Aanbod bandharken neemt snel toe

De laatste jaren zien we voorzichtig steeds meer bandharken verschijnen. Welke aanbieders zijn er op de markt, en welke verschillen zijn er? Een overzicht van wat er nu te koop is.

Fabrikanten: minder zanddeeltjes in het zwad

Doordat de laatste jaren steeds meer vlinderbloemige gewassen op de percelen verschijnen, kan het interessant worden om een bandhark te overwegen. Volgens de fabrikanten is het risico op zanddeeltjes in het zwad, en dus in de kuil, een stuk lager. Echter, elk wetenschappelijk of onafhankelijk onderzoek in deze ontbreekt. Aan de andere kant is het wel logisch dat het een schoner product oplevert. Het gras wordt namelijk niet meer door de stoppel heen geveegd, maar direct van de bodem opgeraapt.

Populair in Canada en VS

Het principe van de bandhark is niet nieuw. Met name in de Verenigde Staten en Canada is dit werkingsmechanisme populair. In deze landen telen boeren veel luzerne. Na het maaien is het zaak om dit vlinderbloemige gewas voorzichtig in de kuil te brengen. Een cirkelhark heeft het risico dat hij de eiwitrijke blaadjes te ruw behandeld, waardoor ze van de stengel vallen. Je eiwitvoordeel kan zo snel verdwijnen. Een bandhark pakt dit gewas op en legt het op een band. Deze band transporteert het naar de gewenste richting, zonder de blaadjes te beschadigen.

Tot 20 kilometer per uur

Ook een hoge capaciteit is een kenmerk van de bandhark. Alle fabrikanten geven aan dat een flinke snelheid haalbaar is op een vlak perceel. Op dergelijke percelen stellen de fabrikanten dat een topsnelheid van 20 kilometer per uur mogelijk is. Bij een werkbreedte van 9 meter haal je dan toch al snel een theoretische capaciteit van 18 hectare per uur. De praktijk is echter dat dit niet overal gehaald kan worden. Met name bij een zware (en natte) snede, kan de capaciteit tegenvallen.

Tekst gaat verder onder het kader

Lees meer over een lager ruw-asgehalte in de digitale versie van de Grasdagspecial

Wendbaarheid

Wat opvalt in Nederland, is dat in korte tijd het aantal aanbieders van bandharken fors is toegenomen. Van één merk een jaar of tien geleden, tot zes merken vandaag de dag. De merken Roc, Kuhn, Reiter en Sip bieden inmiddels een bandhark aan. Ploeger en Samasz verkeren nog in de ontwikkelingsfase met hun getrokken bandhark. Het Nederlandse Ploeger levert inmiddels al een zelfrijder.

Roc eerste bandhark, Sip nieuwkomer

De eerste bandhark in Nederland was een Roc, de laatste nieuwkomer in de bandharkenwereld is Sip. De Sloveense fabrikant biedt een versie aan die afwijkt van de andere drie machines. Waar de concurrentie de bandhark recht achter de trekker laat werken, laat Sip de Air 500 T-getrokken bandhark in verstek achter de trekker volgen. Het voordeel is dat je niet over het op te rapen materiaal hoeft te rijden.

Extra aandacht op kopakker

De Sip vergt echter extra aandacht op de kopakker. Je hebt dan meer ruimte nodig, en de machine neigt ertoe om bij een snelle bocht te kantelen. Roc valt op vanwege de compacte bouw van de RT-getrokken bandharken. De bandhark zit kort op de achteras, zodat de machine zeer wendbaar is. Ook Kuhn heeft hier over nagedacht en plaatst het scharnierpunt van de dissel verder van de trekker af, zodat de machine altijd het spoor van de trekker volgt en dus niet binnendoor komt.

Pick-up

Van de vier die nu leverbaar zijn, is er vooral verschil in de techniek qua grasopname, de pick-up. Roc en Kuhn rapen het gras op met een traditionele pick-up, waarbij een curvebaan de hoek van de pick-uptanden aanstuurt. Reiter en Sip pakken dit aan door de tanden slepend te monteren in combinatie met een aangedreven rol boven de pick-up. Sip koopt deze techniek dan ook in bij Reiter. Kuhn wijkt af van Roc door rechte tanden en een kortgewasrol met geleidingsplaat te gebruiken om het gras op te rapen, in tegenstelling tot Roc, dat kromme tanden gebruikt om het gewas op te rapen. Daarnaast gebruikt Roc een rij tanden meer dan Kuhn.

Flexibele pick-up

Reiter – en dus Sip – heeft een flexibele pick-up ontwikkeld met een kleinere diameter dan de concurrentie. De slepend gemonteerde tanden nemen het gras op en brengen het boven op de pick-up, waarna een bovenliggende, getande rol het gras mee doorvoert. Ploeger maakt ook gebruik van deze techniek van Reiter.

Prijzig alternatief

De bandharken zijn en blijven op het eerste gezicht een duur alternatief voor de alom bekende en populaire cirkelhark. De brutoprijs van een getrokken bandhark (zie tabel) komt gemiddeld neer op zo’n € 87.500. Voor dit bedrag heb je dan wel een flexibele machine waarmee je elk gewenst zwadtype en zwadgrootte kunt maken. Volgens fabrikanten zouden ook de messen van de invoer van persen, hakselaars en opraapwagens langer mee moeten gaan, en is een hogere capaciteit haalbaar met deze machines, omdat het gras luchtig wordt neergelegd. De praktijkresultaten en onafhankelijk onderzoek moeten dit nog wel hard maken.

De technische gegevens en de prijzen in deze tabel zijn van de grootste, breedste machines die elk merk aanbiedt. Sip is de smalste, maar deze kan prima werken in combinatie met een frontbandhark waarna de werkbreedte rond de 10 meter uitkomt.