Wie zit in de Manitou, zit als een vorst en voelt zich dat ook. De Manitou straalt kwaliteit uit. Sommige meetresultaten zijn echter minder overtuigend.
We hebben in één keer zeven verreikers getest. Het gaat om het populaire segment: verreikers die vier ton tillen en tot zeven meter hoog reiken. Op deze pagina lees je onze ervaring met de Manitou MLT 741-140 V+.
We zijn vooral gecharmeerd van de slim gevormde joystick, het Manitou-interieur en de precisie. Je kunt concluderen dat Manitou de chauffeur echt op de eerste plek zet. Maar bijvoorbeeld de giek beweegt relatief langzaam. Over het algemeen: de derde plek in deze test.
Een fraaie functie van Manitou, is bijvoorbeeld dat als je een knop indrukt, het scherm een pop-up geeft (in het Nederlands) met wát die doet. Erg handig, want zo weet je precies wat de knoppen inhouden. De knoppen zijn wel erg verspreid door de cabine. Zo plaatst Manitou die voor de verlichting in het dak, en verder zijn de meeste aan de rechterkant te vinden en in het frontpaneel. Bijzonder detail: je kunt de knoppen, die geïntegreerd zijn in de CAN-bus, zelf verplaatsen. Het bedieningsscherm is mooi, maar is wel zó geplaatst dat-ie een beetje in het zicht zit. Groot nadeel: de bakvergrendeling werkt met een manuele driewegkraan. Vergeet je die om te zetten (daarvoor moet je uitstappen), dan loop je het risico een bak te verliezen omdat je ’m ontgrendelt met scrollwiel op de joystick. Weet, dat een elektrisch-hydraulische vergrendeling optioneel wel leverbaar is.
Lees verder onder de foto
Het interieur straalt kwaliteit uit, en voelt oerdegelijk. Ook hier een inkeping, en dus fantastische trap. Wel zijn de A-stijlen donker, breed en dicht bij ’t oog. Ook is de beenruimte voor lange chauffeurs gering.
Chauffeurs die niet langer zijn dan 1,78 meter zullen deze verreiker het meeste punten geven: je ‘wandelt’ namelijk gewoon de cabine uit zonder handgrepen nodig te hebben. Manitou ontwierp slim een inkeping in de cabinevloer waardoor je geen steile trap hebt. Maar lange chauffeurs moeten bukken onder de spiegel door (je kunt ’m niet ontwijken, want de deur opent niet ver), en hebben moeite met de matige beenruimte tijdens het in- en uitstappen. Al met al; een gemiddelde score op dit onderdeel.
Ja, de Manitou-cabine heeft een fraai design, maar praktisch zijn de gebogen A-stijlen niet. Die stijlen zijn namelijk breed, donker en erg dichtbij waardoor ze veel zicht ontnemen, precies op ooghoogte. De motorkap veroorzaakt een flinke blinde vlek aan de rechterkant, omdat die vrij groot is. Maar: de geïntegreerde achteruitrijcamera geeft een uitstekend zicht naar achteren. De donkere giek wekt trouwens de illusie dat het zicht slechter is, dan dat het daadwerkelijk is.
Lees verder onder de foto
Een bijzondere joystick, waar je hand óp ligt. De rode knop is voor de rijrichting. Je hand moet er wel volledig op liggen, anders herkent de veiligheidssensor ‘m niet.
Manitou doet dingen anders, en dat merk je aan de gepatenteerde JSM-joystick. Die is erg ergonomisch en werkt prettig. De lay-out van knoppen vinden de meesten oké, al moet je wel je hele hand om de joystick leggen voordat de veiligheidssensor de functies vrijgeeft. Je kunt de verreiker héél precies bedienen. Net als enkele andere, heeft de Manitou geautomatiseerde functies die over het algemeen fijn werken. En er zijn handige details, zoals de externe knop om de druk van de derde hydraulische functie te halen – waarbij de alarmlampen een knippertje geven als de druk weg is. De Manitou is de enige in de testgroep waarbij je niet de deur in tweeën kunt splitsen. In plaats daarvan is er een elektrisch raam, zoals in een auto. Uitstekend idee, maar het raam liep geregeld vast.
Lees verder onder de meetresultaten
In dit overzicht lees je af hoe de Manitou-verreiker presteerde in de technische metingen ten opzichte van de testgroep. Zo lees je bijvoorbeeld dat de Manitou uitblinkt in hefkracht, maar bijvoorbeeld niet in gieksnelheid (werkcycli).
Manitou heeft goed werk geleverd in het motor-transmissiemanagement, en op hoe de verreiker reageert op de pedalen. Het is de beste verreiker als het gaat om langzaam en precies rijden. Manitou biedt ook het beste rijcomfort bij het rijden over oneven terrein. Op de weg blijkt Manitou echter niet het meest comfortabel, maar het nerveuze karakter hier werd vermoedelijk deels veroorzaakt door een slecht uitgelijnd wiel. De V+-transmissie bestaat uit twee hydromotoren op één as. Wanneer nodig (lage snelheden, tot zo’n 22 km/u), verdeelt de machine de olie over beide motoren. Dan voel je een echte powerboost, al was de Manitou niet de sterkste in de metingen. Als je eenmaal weet hoe de geavanceerde transmissie-instellingen moeten, dan werkt het gemakkelijk (via een draai-drukknop in het scherm).
Het brandstof-voorfilter is voorzien van een aftapschroef. Er is een slangetje nodig om water en diesel van het filter af te tappen en naar buiten het motorruim te brengen. De hydrauliekolietank is onder de cabine geplaatst en er is een peilglaasje op een perfecte plek: naast de trap. Je kunt een teller raadplegen om regeneratie en onderhoud te plannen. Het wordt aangeraden om de regeneratie te doen net vóór de 500 uurs onderhoudsbeurt. Er wordt afgeteld vanaf 700 uren.
Check ook de fotoslider onderaan het artikel
Gerelateerde tags: Manitou, verreiker, verreikertest
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht