Lezer van de maand: Willem Doosje

Melkveehouder Willem Doosje beschouwt zijn twee John Deeres, een 6210 en een 6120, als belangrijkste trekkers op zijn bedrijf. “Toch makkelijk dat ze op elkaar lijken qua bediening. Dat voelt vertrouwd.”

Dus je bent aan TREKKER begonnen als meelezer met je vader?

Ja, ik kom van een melkveebedrijf en we hadden een abonnement op Trekker en Werktuig. Vond ik interessant. Later heb ik het abonnement overgenomen. Ik ben zelf melkveehouder en heb er een baan naast als chauffeur op een rijdende melkontvangst-wagen, een RMO.”

Al jong aan het trekkerrijden?

“Vanaf een jaar of negen denk ik, zo gaat dat op het platteland hè. Wel eerst eenvoudige dingen, en altijd bij huis op het veld. Langzaam vooruitrijden, terwijl mijn vader met het kraantje achterop aan het werk was. Een enkele keer heb ik een kavelweg gereden. Maar ik mocht pas op de openbare weg op m’n zestiende. Mijn vader en vooral mijn moeder namen de veiligheid serieus!”

Hoe kijk je naar trekkers en machines? Heb je er wat mee, of is het gewoon gereedschap?

“Ik ben er wel netjes mee, zorg er goed voor en houdt het met enige regelmaat schoon. Wat sleutelwerk betreft houd ik het bescheiden. Ik kan overweg met de slijptol en het lasapparaat, dus kleine reparaties en onderhoud lukt wel. Onder de mini-shovel heb ik onlangs een nieuw gaspedaal opgebouwd en de kabeltjes onder de shovel aangebracht. Wordt het ingewikkelder, dan is daar de dealer. We hebben ook niet het gereedschap om een motorblok in drieën uit elkaar te halen en terug in elkaar te zetten.”

Heb je een favoriet merk?

“Momenteel zijn de hoofdtrekkers twee John Deeres, een 6210 en een 6120. Toch makkelijk als het op elkaar lijkt qua bediening, dan voelt het vertrouwd. Ze hebben een degelijke uitstraling en bevallen goed, weinig problemen mee gehad. Maar eerlijk, de merkenkeus is voor een groot deel toeval. Als je een goede dealer hebt, richt je je toch op zijn aanbod. In het verleden hebben we ook McCormick gereden en heel vroeger was er een Lanz Bulldog.”

Rijd je ook wel eens trekker voor de hobby?

“Ik heb een paar keer meegedaan aan trekkertrek. Lekker lol maken. De tweede keer, een jaar of zes geleden bij het Dicky Woodstock Festival, werd ik eerste. Daar word je toch wat fanatieker van, merkte ik aan mezelf. Maar alles bij elkaar valt het wel mee. Banden achter afgelaten tot 0,7 bar voor een goede grip en gewicht eraf om onder de 4,5 ton te blijven. Daar houdt het wel mee op. De volgende dag moet-ie weer schadevrij aan de slag kunnen op het bedrijf natuurlijk.”

Auteur: Eric Wientjes