Proefrit met de vierwieler van Vervaet

Vervaet zette een strakke testplanning op touw om zo veel mogelijk kuubs te verzetten met het eerste prototype van de Quad 550. De klok telt inmiddels ruim 800 uur. Dat Vervaet een poosje testte in het heuvelachtige Limburg, op verschillende plekken in Duitsland, en ’m vervolgens verscheept naar Engeland en dan Frankrijk, zegt veel over de ambities die de Zeeuwen hebben met deze nieuwe machine. Want als het aan de fabrikant ligt, blijven de drie- en vijfwielers de ultieme mestmachines voor het Nederlandse gras- en bouwland.

Lees verder onder de foto

De Volvo Penta-motor is een 13 liter grote zescilinder en die levert 550 pk en maximaal 2.650 Nm koppel bij 1.200 motortoeren.

De nieuwe vierwieler is vooral ontwikkelt vanwege buitenlandse vraag naar een machine die over vaste rijpaden en spuitpaden rijdt in staande gewassen. De Quad is daarvoor meer geschikt, omdat het middelste neuswiel ontbreekt. Daarbij weet de Vervaet dat er ook Nederlandse klanten zijn die een voorkeur hebben voor een vierwieler ten opzichte van een drie- of vijfwieler.

We zien de Quad aan het werk op de graanstoppel vlak bij de Duitse gemeente Rieste, en dat is de thuisregio van fabrikant Kotte. Kotte en Vervaet werken sinds 2020 nauw samen. Zo verzorgt Kotte de verkoop in Duitsland, ontwierp Kotte de bijzondere zuigarm (straks meer daarover) en komt de 21 kuub grote polyester tank bij een van Kottes toeleveranciers vandaan.

Lees verder onder de foto

In de Claas-cabine vinden we nu ook een voor Vervaet nieuwe Claas-armleuning en rijhendel. Daar is een paneel met drukknoppen aan toegevoegd en een touchscreenscherm. De gps-besturing activeer je met een voetpedaaltje.

Een Volvo-motor

Er ligt geen Daf Paccar-motor in de Quad zoals in de drie- en vijfwielers, maar een Volvo Penta. De Volvo-motor zou namelijk makkelijk te homologeren zijn voor het buitenland (met name de Verenigde Staten), dan de Daf. De 13 liter grote zescilinder levert 550 pk en maximaal 2.650 Nm koppel bij 1.200 motortoeren. Vervaet programmeerde het handgas in drie standen: stationair (wat in neutraalstand nog terugzakt tot 800 toeren), tijdens het bemesten draait de motor 1.400 toeren (het meest efficiënt), en dan is er een derde aanslag van 1.600 toeren voor een extreem geval. Vervaet plaatste de koelers met omkeerventilator helemaal vooraan, waar het relatief stofvrij is. De luchtinlaat torent op cabinehoogte. En oliekoelers (ook met omkeerventilator) zijn aan de rechterkant geplaatst, waar ook de Adblue- en dieseltank te vinden zijn.

Lees verder onder de foto

Vervaet plaatste de koelers met omkeerventilator helemaal vooraan, waar het relatief stofvrij is. En eronder zichtbaar, is een optioneel Vogelsang Rotacut-snijfilter. Er zijn handmatige slangkoppelingen aan de voorkant aan weerzijde, verscholen achter plaatwerk.

Toch hydraulisch

Vervaet heeft sterk overwogen om een hydraulische-mechanische cvt in de Quad te bouwen, maar koos toch voor een hydrostatische. De heroverweging is teweeggebracht doordat de hydrostatische aandrijving geregeld een discussiepunt is in heuvelachtige gebieden. Met voor- en tegenargumenten kun je een boek vullen. Kortgezegd: volgens de fabrikant zijn de hydraulische componenten gemakkelijker en goedkoper te repareren, mocht dat nodig zijn. En Vervaet is ervan overtuigt dat de hydromotoren net zo veel of zelfs meer kracht leveren dan een mechanische aandrijving kan. De aandrijving bestaat uit een grote hydrauliekpomp en twee (285 cc grote) motoren per as. Er is een differentieelblokkering waarmee de vier wielen gelijk worden aangedreven. De fabrikant wil van de naam en het imago hydrostatisch af, en kiest daarom bewust om de Quad niet ‘Hydro Quad’ te noemen.

Lees verder onder de foto

Aan de rechterkant bouwt Vervaet de Adblue- en dieseltank. Ook liggen hier de oliekoelers met luchtaansluiting en omkeerventilator.

De machine staat trouwens op opvallend hoge banden: 900/60 R42’s. Daarmee zou de machine geen 3 meter breed zijn. Breder (1250/50 R32) past ook, maar dan wordt die buitenbreedte wel overschreden. Met vierwielbesturing draait de gigant kort door de bocht, en de stuuruitslag wordt met 1250’s niet beperkt.

Panorama-view

Het motorblok draait rustig, en ligt ver weg. Daardoor is het stil in de cabine. Er is opvallend veel zicht rondom. De 21 kuub grote mesttank loopt namelijk taps toe, waardoor je over je schouder erlangs kunt kijken. Maar daarnaast hangt er ook een camera, en hangen links en rechts drie groothoekspiegels. Tijdens transport kun je de zuigarm naar achteren – uit het zicht – wegvouwen.

Lees verder onder de foto

De hefinrichting kan 8 ton tillen en de machine kan in hondengang werken.

Over die zuigarm gesproken; dat is een knap staaltje tekenwerk. De arm kan namelijk bijna 180 graden draaien, waardoor je zowel rechts naast je, als (bijna) middenvoor kunt laden. Er is een snelkoppeling om de (Duitse) trechtermond te verwisselen voor een zuigslang. En dezelfde zuigarm heeft voldoende flexibiliteit om zowel uit een mestput (laag) als uit een container (hoog) te pompen. In het touchscreenscherm kun je vijf posities opslaan, en door de ‘auto’ knop op de rijhendel in te drukken neemt de zuigarm dan automatisch één van die posities aan. Handig om bijvoorbeeld snel weg te vouwen, of juist uit te klappen op weg naar een mestcontainer. De spiegel wordt softwarematig beschermd. Er zijn ook handmatige slangkoppelingen aan de voorkant (aan weerzijde, verscholen achter plaatwerk). Wie die koppelingen veel gebruikt wordt vanzelf behendig op de zeven treden tellende, steile opstap naar de cabine.

Lees verder onder de foto

De machine staat op hoge banden: 900/60 R42’s. Daarmee zou de machine geen 3 meter breed zijn. Met vierwielbesturing draait de gigant kort door de bocht. De trap is behoorlijk steil en hoog.

Nu met Cmotion-hendel

In de Claas-cabine vinden we nu ook een voor Vervaet nieuwe Claas-armleuning. Daar is een paneel met drukknoppen aan toegevoegd, waarmee je vooral kleppen en hef bedient en een touchscreenscherm. Door de multifunctionele rijhendel naar voren of achteren te bewegen, bedien je de transmissie. En met de drukknoppen erop bedien je de hefinrichting, zuigarm en kies je tussen hondengang- en vierwielbesturing. De gps-besturing activeer je met een voetpedaaltje.

Lees verder onder de foto

De zuigarm bijna 180 graden draaien, waardoor je zowel rechts naast je, als (bijna) middenvoor kunt laden. Tijdens transport kun je de zuigarm naar achteren – uit het zicht – wegvouwen. De tank loopt taps toe.

Optioneel een Rotacut

De pomp, een Vogelsang of Börger met 9.000 l/min, 12.000 l/min of maximaal een Börger-pomp met 13.500 l/min bouwt Vervaet rechtsvoor – onder de zuigarm. Na de pomp volgt een Vervaet-cycloonsnijfilter (rechtsachter naast de tank). Nieuw, is de optionele Vogelsang Rotacut-snijkast en turbovuller, die Vervaet onderaan, voorop plaatst. Het prototype is uitgerust met beide varianten. Helemaal af, is het prototype overigens nog niet. We mochten daarom alleen meerijden, en niet zelf achter het stuur kruipen. Zo moet de symboliek van de knoppen op de Claas-armleuning nog worden aangepast. Ook gaat Vervaet de souplesse waarmee de machine reageert op het schuiven van de rijhendel nog aanpassen. De basis is klaar, en in feite vele details ook al. Zo zijn er op veel plekken (zoals bij beide koelers) luchtaansluitingen. En zo is er onder de zuigarm-transportpositie en overdrukklep van de tank een opvangbak om lekkende mest op te vangen, en die is elders leeg te kiepen. Vervaet gaat binnenkort de productie opstarten van de eerste serie van tien stuks. Die gaan komend mestseizoen aan de slag.

Lees verder onder de foto

De pomp, een Vogelsang of Börger met 9.000 l/min, 12.000 l/min of maximaal een Börger-pomp met 13.500 l/min bouwt Vervaet rechtsvoor – onder de zuigarm.