Akkerbouwer Patrick Buijs in Emmer-Compascuum (Dr.) rijdt met zijn zelfrijdende Vredo VT7028-3-mesttank met 51 meter brede Delvano-spuitboom vloeibare mest uit op uienland. Buijs heeft de machine in eigen werkplaats omgebouwd. Deze wordt ook gebruikt voor het uitrijden van papiercellulose voor stuifbestrijding in uien. – Foto’s: Michel Velderman
Akkerbouwer Patrick Buijs in Emmer-Compascuum (Dr.) heeft een zelfrijdende bemester Vredo VT7038-3 met een 51 meter brede Delvano-spuitboom in gebruik genomen. Met de Vredo-drieasser rijdt hij papiercellulose en drijfmest uit. Buijs heeft de machine in de eigen werkplaats omgebouwd.
Met de zelfrijdende bemester Vredo VT7038-3 met 51 meter brede Delvano-spuitboom rijdt akkerbouwer Patrick Buijs papiercellulose en drijfmest uit in de Veenkoloniën. In de Veenkoloniën hebben akkerbouwers een ontheffing om drijfmest te gebruiken voor stuifbestrijding.
Papiercellulose vormt een harde laag op de bodem en voorkomt op die manier stuifschade. Dat is vooral belangrijk in de uien, die daarvoor gevoelig zijn. “Het is eigenlijk een standaard teeltechniek hier in de omgeving”, vertelt Buijs.
Voor het toepassen van een stuifdoek was het bedrijf op zoek naar een nieuwe grotere tank. Buijs: “We wilden graag naar een 32 kuub getrokken mesttank toe. Maar toen de Vredo op mijn pad kwam, heb ik daarvoor gekozen.”
Spuitsporen intact laten
Buijs heeft vaak te maken met percelen van 1.000 tot 1.500 meter, waardoor de machine tussendoor gevuld moest worden tijdens het uitrijden. Door de 32 kuub grote mesttank hoeft de bemester niet vaak over dezelfde spuitsporen te rijden om een baan op het perceel vol te krijgen. “Met de oude tank moesten we tot wel zes keer over hetzelfde spuitspoor rijden. De draagkracht van de grond kan dat hier in de Veenkoloniën niet aan, waardoor we de spuitsporen kapot reden”, legt Buijs uit.
De voor het bedrijf nieuwe Vredo-drieasser staat op 900 VF-banden om een zo groot mogelijke voetafdruk te hebben. Daardoor is de bodemdruk laag. “Het intact houden van de spuitsporen is voor ons het belangrijkste”, verklaart Buijs. Al sprak ook de zeswielbesturing en de aansturing van de mestinjector de akkerbouwer aan.
Lees verder onder de foto’s
De zelfrijdende Vredo-drieasser staat op 900 VF-banden die in het veld een lage druk hebben. Zo beschadigt Buijs de bodem zo min mogelijk en houdt hij de spuitsporen intact.
Werkbreedte tot 60 meter
Aan de zelfrijdende Vredo-drieasser heeft Buijs een Delvano-spuitboom van 51 meter breed gebouwd. De mest of papiercellulose wordt toegediend via ketsplaten die achter op de spuitboom zitten. Met deze ketsplaten kan de machine volgens Buijs makkelijk 57 meter breed spuiten. “Als het echt moet, halen we de 60 meter ook nog wel”, voegt hij er lachend aan toe.
Naast de ketsplaten beschikt de machine over slangetjes voor het toebrengen van mineralenconcentraat en vloeibare kunstmest, die Buijs uitrijdt in de tarwe.
Op de spuitboom heeft Buijs meerdere ketsplaten gemonteerd, die de mest of papiercellulose verspreiden tot maximaal 60 meter. De slangen die naar beneden hangen, worden gebruikt voor mineralenconcentraat.
Delvano-spuitboom technisch aangepast
Voor het uitrijden van papiercellulose en drijfmest waren wel wat aanpassingen nodig aan de Delvano-spuitboom. Alle spuittechniek is eraf gehaald en vervangen door mesttechniek. Daar kwamen wat uitdagingen bij kijken.
Zo zit er in de slangen die naar de ketsplaten toelopen een verloop van 110 naar 80 mm. Dit verloop is nodig om een constante druk te houden over de gehele breedte van de spuitboom. Daarnaast was het nodig om een automatisch doorspoelprogramma te programmeren, dat uit zichzelf lucht door de boom spuit zodra de tank leeg is. Zou dit niet gebeuren, dan zou de boom veel te zwaar blijven tijdens het opklappen en het transport.
