Bij Pay-per-Use betaal je alleen voor daadwerkelijk gebruik. Dit kan een interessante financieringsvorm zijn voor landbouwmachines.
Het merendeel van de machines in de agrarische sector wordt gefinancierd middels financial lease, en langzaam verschuift dit naar operationele lease. Als het aan Agco Finance ligt, een joint venture tussen Agco en DLL Group, zetten we over een paar jaar nog een stap, naar Pay-per-Use; alleen betalen voor daadwerkelijk gebruik. Een interview met Rob Heuvelmans, Sales Manager Benelux bij Agco Finance.
Dat bestaat toch al, dat heet huren?
“Dat is niet hetzelfde. Een huurtrekker reserveer je voor bijvoorbeeld 1 maand, zonder te weten hoeveel draaiuren je ’m daadwerkelijk gebruikt. Met Pay-per-Use betaal je per draaiuur. Ook operationele lease is net wat anders. Daarbij leg je alleen het risico van een tegenvallende restwaarde en reparaties bij de financierder.
Bij Pay-per-Use koop je ook het, wat wij noemen, gebruiksrisico af. Het risico dat je de machine toch minder benut dan verwacht. Dit doen we al: kantoren betalen niet maandelijks voor een kopieermachine, maar per kopietje. Zelfde geldt voor koffieapparaten en MRI-scans. De landbouw zal later volgen.”
Lees verder onder de foto.
Rob Heuvelmans, Sales Manager Benelux bij Agco Finance. – Foto: Agco
Waarom?
“Simpelweg omdat er nu te veel machines in Nederland zijn; een overcapaciteit. Beste voorbeeld is een hakselaar. In de exploitatie kan die lastig zijn om rond te rekenen. We zijn overgemechaniseerd en dat heeft deels tot gevolg dat marges onder druk liggen. Ik zie een model voor me, waarbij een dealer machines beschikbaar stelt en je die via een app reserveert. Modern, maar er liggen mogelijkheden om capaciteit met elkaar te delen en dus beter te benutten.”
Maar kan dat? Iedereen wil op hetzelfde moment werken …
“Hoe Pay-per-Use exact werkt in de agrarische sector, is nog niet concreet. Een optie kan zijn, om capaciteit te verplaatsen door Europa, waar oogstseizoenen gespreid komen. In Afrika is HelloTractor opgezet. Daar waren we bij betrokken. Dan betaalt de gebruiker alleen de draaiuren. Dat werkt. Verschil is wel: in Afrika kunnen boeren de trekker niet ‘gewoon’ kopen, vanwege geldgebrek. Hier ontbreekt die noodzaak, maar zo’n organisatie is interessant om ervaring mee op te doen.”
In feite koop je dus risico’s af. Wat mag dat kosten?
“Weten we nog niet. Er zijn nog een hoop vragen te beantwoorden. Hoe om te gaan met misbruik van een machine? Piektijden? En hoe monitoren we urenstanden? De latente behoefte is er, een IT-platform is te maken, maar tot alle partijen mee kunnen en willen, dat is nog een lange weg. Geloof mij: Pay-per-Use komt zeker.”
