Machinepark met voor elke klus een passende bak

Je waant je in een waar kilverparadijs als je bij Dave Straathof de voormalige bollenschuur binnenstapt. Linksachter staat wat Dave ‘het grote spul’ noemt. Drie giganten passen daar nét naast elkaar – een Challenger-rups, en een John Deere 8530 en 9630-kniktrekker.

Elders in de schuur staat van alles wat van pas komt bij Straathofs gespecialiseerde werk. Denk aan allerlei soorten en maten kilverbakken, diepploegen en verschillende frezen en zaaimachines. Ook staan er drie reservetrekkers: twee compacte New Hollands (TN- en TC-serie) als back-up en een Challenger MT765-rups voor onderdelen. In de werkplaats wordt gewerkt aan een extra kilverbak.

De twee kilvercombinaties die in de wintermaanden het belangrijkst zijn, staan buiten voor de schuur. Ze zijn vastgesjord op een BE-combinatie en autoaanhanger; klaar om op pad te gaan.

Lees verder onder de foto’s

Twee kilvercombinaties staan vastgesjord op een BE-combinatie en autoaanhanger. In de wintermaanden is Straathof vooral met deze twee op pad, voor stratenmakers, aannemers of andere loonwerkers. Achter de John Deere 2720 hangt een zelfgebouwde kilverbak met 1,10 meter werkbreedte (1,30 met deuren open). De trekker is hydrostatisch aangedreven, en de kilverbak is voorzien van hydraulische sideshift en deuren.

Jaarrond kilveren

Straathof is jaarrond druk met egaliseren. Dat is mogelijk omdat hij een grote variatie aan klussen aanneemt. Want naast het kilveren van percelen, egaliseert hij tuinen en de ondergrond voor bijvoorbeeld fietspaden. Dave wordt ook ingehuurd door stratenmakers, loonwerkers, aannemers en glastuinbouwtelers om bijvoorbeeld een kas te kilveren.

Voor dit gespecialiseerde werk gebruikt Straathof een zelfgebouwde 1,10 tot 1,30 meter brede kilverbak. Daarmee manoeuvreert hij tussen de naar boven uitstekende heipalen door. Het gaat daarbij om millimeterwerk.

Kleine gespecialiseerde bakken

“Het komt voor dat ik in één week met zes verschillende bakken op pad ben”, vertelt Dave. Als hij een fietspad moet klaarleggen, hangt de keuze voor de kilverbak af van hoe dat moet liggen (als een dakprofiel of ‘op één oor’).

Voor de kleinste bak staat een hydrostatische John Deere 2720. De kilverbak is uitgerust met twee laserontvangers en vele hydraulische functies, zoals een sideshift en hydraulische openende deuren. Die twee laatstgenoemde zijn handig om tussen palen door te manoeuvreren. De kleine kilverbakken kan hij ook uitrusten met tasters (hoogtesensoren). Door dan graden in te stellen, maakt hij een exact afschot ten opzichte van een trottoirband.

Voor dit werk heeft Dave ook een New Holland TC24D staan (2.600 uur op de teller) – iets minder sterk, wel korter en wendbaarder. Voor de wat grotere klussen staat er op de BE-combi een New Holland TN klaar. Dit is de eerste trekker die Dave kocht toen hij in 2008 voor zichzelf begon. De New Holland TN telt nu 11.000 uur. Onlangs kocht de kilverspecialist er een TN75FA bij als back-up. In de schuur staat ook nog een John Deere 3520 met 1,70 meter-kilverbak paraat.

Drie grote trekkers passen pecies naast elkaar in de voormalig bollenschuur. Centimeterwerk. Links een Challenger-rupstrekker met kilverbak, in het midden de John Deere 8530 met dozerbak en rechts de John Deere-kniktrekker.

Grote dozer- en kilverbakken

Dan over het grote spul. Het wagenpark telt drie dozerbakken – met 15, 13 en 7 kuub inhoud – en drie grote kilverbakken. Tweemaal een 7 meter brede AP/Fontana, en in de werkplaats verbouwt hij een extra 4,5 meter Fontana-bak.

De Noord-Hollander startte met John Deere; huurde eerst een 8410T-rups en kocht daarna een 8520T-rupstrekker. Kort daarna volgde een Amerikaanse 7820, die hij nog regelmatig gebruikt voor een dieplader of kilverbak (nu 7.800 uur op de teller).

Daarna volgde een overstap naar Challenger. Vooral omdat Dave vertrouwen had in de bewezen aandrijflijn – egalisatiewerk is vanwege sterk wisselende motorbelasting en snelheidsvariatie geen machinevriendelijk werk. Er kwam een ex-demo Challenger MT765C, met nu 9.500 draaiuren, en niet veel later volgde een tweedehandse Challenger MT765 met nu 16.100 uur op de klok.

Het steekt qua oplegdruk precies met de 15 kuub grote dozerbak. Hier de achterkant in beeld: op wens bouwde Bos in Bolsward (Fr.) die met een open achterkant, zodat er nooit grond tussen het achterschot en de schuif valt. Ook is de slag vergroot: 2,20 meter in plaats van 1,85 meter.

Brede astrompetten van donortrekker

De Challengers bevallen Dave uitstekend. “Het zijn lekkere trekkertjes”, zegt hij lachend. “Ik heb er weinig problemen mee. In een ervan moesten ooit nieuwe verstuivers. Maar één keer was er echt sprake van schade.” Straathof vertelt dat er een Amerikaanse uitvoering is met ‘brede billen’ (astrompetten) en een Europese met smalle. De trekkers zelf zijn even breed. De kilverspecialist had beide versie. Bij die smalle, meer kwetsbare astrompetten draaide een de planetaire eindaandrijving kapot voor de 15-kuubs dozerbak. “De oplegdruk is ontzettend groot, voor die grote dozerbak. De rupstrekker gaat dan op z’n achterwiel hangen, waardoor er veel grip is, en dan komt het erop aan”, vertelt hij.

Straathof is zeer tevreden over de Challengers. Er zijn twee versies astrompetten. Eenmaal brak de smalle versie, die is nu omgebouwd. Hier in beeld de Amerikaanse brede versie. Die zou een stuk sterker zijn.

Straathof vond in Duitsland een gebruikte MT765 met 11.600 uur met storing in de parkeerrem, maar mét brede astrompetten. Die bouwde hij om. Hoewel het oorspronkelijke plan was om ’m weer rijdend te maken, zijn er inmiddels zoveel onderdelen van afgeplukt dat de MT765 nu een donortrekker is.

Dan komt de gigantische Challenger MT855B naar buiten voor de foto. Die kocht Dave erbij voor die 15-kuubs dozerbak. Afkomstig uit Engeland, met nu 6.700 uur op de klok. Een beer van een trekker: een leeggewicht van 18,5 ton en onder de kap een Caterpillar C15-zescilinder (15,2 liter) die 460 pk levert.

Rechts: de MT765-donor. Links: twee diepploegen. De een ploegt tot maximaal 80 centimeter, de ander 1,25 meter. Ze worden gebruikt als er een grote zandkop in een te egaliseren perceel zit.

Knikbesturing moet wennen

Dan over Dave’s laatste aanschaf: een John Deere 9630-kniktrekker. “Soms heb ik een kilverklus van één dag, maar 40 kilometer verderop”, vertelt hij. “Dat vind ik dan zonde van de slijtage aan de rups.” Bij BAS World in Veghel (N.-Br.) stond deze 9630 op de juiste bandencombinatie (achtmaal 520/85 R46) te koop, met slechts 1.950 uur.

Het is een heel gemanoeuvreer om de knikgestuurde trekker de schuur uit te krijgen – past allemaal net. De wielgewichten moeten er nog uit en dan zal de trekker zo’n 17 ton wegen. Momenteel worden de laatste aanpassingen gedaan; de stoel verplaatsen en een Europees voetgas en de bedieningskasten inbouwen.

Auteur: Bob Karsten