Duurtest: John Deere 7270 R Autopowr
In deze duurtest volgden we een John Deere 7270 R bij een Duitse loonwerker.
Sinds de aflevering in 2015 maakte de trekker 3.500 uur. De loonwerker waarbij we deze 7270 R in de praktijk volgen, koos voor de AutoPowr-versie (cvt). Vooral omdat hij de trekker flexibel wil inzetten voor bijvoorbeeld de grootpakpers en de mesttank.
9 liter PVX-motor van Deere Power Systems
In plaats van de 6,8 liter, dieselt hier nog de 9 liter PVX-motor van Deere Power Systems. Vanuit de praktijk heeft de loonwerker geen klachten over de prestaties en het verbruik van dit blok. Integendeel: de motor houdt goed vast als het een keer spannend wordt voor de pers.
Lees verder onder de foto
Kijken we in het reparatielogboek, dan zien we dat de motor bij 900 draaiuren voor het eerst aan bod komt. En wel voor fabrieksmodificaties die John Deere doorvoerde in het kader van zijn productverbeteringsprogramma (PIP). Hierbij kreeg de turbo een hitteschild opgebouwd. Ook werd de houder van het brandstoffilter aangepast omdat John Deere deze intussen standaardiseerde voor alle 9-litermotoren.
Kapitale turboschade
Richting het eind van deze duurtest werd het serieuzer: na 3.200 uur verscheen de foutmelding ‘uitlaatgastemperatuur te hoog’. Klinkt vrij onschuldig, maar het bleek een kapitale schade aan de turbo te zijn. Vervangen door een nieuwe dus. Dankzij de PowerGard-verzekering die de loonwerker bij z’n trekker afsloot, kostte het hem slechts € 300 eigen risico. Netjes.
Lees verder onder de foto
Kritiek op de omkeerschakeling
De traploze AutoPowr-bak bewijst zich bij de loonwerker in de praktijk. Zelfs zaken als een ontbrekende cruisefunctie, of een actieve stilstand, missen de chauffeurs pas sinds er op het bedrijf ook een trekker in CommandPRO-uitvoering rijdt. Groter is de kritiek op de omkeerschakeling. Die is te traag, zeker in vergelijking met de 6R-trekkers die een traploze ZF-bak hebben.
Terugkerend aftakasprobleem
Gedurende de duurtest kwam de 7R niet tot stilstand, hij is dus bedrijfszeker. Toch staan er vijf reparaties in het dagboek. Drie hebben betrekking op het inschakelen van de aftakas. Al na 265 draaiuren kon je het toerental van de aftakas niet meer kiezen via de terminal. Schoonmaken van een stekkerverbinding leek dit op te lossen; bij 1.600 uur kwam het probleem echter terug. Pas bij 2.000 uur werd de complete bekabeling nagelopen. En nog steeds gebeurt het af en toe dat de aftakas tijdens het werk uitschakelt; pas na uitzetten en herstarten kun je dan via de terminal weer het juiste aftakastoerental kiezen en de aftakas weer aanzetten.
Lees verder onder de foto
Na ongeveer 1.700 uur vergde het plots veel kracht om te sturen, vooral bij een hogere belasting van de vooras. Hierop werd het overdrukventiel vervangen. In de loop der tijd kregen zowel de stuurcilinder als ook de veercilinder van de vooras nieuwe pakkingen vanwege lekkage.
Michelin AxioBib-voorbanden slijten onregelmatig
De oplossing voor de instabiele voorspatborden was niet zo simpel. Al van het begin af aan sloegen deze soms zo ver uit – vooral bij sturen op gps – dat ze de motorkap beschadigden. Uiteindelijk braken de steunen zelfs af. Na 500 uur bracht een verbouwing door de dealer verbetering, maar nog niet de gewenste ideale oplossing. Idem voor de Michelin AxioBib-voorbanden die relatief ongelijkmatig slijten, ook al liet de loonwerker ze al eens van kant wisselen. De instelling van het toespoor luistert bij deze banden zéér nauw.
Lees verder onder de foto
Ook bij de achterspatborden zat Deere niet in één keer goed. Na 1.000 uur zijn ze vervangen, omdat er in de loop der tijd scheuren ontstonden. Sinds de montage van de nieuwe spatborden blijven deze wél heel.
Dit artikel is een samenvatting. Lees de complete duurtest, inclusief reparatiedagboek, alle gemaakte onderhoudskosten, technische gegevens én een reactie van de importeur in de digitale editie van Trekker.
Gerelateerde tags: John Deere, Trekkers