Proefrit Horsch Leeb 6.300 PT zelfrijder

Ze zijn in Nederland nog niet verkocht, maar TREKKER reed een paar rondjes met de nieuwe Horsch Leeb 6.300 PT. Die heeft een polyethyleen tank van 6.000 liter. De 8.300 PT is eigenlijk dezelfde machine, maar met een 8.000 liter rvs tank. De demo-machine was uitgerust met een 36 meter spuitboom die uit vijf afzonderlijke delen is opgebouwd, maar in twee boomdelen opklapt. Desgewenst kun je ook met een half ingeklapte spuitboom de halve werkbreedte spuiten. Horsch bouwde al eerder zelfrijdende spuitmachines, maar die waren gebaseerd op een totaal ander voertuig.

Lees verder onder het kader

Met 6.000 liter effectieve tankinhoud schaart de 6.300 PT zich in het klassement dat in Nederland vooral door Agrifac, Delvano en Fendt met de Rogator wordt ingevuld. De cabine is een categorie IV-type van Claas. Categorie IV is de hoogste norm, het betekent dat de cabine met overdruk werkt. Dat gaat via koolstoffilters; van zichzelf is hij vrijwel luchtdicht.

Rijdt als een trein

Met een lengte van bijna 10 meter, ruim 11 ton eigen gewicht en 310 pk onder de motorkap, ben je met een serieus voertuig onderweg. Daar wordt je weinig van gewaar als je plaatsneemt in de cabine. Rijden is gewoon trappen op een rijpedaal, net als bij een cvt. Nadat het voertuig – rondom hydraulisch geveerd op alle wielen – er als een haas vandoor gaat, leer je hoe je 310 pk doseert. Remmen doet hij heel abrupt, daar moet je even vertrouwd mee raken.

Lees verder onder de foto

Een vlakke onderkant en afgeschermde portaalassen. De parallelarmen zijn hydraulisch geveerd en kruislings met elkaar verbonden.

Je zet de volledig hydrostatische aandrijving in een weg- of in een akkersnelheid. Dat verdubbelt (of halveert) de maximale rijsnelheid. Wat rijcomfort betreft kom je niks tekort. De Claas-cabine is ruim en comfortabel, en aan zicht is geen gebrek. De bediening is netjes geïntegreerd in de Command-arm, de joystick is bevestigd aan de stoel. Verder is alle bediening en het instrumentarium ondergebracht in twee beeldschermen. Geen console met manometers of een bedieningskast met een hele rits aan schakelaars, maar alles digitaal. Ook daar moet je even vertrouwd mee raken, maar ook dat went snel.

Dan het rijden zelf. Het voertuig staat op vier portaalassen die hydraulisch geveerd aan parallelarmen zijn gemonteerd. Een beetje zoals de voorwielen van een auto. De hydraulische cilinders zijn kruislings aan elkaar gekoppeld; zo blijft het voertuig op oneffen terrein stabiel en goed met alle vier de wielen aan de grond. De koppeling van de hydraulische cilinders aan een accumulator zorgt voor een comfortabele veerwerking. TREKKER reed met de machine op 2 meter spoorbreedte. Door de wielen om te draaien wordt dat 2,25 meter. Anders dan zijn concurrenten kan Horsch de spoorbreedte nog niet hydraulisch verstellen, aan zo’n optie wordt gewerkt. Op machines die op de Oost-Europese en Amerikaanse markt zijn gericht is hydraulisch verstelbare spoorbreedte inmiddels leverbaar.

Lees verder onder de foto

Ook opvallend: aan de voorzijde heeft de spuitboom over de hele lengte een aluminium plaat om de doppen te beschermen.

Slimme software

Fijn dat het lekker rijdt, maar hoe gaat het spuiten? Nu het belang van een verlaagde spuitboomhoogte toeneemt vanwege driftreductie, zijn we benieuwd hoe Horsch het er vanaf brengt bij spuiten op 30 cm boomhoogte. De spuitboom is er op voorbereid met doppen per 25 cm afstand. Horsch kiest voor luchtbediende doppen en plaatst die in groepen van twee. Op het beeldscherm selecteer je welke doppen je wilt gebruiken. Iedere dop heeft een luchtslangetje en de kleur daarvan correspondeert met de kleurcodering in het scherm.

Het parallel-hefsysteem kan de spuitboom 0,3 tot 2,5 meter boven de grond laten werken. De complete boom hangt aan een enkel draaipunt, zoals de slinger van een klok. Dat principe passen meer fabrikanten toe. Het is een goed uitgangspunt voor een stabiele spuitboom, maar Horsch kreeg het voor elkaar om met hulp van sensoren de spuitboom echt superstabiel te maken. Aan beide kanten van de spuitboom meten drie ultrasoonsensoren de hoogte ervan. Ze sturen dat signaal door naar de regeltechniek die de hydraulische cilinders aan de spuitboom aanstuurt. Er zijn er meer die deze techniek leveren, maar duidelijk is dat Horsch de software die de hele boel regelt goed voor elkaar heeft: de spuitboom is stabiel als een huis. Een gyroscoop (elektronische waterpas) en een meting van de stand van de spuitboom ten opzichte van het voertuig spelen ook mee in de aansturing. Ook het zwiepen wordt actief gecorrigeerd. Staat de spuitboom uitgeklapt in de wind, dan hoor je de pneumatiek die de beweging in het horizontale vlak corrigeert driftig tikken. Je ziet de boom niet bewegen, maar toch wordt er steeds bijgestuurd.

Lees verder onder de foto

Horsch monteert een rvs centrifugaalpomp voor het vullen en om te spuiten. De afgifte wordt zuiver op debiet geregeld, niet op druk. Een aparte schoonwaterpomp helpt om het aanzuigen op gang te brengen. Nadeel is dat de vulcapaciteit afneemt als de zuighoogte toeneemt.

Individueel gestuurde doppen levert Horsch niet. Maar je kunt de machine voorbereid tot maximaal 42 deelbreedtes bestellen. Daarmee spuit je desgewenst toch behoorlijk scherp een geer. We reden met 36 meter, 46 is ook leverbaar. Horsch kan dus het grootste deel van de Nederlandse klanten bedienen. Aan het voertuig en de stabiliteit van de spuitboom zal het niet liggen. Echter, inmiddels bepaalt ook het middel dat je spuit welke driftreductie je moet halen. Is 97,5 procent de eis, dan zal ook Horsch nog in een aanvullende techniek moeten voorzien. Tot nu toe wordt dan meestal MagGrow opgebouwd.