Zetor Forterra sober en zuinig met sterke hef
Afgelopen najaar testten we zeven 120 pk sterke trekkers mét voorladers in één grote multi-trekkertest. Hoewel de Zetor het minste punten scoort op de trekkertest; de trekker bevalt ons op de een of andere manier heel goed. De Zetor doet ’t werk, met een efficiënte motor en luidruchtige cabine. Eenvoud overheerst.
De cabine is donker en rumoerig, daarmee waan je jezelf een paar jaar terug in de tijd. Datzelfde geldt als je dagelijks onderhoud uitvoert aan de trekker, de hydrauliek gebruikt of werkt op ruig bouwland. De trekker kost € 92.500, en dat is inclusief alle testopties. Dat is dus € 27.500 onder het groepsgemiddelde. Sommige klachten vergeet je snel als je je realiseert dat deze Forterra € 50.000 goedkoper is dan de duurste trekker in deze test, de John Deere.
Motor
Opmerkelijk is dat de Zetor nog een mechanische brandstofpomp heeft, en daarmee voldoet aan de Fase IV-emissienorm (met DOC, DPF en SCR). De motorinhoud is het kleinst: 4,2 liter. Zelfde geldt voor het geleverde koppel: 424 Nm. Het motorblok (Zetor-eigen) levert het minste vermogen (67,5 kW), maar voelt sterk en heeft een zeer vlakke vermogenscurve, wat betekent dat je kunt werken met een breed toerengebied. Er is geen elektronische pre-set voor een motortoerental.
Transmissie (2,7)
In de Zetor ligt een drietraps-powershiftbak met vijf mechanische versnellingen, plus een hoog-laag. De f/r-shuttle werkt prima, maar de trekker schakelt ruig tussen de powershifttrappen. Het voordeel van de ouderwetse versnellingspook is dat je versnellingen kunt overslaan. Er is speedmatching, maar die kiest altijd de middelste trap. En er is schakelautomatiek (die powershifttrappen schakelt), waarbij je zelf programmeert bij welk toerental de Forterra op- en afschakelt. De lange versnellingspook an sich maakt grote bewegingen bij het doorschakelen – net zoals vroeger.
Hydrauliek en aankoppelen (3,3)
Zetor tilt verreweg de meeste kilo’s, en doet dat met zware hefarmen en een soliede ogende topstang. De hendels voor de hydrauliek zijn ver van de chauffeur verwijderd, en gemonteerd op het rechterconsole tegen de B-stijl. De hefinrichting wordt bediend op de zijconsole met een simpele Bosch-aansturing; dat werkt uitstekend. Je hoeft in de Zetor geen functies te activeren na het starten van de motor, behalve de optionele voorladerunit.
Lees verder onder de foto
Cabine en elektronica (3,4)
De Forterra is een eenvoudige trekker in gebruik, met drukknoppen in de B-stijl. Het dashboard heeft een klein, maar duidelijk en gekleurd scherm dat informatie en mogelijke instellingen toont. Navigeren gebeurt met vier kleine toetsen. Het interieur is donkergrijs, en de plastic panelen voelen goedkoop. Stuurwielverstelling gebeurt met schroefdraad. Functies zijn nogal verspreid over de cabine. Positief: ruime cabine, veel opbergruimte en achterraam heeft een praktische handgreep. Je kunt geen motortoerental programmeren, alleen de gashendel open zetten. Dat, en het ontbreken van slimme schakelsoftware, reduceren de testscore, maar dat betekent niet dat de functies niet werken.
Exterieur (3,2)
Praktisch: er is een persluchtaansluiting onder de cabine, achter de trap. Kleine spiegels, maar érg veel werklampen.
Rijgedrag (3,0)
Er is simpele speedmatching, en het ouderwetse motorgeluid van een niet-common-rail. De motor voelt sterk en vergeeft het je als je eens ongelukkig schakelt; de Zetor trekt door. Er zit wat speling op het stuurwiel, maar de remmen zijn super (ondanks ook hier wat vrije slag). De cabine is het rumoerigste. De cabinevering werkt uitstekend maar de goedkope (enige niet-Grammer) stoel niet; die blijft stuiteren. Advies: kies voor een duurdere stoeloptie.
Lees verder onder de foto
Voorlader (3,4)
De Zetor is goed uitgebalanceerd. De hydrauliek, voorlader en gewicht van de Forterra zijn prima voor intensief voorladerwerk. De locatie en gebruik van de f/r-shuttle werkt prima. Voorwielen zijn kleiner dan andere (R24-velg), wat positieve invloed heeft op het zicht op de voorlader en de wendbaarheid. De hydrauliek is niet het snelste in deze test. De testtrekker had een Ålö-voorlader met Ålös eigen elektronische joystick. Ondanks het micro-joystickje is deze erg ergonomische en redelijk precies. De bakvergrendeling is complex.
Onderhoud (3,0)
De Zetor heeft de gemakkelijkste componenten, maar is niet het gemakkelijkste voor dagelijks onderhoud, zeker niet met een voorlader gemonteerd. Zo moet je een expansietank verwijderen voordat je het luchtfilter kunt pakken. En over het algemeen heb je gereedschap (en het boekje) nodig om alle checks te doen.
Gerelateerde tags: Finland, Trekkertest, Zetor