Fliegl Büffel snijdt en laadt gras

Deze Büffel is één van de vijf die Fliegl tot nu toe bouwde, en het is de eerste keer dat er een in de Benelux is. De Büffel kun je zien als een kruising tussen hakselaar en opraapwagen: de machine raapt het gras op, snijdt het, en laadt het gras via een elevator in de naast rijdende wagen.

Lees verder onder de foto

Vanwege de 10 kuub grote bunker, is het niet nodig om op kopakkers óók netjes naast de Büffel te blijven rijden met een aanhanger. Het linkerwiel schuift 90 cm uit en daardoor rijdt de Büffel erg stabiel.

Omkeerbare messen

Voor de duidelijkheid: de Büffel hakselt niet, maar snijdt het gras. Net als een opraapwagen. Fliegl heeft inmiddels zelf een pick-up en snijrotor ontwikkeld. Het gaat om een curvebaan-loze, hydraulisch aangedreven (maar niet omkeerbare) pick-up met zeven tandrijen. Erna volgt een mechanische aangedreven 1,5 meter brede snijrotor met 8 millimeter dikke Hardox-vingers met erachter 49 omkeerbare Strautmann-messen. Doordat deze omkeerbaar zijn, zou het mogelijk moeten zijn een hele dag te snijden zonder te slijpen. In tegenstelling tot een opraapwagen snijdt de Büffel namelijk bijna constant.

Fliegl spreekt over een theoretische snijlengte van 3 centimeter, maar het is in het gras wel zoeken jaar die lengte. Er is geen metaaldetector. De Büffel die in 2017 op de Agritechnica stond, was trouwens uitgerust met een snijrotor en pickup van een Mengele-occasion-opraapwagen. Opraapwagen-fabrikanten wilden hun opraapaggregaat niet leveren aan ‘conculega’ Fliegl. Daarom heeft Fliegl deze nu zelf ontwikkeld. Verwacht overigens geen Fliegl-opraapwagens: ondanks de zelf ontwikkelde snijrotor, pick-up en de reeds aanwezige aanhangers lijkt de stap dichtbij, maar dit is niet de intentie.

Lees verder onder de foto

Fliegl ontwikkelde zelf een snijrotor en pickup. Deze snijdt in theorie 3 cm, met 49 omkeerbare messen.

Teamwork

In Giethoorn staat een Fendt 815 voor de Büffel, die met z’n 150 pk moeiteloos de lichte zwaden oplaadt. Er klinkt geen zwaar motorgeluid. Ook geen loeiend, onregelmatig hakselgeluid. Volgens Fliegl is 150 tot 200 pk voldoende. Het werken met de Büffel vergt teamwork. De elevator is namelijk niet zo flexibel als een ‘slurf’ van een hakselaar. Hoe mooi de wagen geladen wordt, hangt af van de stuurkunsten van de naast rijdende chauffeur; die moet de hoeken afvullen met een gangetje van zo’n 15 km/u. Daarbij valt op dat de Büffel het gras losjes in de wagen laat vallen, in tegenstelling tot een persende opraapwagen en spuwende hakselaar.

Op de Belgische demo worden Fliegl-afschuifwagens gebruikt die het gras persen. Het is niet nodig om op de kopakker of in hoeken ook naast de Büffel te blijven rijden, hiervoor heeft deze een 10 kuub grote bunker. Fliegl plaatst tussen bunker en trechter, boven de elevator, twee hydraulisch aangedreven doseerwalsen die het gras op de 1 meter brede band verdelen. De demo-machine heeft de elevator aan de linkerkant. Maar een koper kan ook kiezen om die rechts te laten bouwen; dezelfde kant als de bediening. Een draaibare elevator is niet leverbaar.

Lees verder onder de foto

De bedieningskast telt 34 knoppen, waarvan je tijdens het werk alleen de knoppen voor de pick-up op-en-neer, elevator aan-uit, en bodemketting/doseerwalsen aan-uit gebruikt. De camera geeft een beeld van in de bunker en daarmee zicht op de twee doseerwalsen. Optioneel bouwt Fliegl de elevator rechts.

Geen deinzen

Tijdens het ‘buffelen’ gebruik je in feite drie functies: de pick-up op-en-neer, doseerwalsen en bodemketting, en de elevator aan en uit. Op zich niet moeilijk. Om de bunker te benutten zet je de doseerwalsen, elevator en bodemketting even uit. De bunker vult dan. De bedieningskast telt 34 knoppen die op de tast niet te onderscheiden zijn. Het zou mooi zijn om de belangrijkste functies via een joystick te bedienen. Wat opvalt: hoewel de elevator ruim 5 meter hoog is en 4,3 meter ver reikt, ligt de Büffel erg stabiel wanneer deze over de kopakker naar een volgende wiers snelt. Er is geen sprake van deinen, mede doordat het linkerwiel hydraulisch 90 centimeter uitschuift. De machine weegt 8 ton, waarvan 4 ton op de dissel rust.

Wagens zijn er zat

Fliegl-importeur Ludo Pauwels denkt dat er in de Benelux markt is voor de Büffel. “Met name in het najaar wil je eigenlijk geen dure, 600 pk sterke zelfrijdende hakselaar in een lichte grassnede gebruiken”, vertelt Pauwels. “Die hakselaar kan zijn vermogen dan helemaal niet benutten, en is erg kwetsbaar voor steentjes of andere vreemde voorwerpen”, stelt de importeur. Tegelijk benadrukt hij de daarbij behorende diesel- en onderhoudskosten. Ook zou de elevator geen problemen hebben met plakkerig, suikerrijk gras, en minder gras doen verstuiven. “Daarbij”, gaat Pauwels verder, “zijn er wagens zat. Overal staat wel een wagen die het gras prima naar de kuilbult kan rijden.” Het grote voordeel ten opzichte van opraapwagens vindt Pauwels het feit dat één snijinrichting voldoende is binnen een inkuilploeg. Die snijinrichting wordt continu benut, en niet meegesleept van en naar het land. Afijn, de praktijk zal uitwijzen of deze argumenten het winnen van het feit dat het moeilijk is om wagens netjes af te laden, en dat geen sprake is van gehakseld gras.