Met 600 hectare akkerbouw, 100 stuks vleesvee en wat paarden noemt de bescheiden Bobby Grogan zichzelf de kleinste boer in de regio van Springfield, Colorado. Grogans machinepark bestaat uit een grote verzameling klassiekers.
Bobby Grogan (65) vervangt een lekkende stuurcilinder van zijn grootste trekker: de 180 pk sterke International 5488. Hij legt die cilinder graag even aan de kant om tijd te maken voor een praatje over zijn opvallende machinepark. Daar is nogal wat over te vertellen.
De bescheiden Grogan noemt zichzelf dan wel de kleinste boer uit de regio van Springfield, Colorado – hij teelt op zo’n 600 hectare tarwe, mais en sorghum, houdt 100 stuks Red Angus-vleesvee en traint een koppel paarden – maar hij koopt altijd tweedehands en hanteert een helder inruilbeleid: niet inruilen. Praktisch alle machines blijven op zijn bedrijf, ook als ze niet meer worden gebruikt, kapot zijn, of vlam hebben gevat. En zodoende verzamelde hij er een behoorlijk aantal.
Tijdens een rondgang langs de machines wordt duidelijk hóe extreem droog het is. Soms wijst Bobby op een stuk ijzer dat uit een zandhoop steekt en laat weten dat daaronder zijn ploeg of schijveneg staat. Een combinatie van langdurige extreme droogte en harde wind in een bijna boomloze regio, maakt dat zand wegwaait en elders ophoopt.
De laatste keer dat het bij hem regende was op 14 juli 2021. Bobby heeft met strobalen een barricade gebouwd aan de windkant om zandverstuiving tegen te gaan. Dat werpt zijn vruchten af; tegen de balen aan ligt het zand een meter hoog, als een sneeuwduin. Maar het voorkomt niet dat je wordt gezandstraald als de wind opzet.
Volgens de kalender had Bobby nu druk moeten zijn met de grondbewerking en met zaaien. “Maar als ik nu de grond losmaak, waait álles weg”, legt hij uit. Als er de komende 30 dagen geen regen van betekenis valt, zaait Grogan dit jaar niet. Dat is wel eens eerder voorgekomen. En als het wel gaat regenen, focust hij op voergewassen.
Tekst gaat verder onder de foto
Het is bijna een jaar geleden dat het regende in de omgeving van Springfield, Colorado. En dat, in combinatie met veel wind en een open gebied, maakt dat zand overal naartoe waait. Menig ploeg of cultivator is daardoor veranderd in een hoop zand.
Vooral het grote aantal Gleaner- en Allis-Chalmers-maaidorsers, die verspreid staan op het erf, valt op. Grogan zegt er vijf te hebben staan, waarvan er één zijn huidige machine is. Maar na een rondje over het erf komt hij er nog twee tegen: “Oh ja, hier nog twee. Het zijn er dus zeven”, lacht hij.
Hij heeft met alle machines gewerkt. De eerste is een G-model uit 1968, die werd gebruikt totdat-ie versleten was. Ernaast staat z’n opvolger, zonder wielen: een L2 uit 1978. Daarvan vatte de motor vlam en dus volgde nummer drie, die elders staat geparkeerd. Enzovoorts.
Zijn huidige machine is een L3, die hij tien jaar geleden van een buurman kocht. Er hangt een maaibord van ruim 7 meter voor. Hij dorst jaarlijks zo’n 600 hectare met de maaidorser uit 1983 en daartoe heeft hij ook een overlaadwagen uit die tijd.
Bobby’s favoriete merk is Allis-Chalmers. De eerste trekker die hij kocht zo’n 35 jaar geleden was een Allis-Chalmers XT190 uit 1971. “En daar is de liefde mee begonnen”, vertelt hij. Die trekker is nog op het bedrijf, maar de motor is vastgelopen. “Allis-Chalmers bouwde in hun trekkers en maaidorsers dezelfde motoren en die kan ik dus ombouwen. Dat ga ik nog eens doen”, aldus Bobby.
Hij heeft ook een aantal grotere modellen Allis-Chalmers: een 7040, 7030 en twee maanden geleden kocht hij er een nette 7040 bij. “Hierin ligt dezelfde motor als in de Gleaner L-combines”, vertelt hij. Bij een van zijn 7040’s is het uitlaatklepje kapot gewaaid in een storm en is er sneeuw in de motor terechtgekomen, waardoor die nu vastzit. “Ik heb ’m hier geparkeerd om de andere draaiende te houden”, vertelt Bobby.
De 7000’s hebben een modern ogende motorkap van glasvezel. “Ik vind het fijne trekkers. Ze zijn sterk.” Hij gebruikt de trekkers voor allerlei werk: balen persen en hakselen, voeren en harken. Dat persen gebeurt met een John Deere 530-riemenpers. “Die is makkelijk in onderhoud; je doet er nooit wat aan en het werkt altijd”, lacht hij.
Tekst gaat verder onder de foto; bekijk meer foto’s onderaan dit artikel
De drie hoofdtrekkers op het bedrijf van Bobby Grogan. Bij het starten van de 4640 waait er een grote stofwolk onder de motorkap vandaan. De 4840 is favoriet: die heeft stuurhulp en de airco doet het nog. Achteraan de net ‘nieuwe’ AC 7040.
Grogan werkt graag met ouder materiaal: “Ik kan alles zelf repareren. En alles is afbetaald. Als ik een jaar niet kan inzaaien, heb ik tenminste geen hoge leasekosten.” De meeste trekkers hebben 7.000 uren of meer.
Hoeveel trekker hij precies heeft staan, weet Bobby niet. Er staat ook een Allis-Chalmers D17 met een John Deere-mestverspreider waar twee shovelbakken in passen. Beide ogen in topconditie en worden nog geregeld gebruikt. Elders staat een Massey Harris 44LP Special met propaanmotor. Ooit gekocht om hand-en-spandiensten mee te doen, zoals grindwegen schaven.
Voor het grote werk heeft Bobby naast de eerder genoemde International, een John Deere 4640 en een 4840. Die gebruikt hij voor een 10 meter brede CurstBuster-zaaimachine. De 4840 doet daarnaast ook spuitwerk, want die heeft Grogan uitgerust met een gps-stuurhulp. Sturen doet hij nog zelf, maar lampjes geven aan waar hij moet sturen. De trekker komt uit 1983. “Ik denk dat ’t mijn nieuwste trekker is”, zegt hij. De 4840 is trouwens Bobby’s favoriete trekker, vooral omdat daarin de airco het nog doet. Bobby vat z’n machinepark met enige zelfspot samen: “Het is oud, maar het meeste werkt.”
Auteur: Bob Karsten
Lees meer USA-artikelen online of bekijk het digitale TREKKER-themanummer Roadtrip USA
Gerelateerde tags: International, Machinepark, Trekkers, USA
