot € 5 verhoogd. Ze verwachten dit ook de komende twee jaar te doen. Reden: stijging van de kosten van energie, brandstof, gereedschappen, verzekering en opleiding. Tevens zijn in de nieuwe CAO loonsverhogingen doorgevoerd.
Het merendeel van de bedrijven worstelt met het bepalen van een marktconform uurtarief voor de werkplaats. Ze kijken wat collega’s in de regio vragen en durven geen hoger tarief vast te stellen. Ook neemt het aantal zzp’ers toe. Zzp’ers werken veelal tegen een lager uurtarief. De één rekent € 8 en de ander € 28 aan voorrijkosten met de servicebus. Weer een ander schroeft het uurtarief in de avond en in het weekend wat op.
Daarnaast zijn er soms lastige vraagstukken als: wat breng je klanten in rekening die vaak en langdurig telefonisch om hulp vragen? Sommige bedrijven gingen € 25 per 15 minuten factureren. Het gevolg was dat het aantal telefoontjes fors daalde en monteurs vaker ongestoord door kunnen met een werkplaatsklus. En wat als een zzp’er belt om advies? De reden om voor een laag werkplaats-uurtarief te kiezen, is de vrees dat je klanten verliest als je te hoog gaat zitten. Maar je wilt ook niet werken voor een appel en een ei. Een duivels dilemma voor veel bedrijven, zo blijkt.
Waarom wordt zo kritisch gekeken naar het uurtarief? De kennis en kunde van een servicemonteur qua hydrauliek, precisielandbouw en elektronica is van een hoger niveau dan dat van een vrachtwagen- of automonteur, die vaak hetzelfde werk uitvoert. Buiten dat moet een agro-servicemonteur goed kunnen omgaan met stressvolle situaties. Bovendien schuwen ze het niet om onder slechte omstandigheden (denk aan hitte of regen) ergens midden in een perceel te werken in de drek.
Ter vergelijking stellen we dezelfde vragen aan een Mercedes-dealer. We willen wel eens weten wat zij per uur vragen voor een monteur. Hij zet € 136 als werkplaatstarief op de factuur. We bellen ook met vrachtwagendealer. Die noteert een uurtarief van € 109 voor een reparatieklus. Truckland is nu druk doende om niveauverschillen van monteurs aan te brengen, en deze vervolgens door te berekenen op de factuur. De man die we bij Truckland aan de lijn hebben spreekt vol lof over de breed opgeleide agro-servicemonteurs.
Voor een klant is het uitermate belangrijk dat zijn trekker of machine snel en goed wordt gerepareerd. Dan kan hij weer verder. Vergeet niet dat een vakbekwame servicemonteur zijn kennis op peil moet houden en minimaal twee à drie weken per jaar bijscholing volgt.
De werkplaats is goed uitgerust voor reparatie en onderhoud aan trekkers en andere landbouwmachines. Hij is voorzien van de duurste apparatuur en gereedschappen. En dan hebben we het nog niet over de steeds maar hogere energie- en brandstofprijzen en huurlasten van het pand.
Grote dealerorganisaties melden ons dat ze steeds vaker trekkers ‘per uur verkopen’. Klanten willen zekerheid. Ze zijn meer gebaat bij vaste kosten per draaiuur. Grotere agrarische bedrijven kiezen steeds vaker voor onderhoudscontracten, verzekeringspakketten, bandenpakketen etc. Het voordeel is dat de klant wordt ‘ontzorgd’. Die betaalt een vast bedrag voor onderhoud aan zijn machines per maand. Zekerheid en het niet verrast worden door onverwacht hoge kosten op de factuur is wat ze steeds vaker willen. En: met deze klanten ontstaat ook minder vaak discussie over hoge tarieven – alles is immers van tevoren al helder.
Willen we de servicemonteurs in de toekomst behouden voor de agrarische sector, dan moeten de tarieven flink omhoog, is de algemene opvatting van de dealers die TREKKER sprak. Enerzijds om de hogere kosten te kunnen betalen, anderzijds om de monteurs beter te belonen.
De uitdaging om voor de huidige werkplaatstarieven goede service en onderhoud te kunnen verlenen, wordt steeds groter. Ook opperde een bedrijf om met een landelijke ‘Dag van de Agro-servicemonteur’ te komen. Want ook de monteurs verdienen het om in het zonnetje te worden gezet.
Auteur: Annelies Bakker
Gerelateerde tags: werkplaats, Werkplaatstarieven
